احتمال اشتباه
آزمون فرضیه همه چیز در مورد تجزیه و تحلیل آماری است. این بستگی به داده هایی دارد که در مرحله اندازه گیری جمع آوری شده است. همچنین به این واقعیت بستگی دارد که چند ورودی حیاتی احتمالاً قبلاً شناسایی شده بودند. هنوز یک عنصر شانس وجود دارد. هنوز این احتمال وجود دارد که اشتباهی صورت گیرد و نتیجه ای که پس از آزمون فرضیه به دست می آید نامعتبر باشد.
روش آزمون فرضیه این را در نظر می گیرد. بنابراین، شخص پروژه شش سیگما باید بین دو نوع خطای احتمالی که ممکن است ایجاد شود، یکی را انتخاب کند. این اساساً یک معامله است، اگر سعی کنید از خود در برابر یک خطا محافظت کنید، خود را در معرض خطای دیگری قرار می دهید. در برخی شرایط بهتر است در معرض یک خطا قرار بگیرید تا خطای دیگر. در اینجا توضیح است:
دو نوع خطا:
خطای آلفا
خطای آلفا خطر بیان این است که یک ورودی خاص وجود دارد که بخشی از چند ورودی حیاتی است در حالی که در واقعیت وجود ندارد. به عنوان مثال می توان گفت که مکان شعبه A خدمات آن را بهتر از شعبه B می کند، در حالی که در واقعیت مکان ممکن است به هیچ وجه عامل مهمی برای تعیین سرویس نباشد.
چگونه می توان از این خطا جلوگیری کرد؟
با افزایش سطح اطمینان برای فرضیه می توان از این خطا جلوگیری کرد. اما اگر این کار انجام شود، خطر خطای بتا وجود دارد، یعنی از دست دادن ورودی حیاتی
خطای بتا
خطای بتا خطر بیان این است که یک ورودی خاص وجود دارد که بخشی از چند ورودی حیاتی نیست، در حالی که در واقعیت وجود دارد. یک مثال می تواند عدم ذکر مکان به عنوان یک عامل مهم خدمات ارائه شده در شعبه A باشد، در حالی که در واقع مکان ممکن است دلیل خدمات عالی باشد.
چگونه می توان از این خطا جلوگیری کرد؟
با کاهش سطح اطمینان برای فرضیه می توان از این خطا جلوگیری کرد. اما اگر این کار انجام شود، خطر خطای آلفا وجود دارد، یعنی اشتباه در نظر گرفتن ورودی به عنوان ورودی حیاتی.
انتخاب اینکه کدام خطا ایجاد شود
هر دو خطای آلفا و بتا به یکدیگر مرتبط هستند. تلاش برای اجتناب بیش از حد از یک خطا منجر به خطای دیگر می شود. بنابراین، تمرین‌کنندگان شش سیگما باید هزینه انجام هر دو اشتباه را درک کنند و اشتباهی را که ترجیح می‌دهند مرتکب شوند، انتخاب کنند. از آنجایی که هیچ راهی برای کامل بودن وجود ندارد، راهی پیدا خواهیم کرد که کمترین اشتباه را داشته باشیم.
بدون نظر