داستان هوراسیو الجر بخشی ریشه‌دار از اساطیر آمریکایی است: اگر صادق، متکی به خود، صرفه‌جویی، و شاد باشید، می‌توانید از فقر به طبقه متوسط ​​به بالا ارتقا پیدا کنید. در طول ^قرن بیستم، مفهوم شایسته سالاری – هر چقدر هم که درست یا نادرست باشد – به اختصار تبدیل شد.

جو موگلیا را می‌توان از دریچه افسانه هوراسیو الجر مشاهده کرد، اما این کار را بیش از حد ساده می‌کند. برای یک چیز، او خیر مهربان و ثروتمندی که در بسیاری از داستان های الجر نقش ایفا می کرد، نداشت. و برای دیگری، جو موگلیا حتی پس از اینکه مدیرعامل یک شرکت بزرگ آمریکایی بود که از فاجعه مالی سال 2008 دست نخورده جان سالم به در برد، نتوانست از عشق مادام العمر دست بکشد: فوتبال.

تجربه اولیه به عنوان مربی فوتبال

اکثر مردم جو موگلیا را به عنوان مدیر عاملی می شناسند که چند سال پیش سرمربی فوتبال در دانشگاه کارولینای ساحلی شد. به هر حال، این یک انتقال شغلی غیرعادی است. اما چیزی که بسیاری از مردم نمی‌دانند این است که موگلیا به عنوان مربی فوتبال تجربه داشت، فقط یک دهه یا بیشتر قبل از تولد بیشتر بازیکنان فعلی او می‌گذرد.

موگلیا پس از بزرگ شدن در برانکس سخت دهه 1960، به کالج و مدرسه عالی رفت و مربی فوتبال دبیرستانی در دلاور شد. از آنجا، او از نردبان مربیگری صعود کرد تا هماهنگ کننده دفاعی در دارتموث شود، و در سال 1983 یک موقعیت در کادر دفاعی برای میامی هاریکنز – تیم مدافع قهرمان ملی، به او پیشنهاد شد.

اما موگلیا باید خرج چهار فرزندش را تامین می‌کرد و حقوق مربیگری کافی نبود، بنابراین او کتاب‌ها را خواند و درخواست کرد و به یک شبکه شخصی و حرفه‌ای قوی تکیه کرد تا در مریل لینچ شغلی در سطح ابتدایی پیدا کند .

انحرافی به وال استریت

جو موگلیا موفق‌ترین فروشنده تازه‌کار مریل لینچ شد که در بخش درآمد ثابت شروع به کار کرد و در نهایت قبل از اینکه در سال 2001 مدیر عامل شرکت Ameritrade شود، به سمت رئیس بخش وام‌دهی شهرداری رسید.

موگلیا در صنعت مالی هرگز فوتبال را فراموش نکرد. در واقع، در سال 1994، او برای یک شغل سرمربی در دانشگاه بوفالو مصاحبه کرد، و زمانی که NFL در حال جستجو برای کسی بود که جایگزین کمیسر NFL Paul Tagliabue شود، با او تماس گرفتند. با این حال، موگلیا می خواست به تعهدات خود در صنعت مالی عمل کند، بنابراین او در مریل لینچ و سپس Ameritrade ماند تا در سال 2008 بازنشسته شد.

بازگشت نامطلوب به مربیگری

مدت کوتاهی پس از بازنشستگی، موگلیا متوجه شد که به‌عنوان سرمربیگری کار آسانی نیست، زیرا بیش از دو دهه از این حرفه دور بوده است. بنابراین او آنچه را که می‌توانست پیدا کرد، که شامل یک «کارآموزی» در برنامه فوتبال دانشگاه نبراسکا بود، برد. سرانجام او در اوماها نایت هاکس از لیگ فوتبال یونایتد، درست در زمانی که لیگ رو به پایان بود، مشغول به کار شد.

او سرانجام در سال 2011 از دانشگاه کارولینای ساحلی تماس گرفت. رئیس دانشگاه، دیوید دکنزو، می خواست تغییراتی در برنامه ورزشی مدرسه ایجاد کند و یکی از این تغییرات اخراج سرمربی محبوب فوتبال دیوید بنت بود. این یک خطر بزرگ برای مدرسه بود، و در ابتدا خوب پیش نرفت. برخی موگلیا را به استفاده از ثروت قابل توجه خود برای “خرید” شغل متهم کردند. اما دسنزو اطمینان داشت که یک مدیر عامل سابق با تجربه فوتبال ممکن است همان چیزی باشد که برنامه کارولینای ساحلی به آن نیاز داشت.

موفقیت در میدان

قمار دسنزو نتیجه داد. موگلیا از زمانی که در سال 2012 سرمربیگری فوتبال را برعهده گرفت، Chanticleers را به رکورد 51-15 رساند. استادیوم دستخوش گسترش زیادی شد و موگلیا تأثیر مثبت واقعی بر بازیکنانش گذاشته است. اخبار اخیر مبنی بر اینکه او برای رسیدگی به برخی مسائل سلامتی پنج ماه تعطیلی می‌گیرد، تنها تعهد بازیکنان را برای پر کردن ورزشگاه و بردن تیم به یک بازی کاسه در این فصل تقویت کرد.

آنچه می توانیم از جو موگلیا بیاموزیم 

جو موگلیا هم به‌عنوان مربی و هم به‌عنوان مدیرعامل، با تمایلش برای شروع از پایین‌ترین سطح و پایبندی به آن، به ارتفاعات چشمگیری دست یافت. او مشکوکان خود را داشته است، اما زمان و تلاش خود را صرف کرده است تا این تردیدها را برطرف کند. و او این کار را تا حد زیادی با امتناع از انجام کارها «آنگونه که قرار است انجام دهند» انجام داده است. شاید این بخشی از دلیلی باشد که وارن بافت، مدیر عامل برکشایر هاتاوی، جو موگلیاس جهان را تحسین می کند: “افراد مانند جو که این شور و اشتیاق را دارند، برنده ظاهر می شوند.”

جو موگلیا فراتر از حد انتظار موفق بوده است زیرا می داند چگونه فرهنگ درست را در تیم خود القا کند، چه در اتاق هیئت مدیره و چه در زمین فوتبال. من مشتاقانه به اهمیت فرهنگ شرکتی متعهد هستم و از شما دعوت می کنم تا در مورد خدمات فرهنگ سازمانی من اطلاعات بیشتری کسب کنید.