در دو مقاله قبلی، دیدیم که چگونه می توان از اطلاعات مربوط به قیمت احتمالی آینده، سود سهام و نرخ بازده مورد انتظار سرمایه گذار برای استخراج ارزش فعلی یک اوراق بهادار استفاده کرد. با این حال، این مدل ها در محدوده خود محدود بودند.

اولاً، آنها دوره های افق محدودی داشتند. یک دوره و دو دوره ثانیاً، آنها به تخمینی از قیمت سهام آتی نیاز داشتند که پیش‌بینی آن تقریباً غیرممکن است.

در این مقاله از دو مدل قبلی برای ارائه مدل تخفیف سود سهام عمومی استفاده خواهیم کرد. این مدل می تواند اوراق بهادار را با توجه به عمر نامحدود و دائمی که دارند ارزش گذاری کند. همچنین نیازی به تخمین قیمت فروش ندارد. در عوض تخمین قیمت فروش با مفهوم ارزش پایانی جایگزین می شود. بیایید در این مقاله به این مفاهیم با جزئیات بیشتر نگاه کنیم.

مفهوم ارزش پایانی:

مدل تخفیف سود سهام عمومی، ایده قیمت فروش و سود سرمایه ناشی از آن را به عنوان بخشی از ارزش گذاری هر سهام معین نادیده می گیرد. منطق پشت این موضوع این است که اگر A سهام خود را به B بفروشد، قیمت خریدی که B به A خواهد پرداخت نیز در انتظار سود سهام آینده خواهد بود.

بنابراین، قیمت فروش یا P1 همانطور که در مقالات قبلی در نظر گرفتیم وجود ندارد. P1 قیمتی است که A دریافت می کند، اگر از دیدگاه A فکر می کنید. بلکه باید به خود امنیت فکر کنیم. ارزش ذاتی اوراق بهادار ناشی از قیمت فروش نیست. هیچ دلیلی وجود ندارد که قیمت فروش حتی وجود داشته باشد!

بنابراین قیمت فروش چیزی نیست جز ارزش فعلی تنزیل شده سود سهام آتی که B به الف می پردازد تا بعداً سود سهام را دریافت کند. بنابراین، می توان گفت که ارزش سهام تنها و تنها بر اساس سود سهامی است که در طول عمر خود پرداخت می کند. بنابراین ارزش یک سهام، ارزش یک جریان دائمی سود سهام است که انتظار می رود دریافت شود.

این کار از نقطه نظر عملی نیز آسان تر می شود. پیش بینی سود سهامی که توسط شرکت پرداخت می شود نسبتا آسان تر است. بنابراین، ارزش گذاری می تواند دقیق تر باشد. در عوض، اگر از قیمت مورد انتظار آتی یک سهم به عنوان عاملی در ارزش گذاری سهام استفاده کنیم، در یک حلقه دایره ای گیر کرده ایم. هر گونه ارزش گذاری صرفاً به یک قضاوت تبدیل می شود.

فرمول:

بنابراین ارزش گذاری یک سهام را می توان به سادگی به ارزش فعلی تمام سود سهام آتی که توسط شرکت دریافت می شود کاهش داد.

بنابراین، اگر قرار باشد شرکت برای «n» سال عمر کند، ارزش این سهام به صورت زیر خواهد بود:

مقدار = (D1/(1+r)1 )+ (D2/(1+r)2)+ (D3/(1+r)3)………. (Dn/(1+r)n )
این اصل مدل تخفیف سود سهام است. دو مقاله قبلی این واقعیت را ثابت کردند که یک سهام می تواند ارزش گذاری شود در صورتی که قیمت فروش و سود سهام آن مشخص باشد. این مقاله ثابت می کند که قیمت فروش خود چیزی جز ارزش فعلی سود سهام نیست. از این رو، ارزش هر سهم، طبق این مدل، به جریان سود سهام آینده ای که می توان از آن استخراج کرد، بستگی دارد.

دوره افق و ارزش پایانی:

برای ارزش گذاری، محاسبه به دو بخش تقسیم می شود. یک قسمت را دوره افق می نامند. تحلیل‌گر می‌تواند طول دوره افق را به دلخواه خود انتخاب کند. تحلیلگران معمولا 5 تا 7 سال را به عنوان دوره افق انتخاب می کنند. برای دوره افق، سود سهام به صراحت پیش بینی می شود و برای رسیدن به ارزش تنزیل می شود.

از سوی دیگر، مابقی سود سهام به عنوان دائمی ارزش گذاری می شود. به این ابدیت، مقدار پایانی می گویند. بنابراین ارزش سهام از ارزش دوره افق و همچنین ارزش پایانی تشکیل شده است.

مدل تخفیف سود یکی از قدیمی ترین مدل های ارزش گذاری سهام است. همه مدل‌های دیگر مشتقات یا انشعابات این مدل بنیادی هستند.

ارزش گذاری حقوق صاحبان سهام

مطالب مرتبط ...

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *