سر جان ویتمور یک متفکر برجسته در توسعه رهبری  و تغییرات سازمانی بود. او پنج کتاب در زمینه رهبری، مربیگری و ورزش نوشت که از بین آنها Coaching for Performance با فروش بیش از یک میلیون نسخه به بیش از 20 زبان شناخته شده ترین کتاب است. این متن اصلی جهان را با مدل GROW معرفی کرد که توسط سر جان و همکارانش در دهه 1980 ایجاد شد.

GROW به لطف موفقیتش در حل مسئله و تعیین هدف و کمک به حداکثر رساندن و حفظ موفقیت، لذت و بهره وری شخصی، مورد علاقه مدیران و مربیان در سراسر جهان شده است.

پیشگام مربیگری و توسعه رهبری

سر جان ویتمور که با دریافت جایزه رئیس جمهور توسط فدراسیون بین المللی کوچینگ (ICF)، به عنوان مربی شماره یک کسب و کار توسط روزنامه ایندیپندنت شناخته شده و بیشترین تأثیر را در حرفه مربیگری توسط انجمن مربیگری داشته است، همیشه به عنوان مربی در نظر گرفته می شود. یکی از چهره های برجسته در جامعه مربیگری بین المللی.

او در مراحل اولیه ایجاد ICF ، که در حال حاضر بزرگترین سازمان مربیان حرفه‌ای آموزش دیده در جهان است، نقش بسزایی داشت و همچنان در تکامل مربیگری و ICF نقش داشت و به عنوان متولی برای بنیاد ICF خدمت می‌کرد . او به همراه اریک پارسلو، دیوید کلاترباک، دیوید مگینسون و جولی هی، یکی از بنیانگذاران شورای مربیگری و مربیگری اروپا (EMCC) بود. او همچنین با انجمن مربیان حرفه ای و شخصی (PPCA) درگیر بود.

میراث او برای جامعه مربیان میراثی است که ما فقط می توانیم آرزویش را داشته باشیم. کتاب‌های او مقدمه بسیاری از مربیان در سراسر جهان بوده است و تفکر او به شکل‌گیری آنچه امروز مربیگری است کمک کرده است.»

هیلاری اولیور، رئیس هیئت مدیره جهانی ICF

سر جان پیشگام و پدرخوانده مربیگری در محیط کار، از جمله برنامه های آموزشی رهبری و مدیریت (مانند برنامه مربیگری با استاندارد طلایی برای عملکرد )، ایجاد فرهنگ مربیگری و ایجاد معیار در کوچینگ اجرایی بود. کار او پایه و اساس تولد و انفجار صنعت مربیگری بود که در سطح جهانی شاهد آن بودیم و اکنون به تغییر تجارت از درون به بیرون کمک می کند. سر جان ویتمور همچنین یک چهره پیشرو در استفاده از مربیگری فراشخصی برای توسعه رهبری بود.

من از طرف شورای مربیگری و مربیگری اروپا (EMCC) به کمک فوق العاده سر جان ویتمور به دنیای مربیگری و توسعه EMCC ادای احترام می کنم. سر جان به عنوان یک پیشگام و رهبر فکری، تلاش برای تمرین حرفه ای در صنعت را تشویق و برانگیخت.

لیز لوئیس، رئیس بین المللی EMCC

بنیانگذار مشاوران عملکرد

سر جان ویتمور پس از تشکیل Inner Game در انگلستان و پس از یک دوره مطالعه و کار با تیم گالوی و باب کریگل در ایالات متحده، شرکت مشاوران عملکرد را با شرکای خود تأسیس کرد . در ابتدا، برنامه ها برای بهبود عملکرد در تنیس و اسکی طراحی شده بودند، اما سپس همانطور که سر جان می گوید:

تاکیدی که به سرعت در حال تغییر بود، نام جدیدی را برای شرکت و اتخاذ کوچینگ به عنوان راهی برای توصیف این رویکرد اعلام کرد (در حالی که در این بین چیزی به نام “کوچینگ زندگی” در ایالات متحده شروع به ظهور کرد).

زندگی سر جان ویتمور

سر جان ویتمور در اوایل کار درخشانی به عنوان قهرمان اتومبیل های سالون بریتانیایی و اروپایی داشت. او در ادامه به یکی از پیشگامان مربیگری عملکرد در تجارت تبدیل شد.

متولد 16 اکتبر 1937، پسر سر فرانسیس ویتمور و الیس جانسن، حرفه او به طور معمول آغاز شد. او در ادامه راه پدرش در کالج Eton، آکادمی نظامی سلطنتی سندهرست و بعداً در کالج کشاورزی Cirencester تحصیل کرد. سپس او مشکل مسابقه موتور سواری را گرفت – نه به این دلیل که همانطور که در تلگراف توضیح داد عاشق ماشین بود ، بلکه «به این دلیل که من خودم را دوست نداشتم. من در سایه پدر و مادر موفق و سرشناسم بی اهمیت بودم. البته من در آن زمان کاملاً از این موضوع بی اطلاع بودم. نیاز داشتم به نحوی خودم را ثابت کنم، نشان دهم که می توانم چیزی از خودم بسازم.»

در طول مسیر، او فیلمی را کارگردانی کرد، مدارس اسکی و تنیس را تأسیس کرد، با اسطوره‌های مسابقه‌ای، جیم کلارک و جکی استوارت هم‌نشین شد و با دوستش استیو مک‌کوئین از ماجراجویی‌های زیادی لذت برد. در اواخر زندگی او به یک ستون نویس معمولی در صفحات اتومبیلرانی روزنامه دیلی تلگراف تبدیل شد .

او موفقیت‌هایش و ایده‌هایش در مورد اینکه دیگران چگونه می‌توانند به اهدافشان در زندگی دست یابند، به تمایلش برای کنار گذاشتن مفروضات و تله‌های محیط نظامی و اشرافی‌ای که در آن متولد شده بود، نسبت داد.

“درگذشت سر جان باعث طغیان گسترده نه تنها غم و اندوه، بلکه عشق و قدردانی عمیق برای سخاوت، خرد و الهام او شد.”

لیز هال، سردبیر، مربیگری در محل کار

حرفه مسابقه‌ای سر جان ویتمور

سر جان در Le Mans 24 Hours ، بزرگترین مسابقه موتوری جهان، پنج بار مسابقه داد. از جمله در سال 1959، زمانی که او یکی از اولین لوتوس الیت ها را به همراه جیم کلارک رانندگی کرد تا مقام دوم را در کلاس خود به دست آورد. او همچنین یک لوتوس الیت را در مسابقه بین‌المللی می سیلورستون در آن سال سوار کرد ، جایی که در کنار استرلینگ ماس، کالین چپمن و روی سالوادوری به ردیف اول جدول رسید. او در مجموع پنجم و در کلاس دوم شد.

او با مسابقه دادن مینی ها در اولین حضور آنها شهرت پیدا کرد. و در سال 1961 یک مینی فرسوده رالی را به قیمت 350 پوند خرید، آن را سبز رنگ کرد و برای شرکت در مسابقات قهرمانی خودروهای سالون بریتانیا در 12 مسابقه شرکت کرد. در مقابل همه شانس ها، او برنده شد!

تنها پس از پیروزی او بود که مادر ویتمور به پدرش (که شش ماه دیگر زنده بود) گفت که پسرشان راننده مسابقه شده است. پس از مرگ پدرش، سر جان در سال 1962 دارایی ارست و مقام بارونت را به ارث برد و به “بارونت مسابقه ای” معروف شد اگرچه او همیشه ریشه های اشرافی خود را نادیده می گرفت. در واقع، اورست هال تنها از زمان پدربزرگش به عنوان پول برای یک بازی کارتی پرمخاطره که دیگبی ویتفیلد-بیکر، رئیس وقت آن زمان، از دست داده بود، در خانواده حضور داشت. مقام بارونیت پس از 22 سال خدمت به عنوان ستوان لرد اسکس به پدر سر جان داده شد.

چهار سال بعد در سال 1966 سر جان کلاه خود را آویزان کرد، صندلی خانوادگی خود را به دوست تونی مورگان فروخت و برای مدت کوتاهی پیش از نقل مکان به سوئیس و بعداً کالیفرنیا شغل کشاورزی را دنبال کرد. روحیه رقابتی او او را به مسابقه موتورسیکلت در شمال هالیوود در Mulholland Drive سوق داد – زمانی که جاده کمی بیش از یک جاده خاکی بود – در برابر چارلز برانسون، استیو مک کوئین و بدلکار مک کوئین، باد اکینز.

جان برای مدت کوتاهی در سال 1990 زمانی که از او برای رانندگی یک مک لارن M8F Can-Am دعوت شد که سه بار در آن شرکت کرد به مسابقات اتومبیلرانی بازگشت. او در مسابقه اول سوم شد، در مسابقه دوم دوم شد و سوم شد. در این ویدیو در مورد پتانسیل مربیگری ، سر جان نشان می دهد که چگونه بر اعصاب و موانع داخلی خود غلبه کرده است.

یک ماجراجویی جدید

پس از ترک مسابقه و دنیای ورزش های موتوری، سر جان به روانشناسی فراشخصی و تأکید آن بر اصل اراده، قصد یا مسئولیت علاقه مند شد. او در ادامه آموخته ها و مهارت های خود را ابتدا در دنیای ورزش و سپس در تجارت به کار برد. در سال 1970، او در مؤسسه Esalen در Slates Hot Springs، کالیفرنیا، زادگاه جنبش بالقوه انسانی، با افرادی مانند ویلیام شوتز (خلق مدل توسعه تیم FIRO-B) تحصیل کرد و سپس با مربی و کارشناس تنیس هاروارد آموزش دید. تیموتی گالوی، نویسنده بازی درونی .

بازی درونی

سر جان در سال 1979 با تیم کوچکی از مربیان Inner Game که توسط Gallwey آموزش دیده بودند، Inner Game را در بریتانیا تأسیس کرد. او یک مدرسه تنیس و همچنین یک مدرسه اسکی در کوه های آلپ تأسیس کرد، بدون اینکه یک بار پس از یک تصادف اسکی با سرعت 60 مایل در ساعت، حدود 5 هفته را در کمای مصنوعی گذراند. آنها در ابتدا مربیان تنیس بازان و اسکی بازان بودند، اما به زودی متوجه ارزش رهبران و مدیران سازمان ها شدند. سر جان با توسعه تکنیک‌هایی از روش‌های «بازی درونی» تیم گالوی در مربیگری ورزشی، نام «مربیگری عملکرد» را برای توصیف این فرآیند یادگیری خودراهبر و تمایز از مربیگری ورزشی معمولی ابداع کرد.

من و جان از زمانی که در دهه 1970 با هم آشنا شدیم، دوست و همکار بودیم. من بلافاصله تحت تأثیر روحیه و تعهد او به این واقعیت قرار گرفتم که مردم، نه سیستم ها، پاسخگو هستند. او همیشه فردی رویا بوده و می‌پرسد که وضعیت موجود به اندازه کافی خوب بوده است. جان در زمینه چگونگی تغییر فرهنگ شرکتی که می تواند تأثیر مثبتی در جهان داشته باشد، پیشرو شد. جان از خودش شروع کرد و به دنبال تشخیص نام نبود بلکه تغییرات واقعی در زندگی مردم بود. او خود را مردی عادی می دانست که مسئولیت را بر عهده می گیرد، زیرا لازم می دید.»

تیم Gallwey، نویسنده داخلی بازی مجموعه ای از کتاب، بنیانگذار داخلی بازی منابع

تولد مشاوران عملکرد

در اوایل دهه 1980، سر جان با دیوید همری و دیوید ویتاکر همکاری کرد تا مشاوران عملکرد، متخصصان مربیگری و کار تیمی را تشکیل دهند. آنها پیشگام مربیگری عملکرد در محیط کار بودند، از جمله برنامه های آموزشی رهبری و مدیریت مانند برنامه مربیگری برای عملکرد. مشاوران عملکرد به ارائه‌دهنده جهانی مربیگری، توسعه رهبری و بهبود عملکرد تبدیل شدند و فهرستی چشمگیر از مشتریان بلو چیپ مانند Friends Provident، Standard Life، British Airways، AstraZeneca، Deloitte، Barclays، Rolls-Royce و Roche ایجاد کردند. همچنین چندین خرده فروش عمده و سازمان های بخش عمومی.

در طول دهه‌های 1980 و 1990، سر جان زمان خود را صرف توسعه روش‌شناسی، مفاهیم و تکنیک‌های بهبود عملکرد در سازمان‌ها کرد و نشان داد که بهبود عملکرد، افزایش یادگیری و لذت و یافتن حس هدف در کار امکان‌پذیر است . او نظریه بازی های درونی را در یک مدل آموزشی کسب و کار به نام مدل رشد تطبیق داد که در کتاب خود با عنوان مربیگری برای عملکرد آن را رایج کرد . این کتاب از اولین چاپ خود در سال 1992 به عنوان یک اثر مهم و پرفروش شماره 1 در بسیاری از بخش ها از جمله: مدیریت; مهارت های مدیریت تیم تجاری؛ مربیگری کسب و کار و مهارت های راهنمایی؛ و مدیریت منابع انسانی