مدیریت منابع انسانی حیاتی ترین کارکرد هر سازمانی است زیرا با پیچیده ترین مشکلات – مشکلات مردم – به ویژه زمانی که سازمان ها در محیط های بسیار رقابتی و نامطمئن فعالیت می کنند، سر و کار دارد. HRM استراتژیک بر توسعه و اجرای سیاست ها و استراتژی ها به منظور دستیابی به خروجی مطلوب تأکید دارد. بنابراین، تجزیه و تحلیل شغل و HRM استراتژیک به هم مرتبط هستند. در واقع می توان گفت ایجاد تناسب فرد-شغل-محیط کارکرد اساسی SHRM است.

تناسب فرد-شغل-محیط

تجزیه و تحلیل شغل نشان می دهد که چه کسی می تواند در یک مکان خاص جا بگیرد و چرا. این فرآیند همراستایی سایر فرآیندها و عملکردهای منابع انسانی را ارتقا می دهد. علاوه بر این، از استراتژی سازمانی برای مقابله با بحران استعداد و رقابت در بازار پشتیبانی می کند. فرآیند تجزیه و تحلیل شغل شامل جمع آوری اطلاعات مربوط به شغل و جمع آوری آنها برای طراحی یک استراتژی شرکتی است که به مدیران منابع انسانی در تعیین اینکه چه کسی را هدف قرار دهند و چگونه یک جای خالی شغلی خاص را پر کنند، کمک می کند.

همچنین بین سایر بخش های منابع انسانی از جمله استخدام و انتخاب، تجزیه و تحلیل نیازهای آموزشی، ارزیابی و ارزیابی عملکرد، ورود و خروج استعدادها و بسیاری موارد دیگر ارتباط ایجاد می کند. مدیریت استراتژیک منابع انسانی تلاش می کند تا همه این عملکردهای منابع انسانی را با اهداف سازمانی، کیفیت کار، فرهنگ سازمانی، گردش مالی سالانه و سود و بهره برداری از منابع برای نیازهای سازمانی آتی مرتبط کند.

SHRM اساساً به قدرت، ضعف، فرصت ها و تهدیدهای یک سازمان می پردازد. شناسایی شایستگی ها و عیوب سازمان برای موفقیت آن بسیار حیاتی است. این چشم انداز روشنی را برای مدیران فراهم می کند تا افراد را منبع، استخدام و حفظ کنند، مهارت ها و شایستگی های آنها را توسعه دهند، به مسائل و نگرانی های آنها رسیدگی کنند، مردم را برای تولید خروجی دلخواه ترغیب کنند و برنامه ریزی آینده را تضمین کنند.

رابطه بین تجزیه و تحلیل شغل و SHRM

تجزیه و تحلیل شغل، به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از برنامه ریزی استراتژیک، تجزیه و تحلیل دقیق وظایف و مسئولیت ها، خطرات و خطرات، عملکردها و وظایف، ابزارها و تجهیزات مورد استفاده و خروجی مورد انتظار را ارائه می دهد. هدف اصلی از انجام فرآیند این است که بفهمیم چه کسی در یک مکان خاص برای انجام کار مناسب است. در حالی که هدف اساسی مدیریت استراتژیک منابع انسانی تعیین چگونگی بهره برداری از سرمایه انسانی برای دستیابی به اهداف سازمانی است.

تجزیه و تحلیل شغل به تعیین تجزیه و تحلیل نیازهای آموزشی کارکنان برای به دست آوردن خروجی مطلوب می پردازد در حالی که SHRM در مورد محتوای آموزشی، زمان و نحوه آموزش کارکنان برای افزایش خروجی برای دستیابی به سودهای تجاری بالاتر تصمیم می گیرد. برای برنامه ریزی موفقیت آمیز استراتژی های آینده یک شرکت، فرآیند تجزیه و تحلیل شغل به عنوان اساس عمل می کند. اگر اطلاعات جمع‌آوری‌شده در طول فرآیند واقعی باشد، مدیران می‌توانند از قبل استراتژی‌ها و سیاست‌های مؤثری اتخاذ کنند و می‌توانند برای مقابله با موقعیت‌های پیش‌بینی نشده فعال باقی بمانند.

هدف اصلی انجام فرآیند تحلیل شغل، تعیین عوامل مؤثر بر رفتار انسان در یک سازمان است. ایده این است که بفهمیم آیا آنها به اندازه کافی شایستگی برای انجام موفقیت آمیز کار محول شده دارند یا اینکه باید در جای دیگری مستقر شوند. مدیریت استراتژیک منابع انسانی همه چیز در مورد ایجاد استراتژی ها و خط مشی هایی برای قرار دادن افراد مناسب در مکان مناسب و در زمان مناسب است تا حداکثر بهره را از یک کارمند ببرید. به عبارت دیگر، به فکر استفاده بهینه از نیروی انسانی است.