کنترل های داخلی و بخش NGO

در مقالات قبلی، در مورد گسترش سازمان‌های غیردولتی یا سازمان‌های غیردولتی در دوران معاصر و اینکه چگونه همه آنها در تامین مالی و فرآیندهای داخلی خود بالاتر از حد مجاز نیستند، بحث کردیم. نکته قابل توجه این واقعیت است که پول خارجی زیادی به بخش NGO ها سرازیر می شود و از این رو، حتی آن سازمان های غیردولتی که خود را سخت گیر و بالاتر از هیئت مدیره می دانند باید اطمینان حاصل کنند که فرآیندهای داخلی آنها تمیز و کنترل های داخلی آنها سخت است. در پی اعتراضات علیه نیروگاه هسته‌ای کودانکولام در هند در سال 2012، ادعاهایی مبنی بر اینکه جنبش علیه این نیروگاه به دلیل منافع مشترک با کمک‌کنندگان خارجی به جنبش به منظور مهار نیروگاه انجام می‌شد، وجود داشت. این موضعی بود که دولت هند اتخاذ کرد وقتی گفت که الگوهای مالی مشکوک در سازمان‌های غیردولتی که پیشرو جنبش بودند مشهود است. بدون وارد شدن به بحث در مورد اینکه آیا این اتهام درست است یا اینکه آیا کل موضوع موجه است یا خیر، کافی است بیان کنیم که اگر سازمان‌های غیردولتی ذینفع ممیزی منظم و کنترل‌های داخلی سختگیرانه را انجام دهند، به نفع آنها خواهد بود. در معاملات خود بالاتر از حد معمول باشند.

نیاز سازمان‌های غیردولتی به مقدس‌تر از تو

نمونه دیگر در عرصه بین‌المللی، مورد حمایت سازمان ملل متحد در تلاش‌های بشردوستانه در عراق و آفریقا است که به دلیل بودجه مشکوک و اختلاس مورد بررسی قرار گرفت. این مثال‌ها این موضوع را ثابت می‌کند که سازمان‌های غیردولتی مربوطه حسابرسی دقیق و بررسی‌های منظم بر روی فرآیندهای خود داشته باشند و همچنین منابع مالی خود را به شیوه‌ای شفاف اعلام کنند. نکته اینجاست که در این موارد، بخش غیردولتی باید تمیزتر از سایرین باشد، زیرا این بخش اهداف بشردوستانه را مدعی است و مدعی است که در خدمت خیر عمومی است. برای حفظ عالی ترین سنت های خدمات عمومی و اخلاقیات، سازمان های غیردولتی باید هیئت هایی را با مدیران مستقل تشکیل دهند و حسابرسی های دوره ای را توسط حسابداران معتبر انجام دهند. و اطمینان حاصل شود که آنها هوشیاری داخلی دارند تا با هرگونه سوء استفاده مطابق با آن برخورد شود. علاوه بر این، آنها باید منشور حسابها را هر سه ماه یکبار منتشر کنند تا از شفافیت و بررسی دقیق فعالیتهای آنها اطمینان حاصل شود. پیامدهای شکست بسیار زیاد و پیامدهای آن بسیار زیاد است، زیرا بدون بررسی مناسب فعالیت‌های آنها، ادعای برتری اخلاقی برای سازمان‌های غیردولتی تقریباً غیرممکن خواهد بود.

افکار نهایی

در نهایت، طبیعت انسان در همه جا یکسان است و در مورد مبالغ هنگفت پول، بهتر است سازمان های غیردولتی کنترل های داخلی سختگیرانه ای داشته باشند تا در معاملات خود بالاتر از حد مجاز باشند. جنبه کلیدی در اینجا این است که هدف اجتماعی بزرگ‌تر تنها زمانی محقق می‌شود که سازمان‌های غیردولتی مربوطه سوابق خود را به درستی حفظ کنند و هر کارمندی را که در گزارش‌های سالانه‌شان جعل حساب‌ها و مخفی کردن منابع مالی پیدا می‌کنند، اخراج کنند.