مدل های جریان نقدی آزاد را می توان بیشتر به دو نوع طبقه بندی کرد. انواع خاصی از مدل ها وجود دارد که مربوط به جریان نقدی آزاد است که شرکت به عنوان یک کل ایجاد می کند، در حالی که مدل های دیگری وجود دارد که صرفاً به دیدگاه سهامداران مربوط می شود.

این مدل ها کاملاً با یکدیگر متفاوت هستند. بنابراین درک این موضوع ضروری است که چه زمانی و تحت چه شرایطی یک مدل انتخاب بهتری نسبت به مدل دیگر است. این مقاله تفاوت بین این دو نوع مدل جریان نقدی آزاد را توضیح می دهد:

جریان نقدی رایگان به شرکت:

    • تفسیر: این مقدار جریان نقدی است که در دسترس همه سرمایه گذاران شرکت است که معمولاً شامل دارندگان اوراق قرضه و همچنین سهامداران می شود. جریان نقدی که در اینجا در نظر گرفته می شود، جریان نقدی عملیاتی است و با استفاده از دارایی های عملیاتی شرکت ایجاد می شود. اگر دارایی های دیگری مانند وجه نقد، اوراق بهادار قابل فروش یا هر نوع سرمایه گذاری دیگری وجود داشته باشد که در عملیات روزانه استفاده نمی شود، ارزش فعلی تنزیل شده آنها باید به طور جداگانه به ارزش شرکت اضافه شود زیرا در وجه نقد آزاد در نظر گرفته نمی شود. جریان به متریک شرکت

 

    • عامل تنزیل: از آنجایی که جریان نقدی در FCFF به کل شرکت مربوط می شود، باید با میانگین موزون هزینه سرمایه یعنی WACC تنزیل شود. ایده این است که هزینه های بدهی و حقوق صاحبان سهام باید به نسبت دقیقی که در آن استفاده می شود ترکیب شوند. همچنین، مزایای مالیاتی ناشی از استفاده از بدهی باید در نظر گرفته شود.

 

    • فرمول: فرمول محاسبه ارزش شرکت با استفاده از رویکرد FCFF به شرح زیر است:

 

مقدار (شرکت) = Σ FCFF/ (1+(WACC)) ^n

جریان نقدی رایگان به حقوق صاحبان سهام:

 

    • تعبیر: جریان نقدی آزاد به حقوق صاحبان سهام، مقدار جریان نقدی است که پس از تامین کلیه هزینه های عملیاتی، رشد، گسترش و حتی تامین مالی شرکت به سهامداران تعلق می گیرد. از آنجایی که این مبلغی است که انتظار می رود به سهامداران حقوق صاحبان سهام پرداخت شود، ارزش سهام عدالت را می توان به طور مستقیم با استفاده از این مقادیر محاسبه کرد.

 

 

    • عامل تخفیف: از آنجایی که FCFE فقط به سهامداران مربوط می شود، باید با نرخی تنزیل شود که سطح ریسک آن را منعکس کند. اگر شرکت دارای اهرم باشد، ریسک سهامدار بودن بیشتر از ریسک کل شرکت است. بنابراین، عامل تنزیل مناسب برای این جریان‌های نقدی، بازده مورد انتظار حقوق صاحبان سهام خواهد بود.

 

 

    • فرمول: ارزش حقوق صاحبان سهام شرکت را می توان به یکی از دو روش زیر محاسبه کرد:

 

 

      1. با تنزیل تمام جریان های نقد آزاد آتی به حقوق صاحبان سهام در بازده حقوق صاحبان سهام.

 

ارزش (صندوق صاحبان سهام) = ΣFCFE/ (1+ (بازده حقوق صاحبان سهام)) ^n
      1. با کم کردن ارزش فعلی تنزیل شده بدهی از ارزش فعلی تنزیل شده شرکت.

 

ارزش (حقوق ویژه شرکت) = ارزش (شرکت) – ارزش (بدهی شرکت)

بنابراین، می توان ارزش حقوق صاحبان سهام شرکت را از طریق یک مسیر غیرمستقیم محاسبه کرد، حتی اگر از جریان نقدی آزاد به سهامداران آن شرکت آگاه نباشیم.

مهم:

 

    • FCFF ارزش کل شرکت را محاسبه می کند در حالی که FCFE ارزش حقوق صاحبان سهام شرکت را محاسبه می کند. در یک شرکت اهرمی، ارزش حقوق صاحبان سهام شرکت زیرمجموعه ای از ارزش کل شرکت است. بنابراین آنها دو روش متفاوت برای محاسبه خروجی یکسان نیستند! خروجی حاصل از تنزیل FCFF ارزش شرکت است در حالی که خروجی حاصل از تنزیل FCFE ارزش حقوق صاحبان سهام شرکت است. 

       

    • FCFF باید با میانگین موزون هزینه سرمایه، یعنی WACC تنزیل شود، در حالی که FCFE باید به قیمت سهام مورد انتظار تنزیل شود. تنزیل جریان نقدی اشتباه با ضریب تخفیف اشتباه بدیهی است که منجر به ارزش گذاری اشتباه می شود!

 

ارزش گذاری حقوق صاحبان سهام

مطالب مرتبط ...

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *