هدیه ذهنِ  مبتکر ما

همه انسانها دارای نوعی نیروی خلاق ذاتی هستند که به دنبال شکوفا شدن و فعال شدن است و این همان هدیهُ ذهن است که دارای چنین پتانسیلی می‌باشد. ذهن انسان به طور طبیعی خلاق است و پیوسته سعی می‌کند بین همه چیز و همه ایده ها ارتباطات و اتصالاتی برقرار کند. ذهن ما به دنبال کاوش و کشف جنبه‌های جدید در دنیا و به دنبال اختراع است. بروز چنین نیروی خلاقانه‌ای و متجلی ساختن آن بزرگ‌ترین خواسته همه انسان‌هاست و سرکوب کردن آن ریشه و منبع بدبختی و فلاکت ماست. سن ویا نداشتنِ استعداد، خلاقیت ما را از بین نمی برد بلکه این روحیه و نگرش ماست که باعث خفه شدن خلاقیت می‌شود. ما به دانش اندوخته خود بسنده می‌کنیم و با آن احساس راحتی می‌کنیم و به همین دلیل از جستجو کردنِ ایده‌های جدیدتر و تلاش‌ کردن در این راستا می‌ترسیم. انعطاف در تفکر مستلزم پذیرشِ ریسک است چرا که ممکن است شکست بخوریم و مورد تمسخر قرار گیریم. ما ترجیح می‌دهیم ایده‌های فکری مرسوم و معمول داشته باشیم اما نمی دانیم که همین رویه هزینه سنگینی را بر ما تحمیل می کند .ذهن انسان در صورت عدم مواجهه با چالش و ایده‌های جدید می‌میرد. اینگونه است که ما در حوزه تخصصیِ خود محدود می‌شویم و کنترل خود بر سرنوشت خود را از دست می‌دهیم زیرا افراد دیگری می توانند جایگزین شوند.

قانون رزوانه: آنچه که ذهنت از تو می‌خواهد را انجام بده: کاوش برای ایده‌های جدید واستقبال از آنها