تفاوت بین بانکداری شرکتی، خرده فروشی، بانکداری سرمایه گذاری و بانکداری خصوصی

تفاوت بین بانکداری خرده فروشی، شرکتی و سرمایه گذاری

اغلب ما وقتی با بانک‌ها سروکار داریم، معمولاً وارد شعبه می‌شویم و کارمان را انجام می‌دهیم، معمولاً اذیت نمی‌کنیم که شعبه بانکداری خرده‌فروشی باشد یا شعبه بانکداری شرکتی. تفاوت بین بانکداری خرد و شرکتی در این است که بانکداری خرد به افراد و نهادهایی خدمت می کند که شرکتی نیستند، در حالی که بانکداری شرکتی با شرکت های بزرگی سروکار دارد که می خواهند با آن موسسه بانک کنند. طرف دیگر این طیف، بانکداری سرمایه‌گذاری است که با معاملات با قیمت‌های بالا و حجم پایین مانند ترتیب دادن ادغام و تملک، تصاحب و سایر معاملات با هدف بالاترین سطح مدیریت در شرکت‌ها سروکار دارد. علاوه بر این، لازم به ذکر است که در حالی که بانکداری خرد بر مبنای حجم است، بانکداری شرکتی ترکیبی از حجم و اندازه معاملات است. بانکداری سرمایه‌گذاری صرفاً توسط حجم معاملات انجام می‌شود، جایی که حجم معاملات معمولاً کم است، زیرا فقدان آن توسط کارمزدهای کسب شده توسط بانکداران سرمایه‌گذاری در معاملات فردی جبران می‌شود. این به این معنی است که کمیسیون بانکداری خرده فروشی و شرکتی از کم تا متوسط ​​متغیر است در حالی که برای بانکداری سرمایه گذاری از زیاد تا بسیار زیاد متغیر است.

مؤلفه های بانکداری خرده فروشی، شرکتی و سرمایه گذاری

اکنون که تفاوت های اساسی بین سه بازوی بانک ها را مورد بحث قرار دادیم، اکنون می توانیم به اجزای سه بازوی بانک ها بپردازیم. بانکداری خرد شامل پذیرش سپرده ها و اعطای وام به افراد و نهادهایی است که شرکتی نیستند، اگرچه در بسیاری از کشورها، استفاده از سازمان هایی که شبیه شرکت ها در بانکداری خرده فروشی هستند، رواج دارد. رشد بانکداری شرکتی عمدتاً ناشی از نیاز بانک‌ها و بخش شرکت‌ها به معامله در معاملات ارزی، پوشش پرتفوی خود و به طور کلی تامین نیازهای بانکی شرکت‌ها است که به حوزه‌های دیگر مانند سپرده‌ها و سپرده‌ها گسترش می‌یابد. وام هایی با اندازه های بسیار بزرگ از سوی دیگر، بانکداری سرمایه‌گذاری به بازارهای سهام، بازارهای اوراق قرضه، معاملاتی که شامل ادغام، تملک و مدیریت پرتفوی است نیز پاسخ می‌دهد. نکته ای که در مورد سه بازوی بانکداری باید به آن اشاره کرد این است که آنها هر بخش مشتری را که بانک ها قرار است به آنها رسیدگی کنند را شامل می شود. همانطور که در برخی موارد خرده فروشی با افراد و سازمان ها سروکار دارد، بانکداری شرکتی منحصراً با شرکت های بزرگ سر و کار دارد و بانکداری سرمایه گذاری با معاملات بزرگی که سازمان ها انجام می دهند معامله می کند.

ظهور بانکداری خصوصی در سال های اخیر

در سال‌های اخیر، حوزه جدیدی وجود داشته است که بانک‌ها آن را هدف قرار داده‌اند و آن بانکداری خصوصی یا بانکداری برای HNIs یا افراد دارای نت‌ورث بالا است. این دسته از بانکداری صرفاً معطوف به افراد، نهادها و تراست هایی است که دارای پول زیادی هستند (در واقع ثروتی در مقایسه با مصرف کنندگان خرده فروشی) که سپس توسط بانکداران خصوصی با اطمینان از نرخ های بازده معین و نرخ های بازده بالاتر از آن مدیریت می شوند. با عملکرد پورتفولیو تعیین می شود. لازم به ذکر است که بانکداری خصوصی گاهی اوقات هر سه بازوی دیگر را در بر می گیرد زیرا حضور افراد و نهادهای دارای ارزش خالص می تواند شامل مشتریان خرده فروشی بانکداری ثروتمند، شرکت ها و تراست هایی باشد که برای مدیریت ثروت خود نیاز دارند و در نهایت مشتریانی که دارای ثروت بسیار بالایی هستند. به همان روشی که بانکداران سرمایه گذاری معاملات بزرگ را انجام می دهند.

چگونه هر یک از بازوهای بانک ها پول در می آورند؟

جدای از این تفاوت ها، باید به این نکته اشاره کرد که جنبه دیگر بانکداری این است که از فرمول ساده تعیین تفاوت بین نرخ سودی که از وام های خود می گیرد و نرخ سودی که به سپرده گذاران می پردازد، پیروی می کند. این به عنوان اسپرد شناخته می شود و تفاوت بین سه بازوی بانکی در این است که اسپردها برای هر بازو و همچنین اندازه معامله متفاوت است، به این معنی که ضرب اسپرد و اندازه معامله سودی است که بانک ها درآمد دارند این تفاوت در بازوهای مختلف معاملات را توضیح می دهد که در آن حجم کم توسط حجم عظیم معاملات در بانکداری سرمایه گذاری و حجم کمتر تراکنش ها توسط حجم در بانکداری خرد تشکیل می شود.