وال استریت به ارتباطات بسیار حساس است. هر سه ماه یک بار، مدیران شرکت های برتر نتایج خود را به خیابان ها اعلام می کنند. بر اساس محتوای این ارتباط، بازار واکنش نشان می دهد. گاهی اوقات بازار بی ثبات می شود. با این حال، در زمان های دیگر بازار ثابت باقی می ماند. جدای از ارتباط محتوا، نحوه اطلاع رسانی نیز مهم است. شرکت ها باید بدانند که تحلیلگران مالی نتایج فصلی را برای امرار معاش تجزیه و تحلیل می کنند. از این رو، تلاش برای پیشی گرفتن از آنها واقعاً یک استراتژی نیست که اغلب اوقات نتیجه دهد.

در این مقاله، ما اطلاعاتی در مورد برخی از بهترین شیوه هایی که شرکت های ستاره ای برای برقراری ارتباط با وال استریت استفاده کرده اند، ارائه خواهیم کرد.

اصول خود را بشناسید

اولاً، بسیار مهم است که شخصی که گزارش خود را ارائه می دهد، اصول خود را بداند. این شغل به دانشی بیش از پایه از صورت های مالی و معیارهای مالی نیاز دارد. این به این دلیل است که تحلیلگران وال استریت هرگز دقیقاً آنچه را که سخنگوی می گوید باور نمی کنند. آنها روش های خاص خود را برای تجزیه و تحلیل موقعیت با استفاده از پرسش های متقابل دارند. اگر سخنگو با این رگبار سؤالات تکان بخورد یا دچار لرزش شود، تحلیلگران اغلب به اخبار بد مشکوک می شوند. بنابراین بسیار مهم است که سخنگو آرام باشد و به خوبی از موضوع آگاه باشد.

حفظ آن ساده

تحلیلگران باید زمان نامتناسبی را برای تجزیه و تحلیل اطلاعات ارائه شده توسط شرکت ها صرف کنند. همچنین، با گذشت زمان متوجه شده‌اند که شرکت‌های واقعی اغلب نتایج مستقیمی ارائه می‌دهند. اگر یک شرکت بی جهت مسائل را با گنجاندن ساختارهای سازمانی پیچیده و اصطلاحات مالی پیچیده کند، ممکن است چیزی را پنهان کند. تکنیک استفاده از پیچیدگی برای پنهان کردن اخبار بد با شرکت های کلاهبرداری مانند Enron و WorldCom مرتبط است. از این رو، توصیه می شود ارتباط را ساده نگه دارید. همچنین، مخاطبان در این کنفرانس ها از محدوده توجه محدودی برخوردار هستند. توصیه می شود از زبان ساده استفاده کنید و اخبار را به صورت زمانی ارائه کنید.

اطلاعات واقعی

مهم است که مدیران شرکت هر ادعایی را که به مدیران وال استریت می کنند با حقایق ثابت کنند. مدیران وال استریت از این نظر که تحلیلگرتر هستند با مخاطبان عادی متفاوت هستند. از این رو، بهتر است که شرکت حقایق را ارائه دهد و اجازه دهد نظرات خود را شکل دهند. فشار برای برآورده کردن یا حتی فراتر از انتظارات خیابان به طور مداوم بسیاری از مدیران را به بیراهه می کشاند. آنها شروع به براندازی یا حتی ارائه نادرست واقعیت ها می کنند. این یک راه مطمئن برای وارد شدن به مشکلات قانونی است. اگر مشکل قانونی نداشته باشد، حداقل منجر به از بین رفتن اعتبار شرکت و همچنین خسارت مالی در قالب هزینه های نظارتی و جریمه می شود.

ثبات

بسیاری از شرکت ها تمایل دارند نتایج دوره ای خود را پوشش دهند. این بدان معناست که در هر فصل آنها فقط در مورد معیارهایی صحبت می کنند که به نظر مثبت می رسند. حوزه های مورد نگرانی به سادگی از بیانیه ها حذف شده اند. در نتیجه، شرکت مجبور نیست اطلاعات نادرستی را ارائه دهد. با این حال، آنها می توانند توجه مخاطب را به سمت دستاوردهای مثبت هدف قرار دهند.

این نوع بیانیه مطبوعاتی هنگام ارائه نتایج به مدیران وال استریت کارساز نخواهد بود. دلیلش هم ساده است. اکثر این مدیران از مقایسه برای دریافت داده ها در متن استفاده می کنند. از این رو، آنها احتمالاً اعداد فعلی را با اعداد قبلی مقایسه می کنند. آنها همچنین احتمالاً اعداد فعلی را با همتایان مقایسه می کنند. اگر این مدیران داده های کافی پیدا نکنند، برای تصور بدترین ها آموزش دیده اند. از این رو، بهتر است که شرکت اطلاعات را در قالبی ثابت افشا کند و سعی نکند هیچ داده ای را مخفی کند.

تمامیت

شرکت ها معمولاً زمان های مثبت و منفی دارند. شرکت هایی که در وال استریت امتحان خود را پس داده اند، همگی در طول عمر خود اخبار منفی را گزارش کرده اند. درست است که در کوتاه مدت، بازارهای سهام آشفتگی ایجاد می کند. سهام ممکن است شکست بخورد و حتی به پایین ترین حد یک عمر برسد. با این حال، هنگامی که ابر وحشت فروکش کرد، سهام دیر یا زود به ارزش اولیه خود باز می گردند. تحلیلگران مالی می دانند که فراز و نشیب ها بخشی از هر کسب و کاری است. از این رو، آنها به شرکت هایی که یکپارچگی دارند احترام می گذارند. این بدان معنی است که شرکت باید در مورد هر گونه خبر منفی قد علم کند و آن را به صورت شفاف و همچنین به موقع گزارش دهد. شرکت ها همچنین ممکن است چندین خبر بد را در یک اعلامیه جمع کنند. با این حال، فاصله زمانی بین اخبار و اعلام بازار نباید خیلی زیاد باشد. همچنین، زمانی که بازار در حال سقوط است، شرکت ها از استراتژی ارائه اخبار بد استفاده می کنند. این به این دلیل است که توجه را از عملکرد فردی آنها منحرف می کند. اگر سهام آنها در یک روز با کل بازار سقوط کند، بازتاب خیلی بدی بر عملکرد شرکت ندارد.

چارچوب زمانی هدایت

در نهایت، مهم است که شرکت انتظارات مناسبی را با جامعه سرمایه‌گذار تنظیم کند. این مهم است زیرا اگر انتظارات برآورده نشود، عملکرد سهام در بازار آسیب می بیند. شرکت ها باید به جای راهنمایی سه ماهه، راهنمایی سالانه بدهند. این به سرمایه گذاران آنها سیگنال می دهد که آنها بیشتر نگران نتایج بلند مدت هستند تا رسیدن به اهداف کوتاه مدت. راهنمایی های فصلی همیشه مدیریت را در عجله نگه می دارد. مدیریت به تلاش برای برآورده کردن اعداد ادامه می دهد. در نتیجه، گزارش نادرست و اقدامات غیراخلاقی به یک امر عادی تبدیل می شود. همچنین، تمرکز کسب و کار از خدمات مشتری به برآورده کردن انتظارات سرمایه گذار تغییر می کند.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *