مدل‌های تخفیف سود سهام از قدیمی‌ترین مدل‌های ارزش‌گذاری هستند که در بازار مورد استفاده قرار گرفته‌اند. با این حال، برخی از ویژگی های عجیب و غریب از این مدل وجود دارد که باید قبل از تصمیم گیری در مورد استفاده یا عدم استفاده از این مدل در نظر گرفته شود. در این مقاله به این ویژگی ها اشاره شده است.

نمای بلند مدت:

مدل‌های تخفیف سود فقط برای سرمایه‌گذارانی در نظر گرفته شده است که می‌خواهند در بلندمدت در رشد یک شرکت سرمایه‌گذاری کنند. مدلی که هر سال به بازار غلبه نمی کند. اگر قصد شما این است که سهام را به سرعت تغییر دهید، این استراتژی سرمایه گذاری نیست که بخواهید از آن استفاده کنید. در واقع، بیشتر سهام توصیه شده توسط مدل‌های تخفیف سود سهام، تا چند سال قبل از اصلاح بازار و بازگشت سهام به ارزش منصفانه، قیمت پایینی دارند.

مطالعات نشان داده است که اگر بازده سهام انتخاب شده با استفاده از مدل های تخفیف سود در یک بازه زمانی کوتاه با بازار عمومی مقایسه شود، این سهام تقریباً هرگز از بازار بهتر عمل نمی کنند. با این حال، اگر افق زمانی از ماه ها به سال ها تغییر کند، این سهام دقیقا برعکس عمل می کنند و تقریبا همیشه عملکرد بهتری از بازار دارند. از این رو، مدل‌های تخفیف سود برای آن چیزی است که وارن بافت دوست دارد آن‌ها را «سرمایه‌گذاران دهه‌ها» یا افرادی که قصد بیرون کشیدن پول خود را برای یک دهه یا بیشتر ندارند، بخواند.

از این رو، تنها به سرمایه گذاران باتجربه ای توصیه می شود که صبر و حوصله زیادی داشته باشند، عادت به بررسی روزانه قیمت سهام خود و اطمینان از تغییر ارزش ندارند و توانایی جریان نقدی را دارند تا آنچه را که “زیان درک شده” است تحمل کنند. سود غیر طبیعی اگر سرمایه گذارانی که از مدل های تخفیف سود استفاده می کنند با فشارهای پولی مواجه شوند، ممکن است مجبور شوند دارایی خود را در زمانی نامطلوب نقد کنند که بدیهی است که نتیجه مطلوبی نیست.

سوگیری نسبت به سهام خاص:

ثانیاً، مدل‌های تخفیف سود سهام به شدت به سمت یک نوع سهام تمایل دارند. این نقص اساساً در مدل تعبیه شده است. این مدل عمر بی نهایت شرکت را به دو قسمت تقسیم می کند. یکی دوره افق و دومی جاودانگی. تخمین زده می شود که دوره های افق دارای نرخ رشد بالاتری باشند. بنابراین مدل توجه بیشتری به سود و سود سهامی دارد که در آینده نزدیک پرداخت می شود. مدل‌های تخفیف سود تقسیمی بدنام هستند، زیرا آنها همیشه یک نوع سهام را توصیه می‌کنند، یعنی سهامی که نسبت قیمت به سود پایین و بازده سود سهام بالایی دارد.

تحلیلگران مطالعاتی انجام داده‌اند که در آنها متوجه شده‌اند که سهام توصیه‌شده پس از انجام یک تحلیل مدل تخفیف سود سهام، دقیقاً یکسان هستند، اگر فقط از دو پارامتر استفاده شود، یعنی نسبت قیمت پایین به سود و بازده سود بالا.

مضرات انتخاب این نوع سهام این است که سرمایه گذاران ممکن است سهام چند کاسه ای را که این ویژگی ها را ندارند، از دست بدهند، اما به سرمایه گذارانی که مایل به پذیرش ریسک هستند، سود بسیار خوبی می دهند.

معایب مالیاتی:

در نهایت، سهامی که از مدل‌های تخفیف سود سهام پیروی می‌کنند، در بسیاری از کشورها دارای یک نقطه ضعف قوی هستند. در بسیاری از کشورها، سود سهام در دو سطح مشمول مالیات است. همچنین، در بسیاری از کشورها، نرخی که شرکت‌ها برای پرداخت سود سهام مالیات می‌گیرند، بیشتر از روش‌های دیگر مانند بازخرید سهام است.

با این حال، این ضرر مالیاتی تعبیه شده در مدل‌های تخفیف سود با امنیت جبران می‌شود که جریان ثابتی از جریان‌های نقدی قابل پیش‌بینی فراهم می‌کند. بنابراین در نهایت، این یک موضوع دیدگاه می شود. برخی از سرمایه‌گذاران شرکت‌های کارآمد مالیاتی را ترجیح می‌دهند، در حالی که برخی دیگر پرداخت‌های ثابت را ترجیح می‌دهند و مایلند بهایی برای آن بپردازند.

مدل های تخفیف سود توسط بسیاری از سرمایه گذاران به عنوان استاندارد طلا در سرمایه گذاری بر این باورند. همانطور که می بینیم اینطور نیست. مدل های تخفیف سود سهام استاندارد طلایی برای نوع خاصی از سرمایه گذاران است. از این رو قبل از به کارگیری اصول، باید از نتیجه احتمالی که می توان انتظار داشت آگاه بود.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *