DBMS امروزه از یکی از مهمترین موقعیت ها برخوردار است، زمانی که کل ساختار فناوری اطلاعات یک سازمان در نظر گرفته شود. برای اینکه بدانیم و درک کنیم که چگونه این موقعیت در طول سال ها به دست آمده است، باید به مزایای این نرم افزار برای یک سازمان نگاه کنیم.
- کنترل افزونگی: داده‌ای که چندین بار در مکان‌های مختلف ذخیره می‌شود، یک داده اضافی است. افزونگی منجر به استفاده از فضای دیسک بیشتر، ناسازگاری و تلاش های تکراری می شود. هنگامی که داده ها باید در چندین مکان به روز شوند، باعث تکرار تلاش می شود، جایی که در حالت ایده آل فقط یک به روز رسانی کافی است. اگر داده‌ها در یک مکان به‌روزرسانی نشود، ممکن است منجر به ناسازگاری کل داده‌ها شود و هیچ راهی برای دانستن آخرین داده‌ها وجود نداشته باشد. DBMS از آن اجتناب می کند و تنها یک رکورد ایجاد می کند.
- امنیت: کاربران باید فقط به آن دسته از داده ها و گزارش هایی که به طور خاص به آنها نیاز دارند دسترسی داشته باشند. کاربران را از مشاهده یا به روز رسانی داده هایی که در محدوده آنها نیست محدود می کند. به طور معمول، به کاربران یک حساب کاربری داده می شود که با رمز عبور توسط DBA محافظت می شود و محدودیت های حساب توسط نرم افزار DBMS اعمال می شود. مانند یک حساب DBA، هیچ محدودیتی وجود ندارد، آنها می توانند DB را ایجاد، تغییر دهند، خاموش کنند و راه اندازی کنند.
- بازیابی کارآمد داده ها: تنها هدف از ذخیره سازی داده ها این است که باید به دلخواه بازیابی شوند. بنابراین یک DBMS به کاربران اجازه می دهد پرس و جوها را به طور موثر اجرا کنند.
- پشتیبان گیری و بازیابی: در صورت خرابی سیستم، یک DBMS قابلیت بازیابی را دارد. اگر سیستم بین یک پرس و جو پیچیده خراب شد، باید سیستم را به حالت ثابت خود بازگرداند. این به طور خاص با تهیه نسخه پشتیبان در زمان مناسب انجام می شود.
- رابط کاربری چندگانه: از آنجایی که ممکن است تعداد کاربران نهایی با درجات مختلفی از نقش ها برای مطابقت با تعیین آنها بیشتر باشد، DBMS باید رابط های کاربری متفاوتی را برای هر کدام ارائه دهد.
- ذخیره سازی برای اشیاء برنامه: ساختارهای داده ای را برای ذخیره داده های برنامه مانند کلاس ها، انواع رکوردها و مقادیر متغیرهای برنامه و غیره فراهم می کند. DBMS های قبلی برای مدیریت ساختار داده این متغیرها مجهز نبودند.
- محدودیت ها: DBMS باید برخی از محدودیت های یکپارچگی را اعمال و تعریف کند. به عنوان مثال، یک DBA می تواند مشخص کند که در DB یک دانشگاه، نام دانش آموزان باید حداقل 3 کاراکتر باشد یا نمره ای که در امتحانات دریافت می کنند باید A، B، C، D یا E باشد. بنابراین یک نام نمی تواند فقط 2 کاراکتر باشد. و دانش آموز نمی تواند نمره Y دریافت کند.
- پتانسیل برای اجرای استانداردها: DBAها می توانند استانداردها را بسته به خط مشی فناوری اطلاعات شرکت اجرا کنند. برای مثال استانداردهایی برای نام ها، گزارش ها، عناصر داده و غیره.
- انعطاف‌پذیری: DBMS باید مقیاس‌پذیر باشد تا اگر کاربران یا گروه‌های داده جدید اضافه شوند، انجام آن آسان‌تر باشد. همچنین باید بتواند اندازه فضای جدول را در صورت لزوم و در صورت لزوم گسترش دهد.
- زمان پاسخگویی سریع: یک DBMS باید بتواند رکوردها را به روز کند یا داده ها را اصلاح کند و این به روز رسانی ها و تغییرات باید تقریباً فوراً در دسترس کاربر قرار گیرند. این باعث می‌شود که کاربران نتوانند روی داده‌های قدیمی و ناسازگار کار کنند.
بدون نظر