مفهوم جریان نقدی آزاد

مقدمه: مفهوم جریان نقدی آزاد

ما قبلاً ثابت کرده‌ایم که این پول نقد است و نه درآمد، که در ارزیابی هر شرکتی مهم است. در ماژول قبلی، ما فرض کردیم که جریان نقدی معادل سود سهام دریافتی توسط سرمایه گذاران است. این دیدگاه مبتنی بر واقعیتی آشکار به نظر می رسد که سرمایه گذاران پول نقد را در قالب قیمت سهام پرداخت می کنند و وجه نقد را تنها به صورت سود سهام دریافت می کنند. از این رو، سود سهام تقریباً تنها منبع جریان نقدی است.

با این حال، اندکی استدلال منطقی ناقص بودن این زنجیره فکری را ثابت می کند. به غیر از پرداخت سود سهام می‌تواند منابع دیگری نیز برای دریافت وجه نقد وجود داشته باشد. بیایید ابتدا به آن استدلال نگاهی بیندازیم.

سود سهام تنها منبع جبران خسارت سرمایه گذاران نیست:

اگر سود سهام تنها منبع ورودی برای سرمایه گذار است، پس شرکت هایی که هرگز سود سهام پرداخت نمی کنند، نباید اصلا ارزشی داشته باشند! با این حال، آنها ارزش دارند. دلیل این امر بسیار ساده است.

سود سهام فقط زمان آزاد شدن وجه نقد به سرمایه گذاران را تعیین می کند. وقتی شرکت پولی به دست آورد، فرقی نمی‌کند امروز سود سهام را پرداخت کند یا فردا با بهره به عنوان غرامت پرداخت کند.

بنابراین، اگر یک شرکت ارزش ایجاد کرده باشد، قیمت سهام آن بدون توجه به اینکه آیا فوراً سود سهام را پرداخت می کند یا در تاریخ بعدی این کار را انجام می دهد، افزایش می یابد. به گفته بسیاری از کارشناسان، جریان نقدی یا به طور خاص تر «جریان نقدی آزاد» است که به ما می گوید که آیا یک شرکت ارزش ایجاد کرده است یا خیر. بیایید این مفهوم جریان نقدی آزاد را با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.

همه مهم “جریان نقدی رایگان”

بسیاری از کارشناسان از جمله وارن بافت معتقدند که صورت‌های حسابداری برای ارزش‌گذاری شرکت مفید نیستند. آنها به سادگی یک شرکت را به عنوان یک ماشین پردازش پول نقد می بینند.

از یک سو، پول نقد را در قالب سرمایه گذاری می ریزد، در حالی که از سوی دیگر، پول نقد را به صورت درآمد و سود می دهد. بنابراین، تا زمانی که شرکت بتواند بیش از میزان مصرف خود پول نقد تولید کند، در حال ایجاد ارزش است.

وضعیت جریان نقدی یک شرکت را می توان از طریق چند معیار اندازه گیری کرد. با این حال، ما به عنوان سرمایه گذار با دو ماتریس خاص به نام های جریان نقدی آزاد به شرکت و جریان نقدی آزاد به حقوق صاحبان سهام سروکار داریم.

جریان نقدی رایگان به شرکت:

جریان نقدی آزاد به شرکت، همانطور که از نام آن پیداست، مقدار جریان نقدی است که در دسترس همه سرمایه گذاران شرکت است. این رقم جریان نقدی پس از انجام تعدیل های متعدد به دست می آید.

• • اول، تمام هزینه های عملیاتی باید کم شود. فرض بر این است که این هزینه ها به صورت نقدی پرداخت می شود

• • سپس، وجه نقد برای سرمایه گذاری های کوتاه مدت در سرمایه در گردش و موجودی برای چرخه آتی کنار گذاشته می شود.

• • در نهایت، سرمایه‌گذاری‌های بزرگ، در صورت وجود، از این جریان نقدی انجام شده و بنابراین این مبالغ نیز باید کسر شود.

مهم است که این موضوعات به ترتیبی که در بالا ذکر شد اولویت بندی شوند. در پایان تمام برنامه ریزی ها و سرمایه گذاری های آتی، مقداری پول نقد برای شرکت باقی می ماند که هیچ استفاده فوری از آن ندارد. این “جریان نقدی رایگان به شرکت” نامیده می شود.

از نظر فنی، FCFF هم برای سرمایه گذاران سهام و هم برای سرمایه گذاران بدهی در دسترس است. با این حال، در واقعیت، سرمایه گذاران بدهی یک ادعای ترجیحی بر جریان نقدی دارند.

جریان نقدی رایگان به حقوق صاحبان سهام:

اکنون، مبلغ FCFF به همه سرمایه گذاران شرکت مربوط می شود. اما اولین حق آن وجه نقد متعلق به دارندگان بدهی است. پس از انجام تعهدات تامین مالی، این سهامداران ترجیحی هستند که نسبت به آن پول ادعایی دریافت می کنند. در نهایت پس از پرداخت همه افراد، جریان نقدی آزاد باقیمانده متعلق به سهامدار است. این جریان نقدی رایگان به سهام یا FCFE است، یعنی دومین معیار جریان نقدی که معمولاً استفاده می شود.

جریان نقدی آزاد به حقوق صاحبان سهام نسبت به جریان نقدی آزاد برای شرکت، نماینده نزدیک‌تری برای سود سهام است. این به این دلیل است که شرکت سود سهام را تنها پس از پرداخت سایر سرمایه گذاران پرداخت می کند.

در مقالات آینده، با جزئیات بیشتر در مورد هر دو این مفاهیم آشنا خواهیم شد.