سرمایه گذاری خارجی پایدارتر از جریان ورودی صندوق است

در سال‌های اخیر، «پول داغ» یا سرمایه سفته‌بازی به بسیاری از کشورهای در حال توسعه سرازیر شده است که منجر به بیش از حد ارزش‌گذاری بازارهای سهام آنها شده است. سرمایه گذاری مستقیم خارجی از سوی دیگر به دلیل ایجاد زیرساخت های فیزیکی توسط مشاغل خارجی و همچنین به دلیل این که بسیاری از کشورهای در حال توسعه قابلیت تبدیل کامل ارز خود را در حساب سرمایه ندارند، پایدارتر است. در مقابل، ما اغلب با منظره سقوط بازارهای سهام مواجه می شویم، زیرا صندوق های خارجی با عجله کشور را ترک کرده و سهام را رها کرده اند.

انتقال فناوری

اگرچه این جنبه در دهه 1990 به شدت مورد بحث قرار گرفت، زمانی که تجارت خارجی شروع به گسترش کردند، انتقال فناوری انجام می شود. نکته ای که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که انتقال فناوری بیشتر در سرمایه گذاری های مشترک به جای شرکت های تابعه صورت می گیرد زیرا شرکای محلی در معرض دید اول قرار می گیرند. این یکی از دلایلی است که بسیاری از شرکت‌های چندملیتی با ثبت اختراع به جای سرمایه‌گذاری مشترک، شرکت‌های تابعه راه‌اندازی می‌کنند. البته کشورهای در حال توسعه نیز بر انتقال فناوری به عنوان پیش نیازی برای ورود مشاغل خارجی به کشورهای خود اصرار دارند. علاوه بر این، هنگامی که کشورهای در حال توسعه کالاهای سرمایه ای را در مقیاس عمده وارد می کنند، آنها همچنین اصرار دارند که ظرفیت تولید آنها بخشی از توافق باشد.

قرار گرفتن در معرض بهترین شیوه های جهانی

یک مزیت عمده برای کشور در حال توسعه، قرار گرفتن در معرض بهترین شیوه های جهانی است که همراه با سرمایه گذاری خارجی است. از آنجایی که بیشتر شرکت‌های چندملیتی که در کشورهای در حال توسعه راه‌اندازی می‌کنند، شرکت‌های در سطح جهانی هستند، بهترین شیوه‌های جهانی را در بخش‌های انتخابی خود به همراه دارند که می‌تواند برای کشورهای هدف و نیروی کار در آنها مفید باشد. به عنوان مثال، به دلیل حضور بسیاری از شرکت‌های چندملیتی در بخش نرم‌افزار در هند، شرکت‌های داخلی برخی از شیوه‌های منابع انسانی این شرکت‌های چندملیتی را اتخاذ کرده‌اند که منجر به اثرات مفیدی می‌شود.

تولید اشتغال

در حالی که بسیاری در مورد جنبه ایجاد شغل توسط مشاغل خارجی در کشورهای در حال توسعه بحث می کنند، باید پذیرفت که سرمایه گذاری خارجی به طور مستقیم و غیر مستقیم شغل ایجاد می کند. به عنوان مثال، اشتغال مستقیم ایجاد شده توسط مشاغل خارجی از اکوسیستم اطراف کارخانه ها و کارخانه هایی حمایت می کند که در آن افراد شاغل در تجارت خارجی زندگی می کنند. این به این دلیل است که این کارمندان نیاز به غذا خوردن، رفت و آمد و زندگی جدا از ساعات کاری خود دارند، به این معنی که آنها نیاز به رزق و روزی از کسب و کارهای محلی دارند که به آنها و خانواده هایشان رسیدگی می کند. علاوه بر این، تامین‌کنندگان، فروشندگان و جوامع محلی به دلیل حمایت اکوسیستمی که کارخانه‌های کسب‌وکارهای خارجی در مکان‌های خود ایجاد می‌کنند، سود می‌برند.

افکار بسته

این مقاله عمدتاً بر مزایای سرمایه گذاری خارجی برای کشورهای در حال توسعه متمرکز شده است. با این حال، نکات منفی نیز وجود دارد و این موارد در مقالات بعدی مورد بحث قرار خواهند گرفت. در نتیجه، سرمایه گذاری خارجی به نفع کشورهای در حال توسعه است که شرایط و ضوابط مطلوب یا حتی متعادل بین آنها و کسب و کارهای خارجی باشد. البته برای رسیدن به چنین مرحله ای که چانه زنی برابر صورت می گیرد، کشورهای در حال توسعه باید پایگاهی داشته باشند که بتوانند از آنجا بر روی موضع قدرت مذاکره کنند.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *