سیر تحول مقررات بیمه

عموم مردم علاقه چندانی به صنعت خدمات مالی ندارند. هر زمان که هر بحرانی رخ می دهد، صنعت خدمات مالی یکی از اولین کسانی است که بار عمده را متحمل می شود. این واقعیت که AIG، که یکی از بزرگترین شرکت های بیمه در جهان است، در طول بحران 2008 به کمک مالی نیاز داشت، کمکی نمی کند. واقعیت این است که هر کمکی از سوی دولت به صنعت خدمات مالی توسط عموم مردم به عنوان یک دوستی تلقی می شود. به همین دلیل است که برای شرکت‌های بیمه مهم است که اطمینان حاصل کنند که شرکت‌هایشان به درستی مدیریت می‌شوند و از این رو هرگز نیازی به کمک مالی ندارند.

رگولاتورهای بیمه در سراسر جهان به مرور زمان سختگیرانه تر شده اند. دامنه مقررات بیمه در طول سال ها به شدت گسترش یافته است. در این مقاله نگاه دقیق تری به تغییر مقررات بیمه در گذر زمان خواهیم داشت.

تنظیم قیمت

زمانی که مقررات بیمه شروع شد، تنظیم قیمت تنها هدف آنها بود. رگولاتورها می خواستند اطمینان حاصل کنند که شرکت های بیمه نرخ های نامناسبی را از مشتریان دریافت نمی کنند. به همین دلیل است که در بسیاری از نقاط جهان، قبل از ارائه به عموم، نرخ های بیمه باید ابتدا برای تصویب به رگولاتور ارسال می شد.

حتی امروزه، تنظیم‌کننده‌ها در سراسر جهان از شرکت‌های بیمه می‌خواهند که تغییرات نرخ‌ها را به آنها اطلاع دهند. شرکت بیمه باید توضیح مفصلی از جمله اثبات مالی برای توضیح بدتر شدن خسارت بیمه‌گر که باعث تغییر نرخ شده است ارائه دهد.

با این حال، اکنون قوانین بسیار ملایم‌تر شده‌اند. به عنوان مثال، در صورتی که نرخ ها بیش از درصد معینی افزایش یا کاهش یابد، بیمه گذاران تنها به تایید نیاز دارند. همچنین، بیمه‌گران می‌توانند همزمان با ارسال پیشنهاد به رگولاتور، عرضه محصول را به مردم آغاز کنند.

در بسیاری از نقاط جهان، تنظیم کننده های بیمه شروع به نادیده گرفتن کل فرآیند تنظیم قیمت کرده اند. این بدان معنی است که آنها فرض می کنند که بازارها رقابتی هستند. از آنجایی که هیچ یک از شرکت‌های بیمه و یا مجموعه‌ای از شرکت‌های بیمه نمی‌توانند بازار را کنترل کنند، بر این باورند که نیازی به مقررات دولتی برای قیمت‌گذاری بیمه‌نامه‌ها نیست.

• • آنها معتقدند که مکانیسم تصویب نرخ به منابع اضافی از سوی دولت و همچنین بیمه‌گر نیاز دارد. تمام این هزینه های اضافی هزینه سیاست را افزایش می دهد که در نهایت باید به عهده مصرف کنندگان باشد

• • تنظیم قیمت دوره‌هایی را ایجاد می‌کند که قیمت‌ها به‌طور مصنوعی پایین می‌آیند و سپس بیمه‌گران ناگهان قیمت‌ها را با حاشیه زیادی افزایش می‌دهند. در نتیجه بی ثباتی هم برای شرکت بیمه و هم برای مصرف کننده وجود دارد

• • مقررات بیش از حد باعث می شود شرکت های بیمه از فعالیت خارج شوند. از این رو، رقابت کاهش می یابد و نرخ ها در نهایت بالاتر می روند. رگولاتور در نهایت دقیقاً خلاف آنچه را که برای دستیابی به آن برنامه ریزی کرده بود، به دست می آورد.

تنظیم قیمت هنوز در بسیاری از نقاط جهان وجود دارد. با این حال، پس از بحران مالی AIG در سال 2008، رگولاتورها توجه خود را به حوزه‌های دیگر متمرکز کرده‌اند.

حمایت از مصرف کننده

رقابت بی حد و حصر شاید تا آنجا که به کاهش قیمت ها در صنعت بیمه مربوط می شود، مطلوب باشد. با این حال، همچنین باید درک کرد که در بسیاری از موارد رقابت می تواند برای صنعت مضر باشد.

اولاً باید فهمید که بیمه محصولی است که مبتنی بر اعتماد است. تا حدودی قراردادها می توانند تعیین کنند که شرکت های بیمه در رویدادهای خاص چگونه عمل خواهند کرد. با این حال، اعتماد هنوز نقش مهمی در این فرآیند ایفا می کند. به همین دلیل است که چارچوبی قوی برای تقویت این اعتماد ایجاد شده است.

رگولاتورهای بیمه سلول های ویژه ای ایجاد کرده اند که موارد فروش نادرست و سایر رفتارهای غیراخلاقی را بررسی می کنند.

• • در بسیاری از نقاط دنیا، رگولاتورها به صراحت تصریح کرده اند که در صورت ابهام در قرارداد، بیمه نامه به نفع مشتری خوانده می شود نه به نفع شرکت بیمه.

• • اگر ثابت شود که بیمه نامه با ارائه اطلاعات نادرست یا گمراه کننده فروخته شده است، رگولاتورها جریمه های سنگینی اعمال می کنند.

• • رگولاتورها نیز توضیح شرایط و ضوابط بیمه نامه به مشتری را وظیفه بیمه گذار دانسته اند. استثناها باید به طور قطعی مشخص و برجسته شوند. بيمه‌گر نمي‌تواند كلمات را خرد كند يا جزئيات را در حروف ريزي دفن كند. اگر این کار را انجام دهند، ممکن است مجبور به پرداخت جریمه های سنگین شوند و همچنین ممکن است تحت پیگرد قانونی قرار گیرند

• • بیمه‌گران همچنین باید اطمینان حاصل کنند که بر اساس رنگ، نژاد، مذهب یا ملیت تبعیض قائل نمی‌شوند، مگر اینکه این ویژگی‌ها یک عامل رتبه‌بندی برای بیمه‌نامه فروخته شده باشد.

• • در نهایت، تنظیم‌کننده‌ها همچنین دستورالعمل‌های روشنی را در رابطه با نحوه استفاده از داده‌های مصرف‌کننده تنظیم کرده‌اند. مصرف کنندگان حق دارند حریم خصوصی کامل را مطالبه کنند. هیچ یک از اطلاعات آنها را نمی توان با هیچ شخص ثالثی به اشتراک گذاشت مگر اینکه رضایت صریح آنها برای انجام این کار به دست آمده باشد.

نکته اصلی این است که مقررات شرکت های بیمه راه زیادی را طی کرده است. در ابتدا، تحریف قیمت ها تنها نگرانی بود. اما اکنون بازارها به بلوغ رسیده اند و به دلیل رقابت، تنظیم قیمت در اولویت نیست. از این رو، اکنون تمرکز بر حمایت از مصرف کننده معطوف شده است.