در مقاله قبلی، ما در مورد شروع تعهدات بدهی وثیقه (CDO) و چگونگی ایجاد آنها از اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن مطالعه کردیم. ما همچنین دیدیم که تعهدات بدهی وثیقه (CDO) راهی برای خلاصی جادویی از خطرات نیست. در عوض، این اوراق بهادار تضمین می کند که همه مجبور به پذیرش ریسک نیستند نیستند. آنها فقط خطرات را به هر کسی که مایل است آنها را در ازای قیمتی بپذیرد، تغییر می دهند. اطلاعات منفی زیادی در مورد تعهدات بدهی وثیقه (CDO) در رسانه ها شنیده شده است. با این حال، برخی از نکات مثبت در داستان نیز وجود دارد. در این مقاله به مزایای آن خواهیم پرداخت.
پذیرایی از گروه های مختلف سرمایه گذار
بازارهای مالی مملو از سرمایه گذاران با نیازهای مختلف است. جوان های مجرد هستند و بعد پدربزرگ ها. افرادی هستند که توانایی از دست دادن پول را دارند و سپس افرادی هستند که نمی‌خواهند حتی یک پنی هم بپردازند. اکثر طبقات دارایی فقط می توانند به یک یا تعداد کمی از این گروه های سرمایه گذار پاسخ دهند. به عنوان مثال، حقوق صاحبان سهام برای سرمایه گذار با ریسک بالا است در حالی که بدهی برای سرمایه گذار کم ریسک است. با این حال، پس از معرفی تعهدات بدهی وثیقه (CDO) در مورد وام مسکن اینطور نبود. تعهدات بدهی وثیقه‌شده (CDO) معجزه مالی ساختاریافته بود که به فروشنده‌های متعددی که نیازهای پاداش ریسک بسیار متفاوتی داشتند، اجازه فروخت یک محصول مشابه را داد.
مشاغل انعطاف پذیر
وام های رهنی به دلیل عدم نقدشوندگی بسیار و همچنین به دلیل داشتن دوره تصدی بسیار زیاد شناخته شده بودند. یک وام مسکن معمولی برای سه دهه دوام خواهد داشت. اکثر سرمایه گذاران حاضر به خرید اوراق بهادار با چنین سررسید طولانی نبودند، حتی اگر یک بازار وام مسکن ثانویه فعال وجود داشته باشد تا آنها را نقد کنند و ترک کنند. این به این دلیل است که پیش‌بینی جریان‌های نقدی حاصل از این وامهای مسکن در سه دهه، حتی برای پیچیده‌ترین سرمایه‌گذاران غیرممکن است. به همین دلیل است که تعهدات بدهی وثیقه (CDO) محبوبیت بیشتری پیدا کرد. از طریق استفاده از تکنیک ترانشینگ، امکان ایجاد چندین اوراق بهادار با دوره کوتاه‌تر یا طولانی‌تر بر حسب نیاز خریداران وجود داشت. این همچنین منجر به تکثیر تعهدات بدهی وثیقه شده (CDO) شد، زیرا این اوراق به معنای واقعی کلمه می‌توانستند سفارشی شوند تا نیازهای مشتریان را برآورده کنند.
وثیقه افراطی
یکی از بزرگترین خطراتی که خریداران هر نوع اوراقی با آن مواجه هستند، ریسک پیش پرداخت است. در صورت وجود پیش پرداخت، اصل پول باقی می ماند و راهی برای سرمایه گذاری با همان نرخ بازده وجود ندارد. این امر حتی در بازارهای وام مسکن رایج‌تر بود، زیرا بسیاری از وامهای مسکن برای اهداف صرفاً سوداگرانه گرفته می‌شدند. از این رو، حداقل بخشی از آنها باید در چند سال اول بازپرداخت می شد. برای مقابله با این مشکل، بانکداران سرمایه گذاری شروع به استفاده از فرآیندی به نام وثیقه اضافی کردند و همزمان تعهدات بدهی وثیقه شده (CDO) را ایجاد کردند. بنابراین، اگر آنها 200 دلار وام مسکن داشتند، اوراق قرضه را فقط به قیمت 150 دلار می فروختند. موجودی 50 دلاری به عنوان یک بافر برای جذب پیش پرداخت ها عمل می کند و از این رو به آن اضافه وثیقه می گویند. با این حال، زمانی که پیش پرداخت ها از مرز 50 دلار گذشت، بسته به اینکه به کدام قسمت تعلق دارند، باید توسط دارندگان اوراق جذب شوند. با این حال، در شرایط عادی، احتمال وقوع آن حداقل بود. بار دیگر تعهدات بدهی وثیقه شده (CDO) با استفاده از این روش قابل فروش تر شد.
فقط اوراق قرضه اصلی
طبقه‌ای از سرمایه‌گذاران وجود داشتند که هنوز نگران بودند که مالکان خانه‌ها دقیقاً در لحظه‌ای که نرخ‌های بهره پایین بود، تصمیم به تامین مالی مجدد و پیش‌پرداخت بدهی‌های خود بگیرند. این باعث می شود که دارندگان اوراق با انبوهی از پول نقد باقی بمانند و راهی برای سرمایه گذاری آن با نرخ بهره بالا وجود ندارد. برای برآوردن نیازهای چنین افرادی، سازندگان تعهدات بدهی وثیقه (CDO) کلاس متفاوتی از اوراق بهادار به نام اوراق قرضه اصلی ایجاد کردند. این بسیار شبیه به اوراق کوپن صفر بود، زیرا با تخفیف فروخته می شد و پس از سررسید برای ارزش کامل خود بازنشسته می شد. از این رو، دارندگان این اوراق پول خود را در زمان قبلی دریافت می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که بازده وزنی زمانی سرمایه‌گذاری‌شان بالاتر از آنچه در غیر این صورت می‌بود، خواهد بود.
اوراق قرضه فقط بهره
برعکس اصل فقط اوراق قرضه، اوراق قرضه فقط بهره بود. این اوراق برای سرمایه گذاران ریسکی در نظر گرفته شده بود زیرا ارزش آنها تقریباً یک شبه به طور چشمگیری تغییر می کرد. در صورت پیش پرداخت، وام گیرنده دیگر نیازی به پرداخت سود ندارد. از این رو، اگر نرخ بهره کاهش یابد و بسیاری از وام گیرندگان تصمیم بگیرند خانه های خود را مجدداً تأمین مالی کنند یا مبلغ را از قبل پرداخت کنند، به دارندگان اوراق قرضه تنها به میزان قابل توجهی کمتر پرداخت می شود. برعکس این موضوع نیز صادق بود، در صورت عدم پیش‌پرداخت، دارندگان این اوراق دستمزد زیادی و برای مدت طولانی دریافت می‌کردند و در نهایت به قتل می‌رسیدند! از این رو، ساختار تعهدات بدهی وثیقه (CDO) به گونه ای بود که سرمایه گذاران با ریسک بالا نیز می توانستند تکه ای از کیک را بدست آورند.
این مزایای تعهدات بدهی وثیقه (CDO) در آن زمان به خوبی شناخته شده بود. به همین دلیل است که این سازها را آفرینش ذهن های خلاق و درخشان می دانستند . با این حال، این واقعیت کمتر شناخته شده بود که پرداخت‌های وام مسکن و نرخ‌های بهره بسیار حساس بوده و پیش‌بینی آن دشوار است. بنابراین، مهم نیست که یک سرمایه گذار چقدر پیچیده است، آنها به سادگی ابزاری برای یافتن ارزش این اوراق ندارند.
بدون نظر