آیا اصلاحات به کسب و کارهای بین المللی کمک می کند یا کسب و کارهای بین المللی موجب اصلاحات می شوند؟

اصلاحات منجر به کسب و کارهای بین المللی یا بالعکس؟

اینکه آیا اصلاحات در بازارهای نوظهور و در حال توسعه باعث ورود کسب‌وکارهای بین‌المللی به آن بازارها می‌شود یا اینکه کسب‌وکارهای بین‌المللی با استراتژی‌های خود موجب اصلاحات در این بازارها می‌شوند، قابل بحث است. البته، شرط اصلی برای ورود هر کسب و کار بین المللی به بازارهای نوظهور این است که اقتصاد بازار در آن کشور باید برای سرمایه گذاری خارجی باز باشد . از این رو، این نیاز اساسی b است که باعث ورود تجارت بین المللی می شود. با این حال، بسیاری از بازارهای نوظهور در این اصلاحات متوقف می شوند و اقتصاد خود را بیش از حد معینی با سرمایه گذاران خارجی دوست نمی کنند. به عبارت دیگر، هنگامی که یک کشور اجازه تجارت خارجی را در برخی از بخش‌ها می‌دهد، به‌طور خودکار به این نتیجه نمی‌رسد که همه بخش‌ها را به روی مشاغل بین‌المللی باز می‌کند.

عواملی که باید در نظر گرفته شوند

از سوی دیگر، بسیاری از کسب‌وکارهای بین‌المللی پس از ورود به کشورهای در حال توسعه، برای آزادسازی بیشتر اقتصاد از نظر سیاست‌های سرمایه‌دوستانه مرتبط با بازگرداندن سود، افزایش سهام تجارت بین‌المللی در سرمایه‌گذاری‌های مشترک، معافیت‌های مالیاتی و قابلیت تبدیل تلاش می‌کنند. از واحد پول محلی

در واقع، همانطور که تجربه هند نشان می دهد، این کشور در ابتدا برخی از بخش ها را به روی سرمایه گذاری خارجی باز کرد، سپس از تبدیل پذیری کامل خودداری کرد و اکنون در مرحله ای است که رویکردی درجه بندی شده برای باز کردن اقتصاد خود دارد. علاوه بر این، ورود شرکت های چندملیتی به هند با فشار این شرکت ها به دولت برای آزادسازی بیشتر اقتصاد همراه بود و از این رو، در مورد هند می توان گفت که هر دو جنبه از سؤال مطرح شده در موضوع صحت دارد.

مورد چین و هند

با این حال، مورد چین متفاوت است. این کشور به سمت آزادسازی کامل رفت و فضای سرمایه گذاری خود را چنان دوستانه کرد که شرکت های چندملیتی تازه شروع به هجوم به کشور کردند. علاوه بر این، اصلاحات در چین مانند مورد هند بی‌اهمیت نبود. علاوه بر این، دولت چین در اجرای اصلاحات آزاد بود، برخلاف هند که با ملاحظات سیاسی و این واقعیت که فلج سیاست به دلیل حکمرانی بد ایجاد شده است، مانع شده است. البته این بدان معنا نیست که یک نمونه بهتر از دیگری است و بالعکس زیرا هر کشوری مجموعه ای از عوامل خاص خود را در اقتصاد سیاسی توسعه دارد.

برخی از تحولات اخیر

جدا از این ملاحظات و محرک ها، لازم به ذکر است که وقتی جن از بطری خارج شد، خنثی کردن روند اصلاحات دشوار است. این تجربه کشورهایی مانند مالدیو بوده است که زمانی که اجازه سرمایه گذاری خارجی توسط دولت خاصی داده می شد، امکان بازگشت به تعهدات خود برای دولت جانشین وجود نداشت. این موضوع در مورد هند نیز صادق است، جایی که علیرغم مخالفت با سرمایه گذاری خارجی، چارچوب سیاست گسترده از سرمایه گذاری خارجی حمایت می کند.

افکار بسته

در نهایت، همانطور که قبلا ذکر شد، ویژگی های توسعه به دلیل عوامل تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی جدا از عامل پایه اقتصاد، برای هر کشور منحصر به فرد است. از این رو، رویکرد اصلاحات و اینکه کدام جنبه دیگری را به حرکت در می آورد، باید به گونه ای انجام شود که مناسب کشور باشد.