صورت های اندازه معمول نسبت های مالی نیستند. بلکه روشی برای ارائه صورت های مالی هستند که آنها را برای تجزیه و تحلیل مناسب تر می کند. با این حال، تحلیلگران همیشه از آنها در ارتباط با تحلیل نسبت استفاده می کنند. در واقع، تحلیلگران مالی از بیانیههای اندازه رایج به عنوان نقطه شروع استفاده میکنند تا به آنها کمک کند عمیقتر کاوش کنند. صورتهای اندازه معمول به آنها می گوید که کدام گروه خاص از نسبت ها مستحق توجه بیشتر برای هر مجموعه ای از صورت های مالی است.
عبارات اندازه رایج چیست؟
صورتهای اندازه معمول، صورتهای مالی هستند که به صورت درصد بیان می شوند. بنابراین یک صورت درآمد با اندازه معمول، رقم فروش را 100% در نظر می گیرد . سپس هر هزینه در صورت سود و زیان به عنوان درصدی از رقم فروش بیان می شود. به طور مشابه در ترازنامه اندازه مشترک، رقم کل دارایی ها 100% در نظر گرفته می شود. هر چیز دیگری به عنوان درصدی از همان بیان می شود.
استاندارد شده برای مقایسه
منطق پشت ایجاد صورتهای مالی با اندازه معمولی این است که آنها به راحتی قابل مقایسه هستند. تحلیلگران می توانند COGS را در دو شرکت مقایسه کنند و بدون هیچ محاسبه ای اعلام کنند که کدام یک COGS کمتری دارد! بنابراین، با استفاده از صورتهای اندازه رایج، تحلیلگران گام به گام به صورتهای مالی نگاه میکنند و آنها را با سایر شرکتها مقایسه میکنند. این به آنها کمک می کند تا بفهمند که چگونه شرکت ساختار دارایی و ساختار هزینه متفاوتی در مقایسه با رقبای خود دارد و اینکه آیا برای سازمان مطلوب است یا نامطلوب.
تحلیل روند
تحلیل روند تحلیلی است که مستلزم مقایسه با عملکرد گذشته خود شرکت است. مشکل در انجام این تحلیل این است که همه اعداد مدام در حال تغییر هستند و هیچ پایه ثابتی وجود ندارد. با کمک عبارات اندازه رایج، پایه در 100٪ ثابت می شود و همه اعداد را می توان در طول سال مقایسه کرد. بنابراین با کمک این تحلیل روند، یک شرکت می تواند بفهمد که آیا هزینه های تبلیغاتی آن نسبت به سال گذشته افزایش یافته است و اگر چنین است چرا؟
نمونه ای از صورت درآمد معمولی اندازه معمولی:
مشخصات | درصد |
حراجی | 100% |
کمتر: COGS | 38% |
سود ناخالص | 62% |
کمتر: SG&A | 14% |
EBIDTA | 48% |
کمتر: استهلاک | 10% |
EBIT | 38% |
بهره کمتر | 6% |
PBT | 32% |
کمتر: مالیات | 11% |
PAT | 21% |
بدون نظر