حساب های دریافتنی بخش بسیار مهمی از دارایی های جاری هر کسب و کار است. مانند موجودی کالا، حساب های دریافتنی یک شر ضروری برای انجام تجارت در نظر گرفته می شود. شرکت های بزرگ به سختی معامله ای را به صورت نقدی با عمده فروشان و توزیع کنندگان خود انجام می دهند. معاملات عمدتاً به صورت اعتباری انجام می شود و بنابراین منجر به وجود حساب های دریافتنی در ترازنامه می شود.
حساب های دریافتنی اقلام خطرناکی هستند. اگر شرکت برای وصول حساب های دریافتنی بیش از حد طول بکشد، به این معنی است که شرکت از سرمایه خود به بهترین شکل ممکن استفاده نمی کند. خریداران از اعتبار بدون بهره شرکت ها استفاده می کنند و پرداخت های تاخیری به شرکت انجام می دهند که باید سرمایه در گردش را با هزینه ای ترتیب دهد. همچنین هر چه حساب های دریافتنی قدیمی تر شود، احتمال وصول آنها کمتر می شود. از این رو، نسبت گردش حساب های دریافتنی عددی است که به دقت تحت نظر است.
فرمول نسبت گردش حساب های دریافتنی
میانگین حسابهای دریافتنی = (حسابهای دریافتنی ابتدایی + حسابهای دریافتنی پایانی) / 2
نسبت تعداد روزهای معوق
تعداد روزهای معوقه مطالبات توسط بسیاری نسبت متفاوتی در نظر گرفته می‌شود، در حالی که در واقعیت فقط یک تمدید از همان نسبت است. در مورد فوق به پاسخی رسیده ایم که بر حسب درصد بیان شده است. تنها کاری که باید انجام دهیم این است که پاسخ را به تعداد روز تبدیل کنیم. اجازه دهید از مثال بالا برای درک نحوه محاسبه تعداد روز استفاده کنیم.
پاسخ به بالا 97.2 روز است. بنابراین شرکت هر 97.2 روز یکبار مطالبات خود را برگرداند. این بدان معنی است که مطالبات قدیمی هر 97.2 روز با یک مجموعه جدید از مطالبات جایگزین می شود. بنابراین در 360 روز، مطالبات (360/97.2) 3.7 برابر می شود.
تفسیر
نسبت حساب های دریافتنی نشانگر خوبی از قدرت چانه زنی است که یک شرکت در بین خریداران خود دارد. اگر بنگاه قدرت چانه زنی خوبی داشته باشد، مطالبات معوق کمتری خواهد داشت و گردش مالی بیشتر می شود.
بدون نظر