نسبت نقدی – معنا، فرمول و مفروضات

نسبت وجه نقد از نظر سودمندی برای سرمایه گذاران و تحلیلگران مالی محدود است. این نسبت کمترین محبوبیت را در بین نسبت های نقدینگی دارد و تنها زمانی استفاده می شود که شرکت مورد نظر تحت فشار مطلق باشد. تنها در شرایط ناامیدکننده شرایطی پیش می‌آید که شرکت قادر به انجام تعهدات کوتاه‌مدت خود با تصفیه موجودی و مطالبات خود نیست و این زمانی است که نسبت وجه نقد به کار می‌آید.

فرمول

نسبت نقدی = (نقد + معادل نقدی + اوراق بهادار قابل فروش) / بدهی های جاری

معنی

نسبت وجه نقد نشان دهنده مقدار وجه نقدی است که شرکت برای پرداخت بدهی های جاری خود در اختیار دارد. نسبت نقدی 0.2 به این معنی است که به ازای هر روپیه شرکت در 12 ماه آینده 0.2 وجه نقد به طلبکاران بدهکار است. 0.2 به عنوان نسبت نقدی ایده آل در نظر گرفته می شود.

مفروضات

نسبت نقدینگی دقیق‌ترین نسبت‌های نقدینگی است. از این رو هیچ فرضی وجود ندارد. ارقام وجه نقد و معادل وجه نقد مندرج در ترازنامه واقعی هستند و بدهی های جاری مندرج در ترازنامه نیز واقعیت دارند. از این رو هیچ فرضی در مورد رویدادهای آتی که باید طبق برنامه شرکت رخ دهد وجود ندارد.

نزدیکترین نسبت وجه نقد به یک فرض این است که معتقد است اوراق بهادار قابل فروش و معادلهای نقدی را می توان به سرعت نقد کرد. در شرایط عادی همیشه اینطور است. تنها موردی که انحلال این اوراق با مشکل مواجه می شود، شکست کامل نظام اقتصادی است.

تفسیرهای غلط

• نسبت نقدینگی بالا ممکن است برای یک شرکت چیز خوبی نباشد. پول نقد یک دارایی بیکار است. نرخ بازدهی کافی ندارد. بنابراین، شرکت‌ها باید دائماً در جهت حفظ وجوه نقد در سرمایه‌گذاری‌های سودآور تلاش کنند. مقدار زیادی وجه نقد در ترازنامه ممکن است نشان دهنده این باشد که شرکت در حال اتمام فرصت های سرمایه گذاری است. 

   

• نوسانات شدید در نسبت نقدینگی نیز ممکن است چیز بدی نباشد. این غیرمعمول نیست که شرکت‌ها به انباشت پول نقد ادامه دهند و در صورت ایجاد فرصت سودآور از آن استفاده کنند. این ماهیت نسبت نقدی است که سودمندی آن را محدود می کند. نسبت وجه نقد معمولاً سوالات بیشتری را نسبت به پاسخ‌های آن برای تحلیلگران مالی ایجاد می‌کند. با توجه به این واقعیت که تحلیلگر ممکن است برای پاسخ به این سوالات به اطلاعات داخلی دسترسی نداشته باشد، سودمندی این نسبت ها محدود است. 

   

• علاوه بر این، وجه نقد دریافتی لزوماً پول نقد به دست آمده نیست. پول نقد می تواند به صورت پیش پرداخت باشد. علاوه بر این، اشخاص ثالث ممکن است حق مطالبه پرداخت آن وجه نقد را داشته باشند. این حقوق در بدهی های جاری در ترازنامه وجود ندارد، اما در پاورقی ها وجود دارد و از این رو در محاسبه نسبت استفاده نمی شود.