نسبت بدهی دومین نسبت مهم در هنگام سنجش ساختار سرمایه و توان پرداخت بدهی یک سازمان است. این مقاله نگاهی عمیق ارائه می کند.

فرمول

نسبت بدهی = کل بدهی / کل سرمایه

نسبت بدهی مقایسه بخشی به کل است در مقایسه با نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام که مقایسه بخشی به جزء است. تفاوت عمده دیگر بین نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام و نسبت بدهی این واقعیت است که نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام فقط از بدهی بلند مدت استفاده می کند در حالی که نسبت بدهی از کل بدهی استفاده می کند.

کل بدهی به این معنی است که بدهی های جاری نیز در محاسبه لحاظ می شود و بدهی سررسید سررسید در سال آینده نیز شامل می شود.

معنی

نسبت بدهی به جامعه سرمایه گذاری میزان وجوهی را که توسط طلبکاران به جای سهامداران کمک کرده است، می گوید. طلبکاران شرکت نرخ بازده کمتری را برای پرداخت های مطمئن ثابت می پذیرند در حالی که سهامداران عدم اطمینان و ریسک را برای پرداخت های بالاتر ترجیح می دهند. اگر سرمایه بیش از حد شرکت توسط طلبکاران ارائه شود، به این معنی است که دارندگان بدهی تمام ریسک را به عهده می گیرند و شروع به تقاضای نرخ بهره بالاتر برای جبران آن می کنند.

مفروضات

مانند نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام، نسبت بدهی عدم تامین مالی خارج از ترازنامه را فرض می کند. با این حال، با توجه به این واقعیت که شرکت‌ها در حال حاضر به میزان بسیار زیادی از امور مالی ساختاریافته و مشتقات استفاده می‌کنند، این فرض غیرمنطقی به نظر می‌رسد.

تفسیر

نسبت بدهی یک شرکت بسیار ذهنی است. چیزی به نام نسبت بدهی ایده آل وجود ندارد. مقایسه های گسترده صنعت نیز چندان مفید نیست زیرا ساختار سرمایه یک شرکت یک تصمیم داخلی است. در اینجا نحوه تفسیر نسبت بدهی یک شرکت آمده است.

 

  • یقین: تا زمانی که درآمدهای مورد نظر نسبتاً مشخص باشد، بدهی مضر نیست. بدهی زمانی به مشکل تبدیل می شود که درآمدهای شرکت به شدت در نوسان باشد. این زمانی است که شرایطی پیش می آید که شرکت ممکن است پول نقد کافی برای انجام تعهدات بهره خود را نداشته باشد. از این رو، تحلیلگران در حالی که به نسبت بدهی نگاه می کنند، معمولاً به درآمدها نیز توجه می کنند که چقدر مطمئن هستند که ریسک را ارزیابی می کنند. اینکه آیا این درآمدها به اندازه کافی سریع به پول نقد تبدیل می شوند تا تعهدات بهره را برآورده کنند نیز در دست بررسی است. 

     

  • مزایای سپر مالیاتی: بدهی یک هزینه قابل کسر مالیات است. از این رو میزان سود پرداختی، صورت حساب مالیاتی شرکت را کاهش می دهد. یکی از مزایای داشتن نسبت بدهی بالاتر این است که باید مالیات کمتری به دولت پرداخت کنید.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *