سقوط آزاد ارزها

سیستم ارزی شناور آزاد ممکن است مزایا و معایب خود را داشته باشد. با این حال، اساساً نگاه ما به ارزها را تغییر داده است. در انجام این کار، یک مانع بزرگ ایجاد کرده است. اکنون ارزها را با یکدیگر مقایسه می کنیم تا بررسی کنیم که آیا ارزش آنها افزایش یافته یا از دست رفته است. این روش اندازه گیری دست کم عجیب است!

قرار است ارزها با کالا مبادله شوند. بنابراین، ارزش آنها باید با مقدار کالایی که آنها می توانند خریداری کنند اندازه گیری شود. مقایسه آنها با یکدیگر تصویری بسیار گمراه کننده به خصوص زمانی که ارزش همه ارزها کاهش می یابد ارائه می دهد. این دقیقاً همان چیزی است که در دنیای مدرن اتفاق می افتد. در این مقاله، ما بحث خواهیم کرد که چگونه مقایسه ارزها با یکدیگر تصویری کاملاً متفاوت در مقایسه با واقعیت ارائه می دهد.

همه ارزها در قرن گذشته ارزش خود را از دست داده اند

تحت به اصطلاح رژیم‌های ارزی شناور، تقریباً همه ارزها ارزش خود را از دست داده‌اند. افراد عادی ممکن است متوجه نباشند که پول آنها در حالی که در جیب خود می ماند ارزش خود را از دست می دهد. در واقع وقتی در بانک باشد و سود می گیرد، حتی ارزشش را از دست می دهد! سود به دست آمده به سختی به اندازه ای است که بتواند در برابر تورم فزاینده محافظت کند. به ندرت سود واقعی به دست آمده است. در واقع، اکثر مردم زمانی که ارزهای خود را در بانک ها پارک می کنند، به طور واقعی پول از دست می دهند.

دلار آمریکا در قرن گذشته بیش از 94 درصد از ارزش خود را از دست داده است . به طور مشابه، سایر ارزهای اصلی مانند پوند استرلینگ نیز با کاهش عمده روبرو بوده اند. با توجه به این واقعیت که ارزش دلار در قرن قبل از آن تقریباً بدون تغییر باقی مانده بود، این کاهش مداوم ارزش بی سابقه است! آن دوره ای بود که دلار پشتوانه طلا و نقره بود، یعنی با ارزش واقعی و پول فیات نظام پولی غالب جهان نبود.

مورد کاهش سریع ارزش دلار آمریکا منحصر به فرد نیست. بلکه همه ارزها در چند سال گذشته ارزش زیادی را از دست داده اند. این را می‌توان تا حد زیادی به ظهور سیستم ارزهای فیات در سراسر جهان و این واقعیت نسبت داد که یک سیستم مبادله نرخ شناور این تصور نادرست ایجاد می‌کند که برخی از ارزها در حال افزایش ارزش هستند در حالی که برخی ارزها ارزش خود را از دست می‌دهند در حالی که در واقعیت همه با کاهش روبرو هستند. این اندازه گیری نسبی است که این بینایی تحریف شده را ایجاد می کند. کشورهایی که به نظر می رسد در حال قدردانی هستند، کشورهایی هستند که کمترین کاهش ارزش را تجربه می کنند. با این حال ارزش آنها در حال کاهش است و افزایش نمی یابد!

تغییر استاندارد اندازه گیری

سیستم ارزی مدرن ارزش یک ارز را با ارزش ارزهای دیگر مقایسه می کند. بنابراین، ارزش دلار در برابر پوند انگلیس یا هر ارز دیگر مقایسه می شود. از این رو، حرکات دلار نسبت به حرکت پوند است. در این نوع اندازه گیری، هر دو واحد ارز متغیر هستند و از این رو مبنای ثابتی برای مقایسه وجود ندارد.

بنابراین دلار ممکن است در دنیای واقعی به دلیل تورم ارزش خود را از دست بدهد و این مورد می تواند برای پوند انگلیس نیز به همین منوال باشد. با این حال، اگر دلار کمتر از پوند تورم کند، به نظر می رسد که در برابر پوند در حال افزایش است! بنابراین، ارزهای شناور آزاد در نهایت به ارزهایی در حال سقوط تبدیل می شوند. آنها در مقایسه با یکدیگر ارزش به دست می آورند یا از دست می دهند، در حالی که هنگام خرید کالاها و خدمات در دنیای واقعی، همه آنها به طور قابل توجهی قدرت خرید خود را از دست داده اند.

این را می توان با استاندارد طلا مقایسه کرد. ارزش طلا ثابت در نظر گرفته شد و ارزش ارزها در برابر طلا بالا و پایین می رفت. بنابراین، هنگامی که ارزش پول در برابر طلا افزایش یافت، در دنیای واقعی نیز افزایش یافت، یعنی برای خرید مقادیر فزاینده ای کالا و خدمات، ارز کمتری مورد نیاز بود. این استاندارد طلا بود. همانطور که می بینیم سیستم جایگزین تمام ارزهای دیگر را به سقوط آزاد سوق داده است!

بر اقتصادهای زیربنایی تأثیر می گذارد

نظام ارزی در حال سقوط به شدت بر اقتصادهای زیربنایی نیز تأثیر می گذارد. تورم تبدیل به یک روش زندگی در دنیای پول فیات شده است! کارگران انتظار دارند دستمزد آنها بیشتر از بهره وری آنها افزایش یابد. از دست دادن ارزشی که ارزها با آن مواجه می شوند، ارزش زمانی پول در نظر گرفته می شود! همچنین، از آنجایی که ارزش ارزهای شناور آزادانه در هر دقیقه تغییر می کند، مقدار ناپسندی از منابع صرف پیش بینی ارزش آتی آن می شود. سفته بازانی که هیچ ارزشی به دنیای واقعی نمی‌افزایند، در نهایت ثروت به دست می‌آورند!

بنابراین، از دیدگاه محافظه‌کارانه، استاندارد طلا احتمالاً بهترین روشی بود که نظام پولی جهان را می‌توانست و باید سازمان‌دهی کرد. در دوران استاندارد طلا، ارزها ذخیره‌ای از ارزش بودند، در حالی که در دوران نرخ‌های مبادله آزادانه شناور، به ارزهایی تبدیل شده‌اند که آزادانه در حال کاهش ارزش هستند!