هزینه های اقتصادی MeToo

جنبش MeToo موجی در سراسر جهان ایجاد کرده است. این واقعیت که برخی از برجسته ترین و قدرتمندترین مردان جهان در حال آزار و اذیت همکاران زن خود هستند، برای بسیاری آشکار شده است. همچنین پتانسیل بسیاری از دعاوی را باز کرده است. شرکت هایی که همچنان متهم را در لیست حقوق و دستمزد خود نگه می دارند، از نظر مالی نیز با مشکل مواجه هستند.

این یک واقعیت شناخته شده است که موارد آزار جنسی تأثیر زیادی بر شهرت شرکت دارد. با این حال، پس از همه تبلیغات منفی که از زمان آغاز این جنبش توسط عاملان دریافت شده است، هزینه های اقتصادی نیز قابل توجه است. عاملان و همچنین شرکت هایی که آنها را پناه می دهند، تمایل زیادی به از دست دادن پول دارند. با این حال، آنچه معمولاً درک نمی شود این واقعیت است که عواقب اقتصادی برای قربانیان نیز دارد!

در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به مواردی که افراد برجسته مبالغ قابل توجهی را به دلیل مشارکت در یک پرونده آزار جنسی از دست داده اند. ما همچنین تلاش خواهیم کرد تا تأثیر اقتصادی را بر قربانیان درک کنیم.

هزینه سرسام آور MeToo!

کوین اسپیسی یکی از مردان برجسته هالیوود است که در رسوایی MeToo متهم شده است. این واقعیت را در نظر بگیرید که آخرین فیلم کوین اسپیسی در آخر هفته افتتاحیه تنها 126 دلار جمع آوری کرد. این یک خطای تایپی نیست. این فیلم 126 میلیون دلار و حتی 126 هزار دلار جمع آوری نکرد. فقط 126 دلار جمع آوری کرد! نتفلیکس نیز مجبور شد روابط خود را با کوین اسپیسی قطع کند. از آنجایی که نتفلیکس بدون اطلاع زیاد وثیقه گذاشت، طبق گزارش‌ها باید 39 میلیون دلار هزینه می‌کرد تا بتواند به صورت دوستانه شراکت را منحل کند.

پل مارسیانو، که یکی از بنیانگذاران برند مد معروف Guess است، توسط کیت آپتون به سوء رفتار جنسی متهم شد. به محض افشای وضعیت مخمصه خود در توییتر، سهام این شرکت بیش از 18 درصد سقوط کرد. از این رو، یک توییت در نهایت 250 میلیون دلار برای شرکت هزینه داشت.

به همین ترتیب، استیو وین که صاحب یکی از بزرگترین کازینوهای زنجیره ای در جهان است، مجبور شد از شرکت خود استعفا دهد. این ادعای MeToo در نهایت نزدیک به 3.5 میلیارد دلار برای این شرکت هزینه داشت.

رسانه‌ها و عموم مردم کاملاً مخالف این هستند که مردان قدرتمند زیردستان خود را برای جلب رضایت جنسی مورد آزار و اذیت قرار دهند. بیشتر ادعاها درست بوده است. با این حال، بسیاری از تحلیلگران همچنین خاطرنشان کرده اند که تأثیر اقتصادی برای مردان متهم مدت ها قبل از محاکمه آغاز می شود. در این شرایط، هر زنی که قرار بود یک مرد قدرتمند را به دروغ متهم کند، می‌تواند بدون هیچ مدرکی کارش را خراب کند.

ادعاهای اخیر قربانیان MeToo تأثیرات گسترده ای بر نحوه رفتار با زنان در دنیای شرکت ها دارد. برخی از اثرات در این مقاله ذکر شده است.

عامل ترس

اکنون مدیران در سراسر جهان در استخدام زنان دقت بیشتری دارند. آنها تمایل دارند از استخدام زنان جوان جذاب در نقش هایی که نیاز به تعامل روزانه است اجتناب کنند. بسیاری از مدیران مدعی شده اند که تمایل دارند از هر گونه مکالمه با همکاران زن خود در خارج از ساعات کاری خودداری کنند. این در تضاد با این واقعیت است که آنها همچنان به پیوند با همکاران مرد خود ادامه می دهند. از این رو، اکنون بسیاری از کارمندان زن خود را مطرود توصیف می کنند.

حتی اگر زنان شاغل باشند، پرسنل ارشد ترجیح می دهند که در وظایف کاری با آنها سفر نکنند. اگر سفر اجتناب ناپذیر است، اکنون ترتیبات زندگی برای اطمینان از دور نگه داشتن زنان در حال انجام است. نکته اصلی این است که مردانی که در قدرت هستند ترجیح می دهند اصلاً زنان را استخدام نکنند. آنها فقط زنان را استخدام می کنند تا از شکایت های تبعیض جلوگیری کنند.

در حالی که جنبش MeToo به بسیاری از قربانیان زن عدالت داده است، اما به بسیاری نیز اجازه داده است که مردانی را که در مناصب اصلی هستند به دروغ متهم کنند. برای جلوگیری از کل معما، زنان کمتری استخدام می شوند. یکی از اثرات منفی جنبش MeToo تقویت سقف شیشه ای در محل کار بوده است.

قوانین سختگیرانه تر

افشاگری های اخیر MeToo به رسوایی های تمام عیار تبدیل شده است که برای بسیاری از شرکت ها هزینه های زیادی را به همراه داشته است. برای جلوگیری از بروز این رسوایی ها در آینده، شرکت ها اکنون سازوکاری ایجاد کرده اند تا زنان بتوانند نگرانی های خود را بیان کنند. اکنون انتظار می‌رود که شرکت‌ها گزارش‌هایی تهیه کنند و به انواع هنجارهای انطباق پایبند باشند. داشتن هنجارهای انطباق بیشتر به این معنی است که استخدام زنان به یک پیشنهاد گران تبدیل شده است و به همین دلیل است که شرکت ها در نتیجه زنان نسبتاً کمتری را استخدام می کنند.

سابقه

جنبش MeToo اولین جنبشی نیست که منجر به تلاش شرکت‌ها برای جلوگیری از استخدام کارمندانی شود که بعداً ادعای تبعیض کردند. پیش از این نیز، جنبش هایی از جانب کارمندان با توانایی های متفاوت وجود داشته است که ادعای تبعیض دارد. آمارها بعداً نشان داد که شرکت‌ها به سادگی از استخدام افراد با توانایی‌های متفاوت خودداری کردند. این به این دلیل نیست که شرکت ها ذاتا بد هستند یا می خواهند در کنار عاملان قرار بگیرند. بلکه به این دلیل است که شرکت ها نهادهای تجاری هستند. از این رو، آنها فقط می خواهند کارمندانی را استخدام کنند که در آینده تهدیدی برای شکایت نداشته باشند.

بنابراین، نکته اصلی این است که اگرچه جنبش #MeToo برای مطرح کردن بحث‌های آزار جنسی در علنا ​​بسیار مهم است، ممکن است به منافع اقتصادی زنان نیز آسیب برساند. زیرا این جنبش زنان را به عنوان کارمندان خطرناکی معرفی می کند که می توانند در هر زمان از شرکت شکایت کنند.