ایجاد یک مدل درآمد

یک مدل مالی اغلب «مدل مدل‌ها» نامیده می‌شود. این به این دلیل است که چندین پارامتر وجود دارد که خود یک سری از محاسبات پیچیده را انجام می دهند. درآمد مثال کاملی از یکی از این پارامترها است. برای مدل مالی به عنوان یک کل، عدد درآمد تنها یکی از ورودی های زیادی است که برای انجام محاسبات لازم است. با این حال، محاسبات زیادی برای رسیدن به خود عدد درآمد وجود دارد.

این مقاله تجزیه و تحلیل مفصلی از پیچیدگی های موجود در مدل سازی درآمد ارائه می دهد ارائه می دهد .

چرا مدل سازی درآمد مهم است؟

از دیدگاه یک مدل ساز مالی، عدد درآمد ممکن است مهم ترین ورودی در مدل مالی باشد. این به این دلیل است که درآمدها خط برتر مدل مالی را تشکیل می دهند. هزینه ها از درآمدها کم می شود تا به سود برسد. سپس سودها برای رسیدن به جریان های نقدی تعدیل می شوند. تمام تصمیمات سرمایه گذاری و تامین مالی بر اساس این جریان نقدی اتخاذ می شود. بنابراین، اگر شرکتی در هنگام پیش‌بینی درآمد، اشتباه بزرگی مرتکب شده باشد، با اثر کاهشی اشتباه خود مواجه خواهد شد. تمام محاسبات بعدی نادرست خواهد بود و شرکت ممکن است تصمیمات واقعاً بدی بگیرد زیرا اطلاعات صحیحی در دست ندارد.

چرا مدل سازی درآمد چالش برانگیز است؟

مدل سازی درآمد مهم است. با این حال، همچنین بسیار چالش برانگیز است. این به این دلیل است که راه های متعددی برای رسیدن به عدد درآمد وجود دارد. چند نمونه در زیر ذکر شده است:

• تعداد واحدهای فروخته شده* قیمت فروش = درآمد
• اندازه کل بازار * سهم بازار = درآمد
• درآمد سالهای قبل * عامل رشد = درآمد
• درآمد هر فروشگاه * تعداد فروشگاه = درآمد

هر یک از فرمول های بالا روش متفاوتی برای نگاه کردن به یک عدد ارائه می دهد. به عنوان مثال، روش اول بسیار تولید محور است. در عین حال، راه دوم برای رسیدن به درآمد بر رقابت متمرکز است. این روش برون گرا بوده و توجه مدیریت را به تغییر سهم بازار جلب می کند. روش سوم عدد را بر اساس واقعیات سال قبل بدست می آورد. این روش در صورتی استفاده می‌شود که پیش‌بینی‌های گذشته شرکت صحت داشته باشد و برای رسیدن به عدد جدید فقط تنظیمات جزئی لازم باشد. در نهایت، فرمول چهارم درآمد را به عنوان عاملی از تعداد فروشگاه ها بیان می کند. این دیدگاه شرکت را تشویق می‌کند تا در صورت به حداکثر رساندن درآمد، تعداد فروشگاه‌های فعال خود را افزایش دهد.

بنابراین، یک مدل‌ساز مالی باید رویکردی را انتخاب کند که برای مورد خاص آنها مناسب‌تر است. این همان چیزی است که مدل سازی درآمد را بسیار چالش برانگیز می کند.

روش های مختلف ایجاد یک مدل درآمد

روش‌های فوق از ابتدایی‌ترین تکنیک‌هایی هستند که می‌توان از آنها برای مدل‌سازی درآمد استفاده کرد. در زندگی واقعی، شرکت ها از پارامترهای بسیار پیچیده تری استفاده می کنند تا بتوانند درآمد را به طور دقیق مدل کنند. چند نمونه در زیر ارائه شده است:

• اگر به اندازه فروشگاه توجه نشود، تمرکز بر افتتاح فروشگاه های جدید به منظور افزایش درآمد، استراتژی نادرستی خواهد بود. بنابراین، بسیاری از مدل‌سازان مالی هنگام ایجاد مدل‌های مالی، فروشگاه‌های کوچک و بزرگ را تشخیص می‌دهند. بنابراین، به جای استفاده از فروشگاه به عنوان یک واحد، مدل‌سازان تمایل دارند از واحدهایی مانند متراژ مربع استفاده کنند که تخمین بهتری ارائه می‌کند. 

   

• با این حال، باز کردن یک فروشگاه کوچک در یک مکان برتر همچنان می تواند فروش بیشتری نسبت به افتتاح یک فروشگاه بزرگ در یک مکان دور ایجاد کند. به همین دلیل است که بسیاری از شرکت ها فروش خود را با استفاده از درآمد هر فوت مربع از فروشگاه های مشابه پیش بینی می کنند 

   

• همچنین، بسیاری از شرکت ها اطمینان حاصل می کنند که محاسبات فروشگاه جدید به طور جداگانه فهرست شده است. این تضمین می کند که ذینفعان از اینکه آیا فروش توسط فروشگاه های قبلاً تأسیس شده یا فروشگاه های جدیدتر ایجاد شده است، آگاه می شوند. این اطلاعات در مورد میزان درآمدی که می توان از یک فروشگاه جدید بلافاصله پس از شروع به کار آن انتظار داشت را ارائه می دهد. 

ملاحظات کلیدی که باید در حین مدلسازی درآمد در نظر گرفته شوند

عواملی وجود دارند که بر مدل درآمد تأثیر منفی می گذارند. آنها باید مدیریت شوند تا اطمینان حاصل شود که مدل و نتایجی که ارائه می دهد دقیق هستند.

1. تحت تأثیر ذینفعان: بسیاری از اوقات، اعداد درآمد به منظور ماساژ دادن نفس مدیریت بالاتر افزایش می یابد. مدیریت بالاتر ممکن است فشار زیادی را وارد کند و منابع سطح زمین ممکن است تحت این فشار پیش بینی های غیر منطقی ارائه دهند. این باید اجتناب شود. شرکت ها باید اطمینان حاصل کنند که اعدادی که گزارش می شوند دقیق و واقعی هستند. در غیر این صورت، نتایج مدل نادرست می شود. باید درک کرد که فرآیند ارائه اهداف فروش مشابه جمع آوری داده ها برای مدل مالی نیست. 

    

2. مدت زمان طولانی تر: شرکت ها باید از پیش بینی درآمد در مورد آینده دور خودداری کنند. سوابق تجربی نشان می‌دهند که درآمد یک عدد بسیار حساس است و در طول سال‌ها به دلیل عواملی که نمی‌توان آن‌ها را در آینده خیلی دور پیش‌بینی کرد، به‌طور گسترده‌ای متفاوت است. از این رو، شرکت ها باید اطمینان حاصل کنند که مدل سازی دقیق درآمد فقط برای کوتاه مدت انجام می شود. برای اعداد بلند مدت، داده ها را می توان به سادگی برون یابی کرد. این یک تخمین تقریبی را بدون تلاش زیاد ارائه می دهد. 

    

3. تأثیر بر قیمت سهام: شرکت ها باید از ارائه راهنمایی های بیش از حد خوش بینانه درآمد خودداری کنند. این باید باشد، به خصوص زمانی که سهام آنها در بورس معامله می شود. این به این دلیل است که وقتی شرکت‌ها دستورالعمل درآمد خود را از دست می‌دهند، ارزش سهام آن‌ها کاهش می‌یابد. هدایت درآمد را باید حرف یک شرکت دانست و سعی کرد بدون توسل به روش‌های انحرافی به وعده خود عمل کرد.