دو قانون اساسی در امور مالی شرکت

امور مالی شرکت بر دو قاعده اساسی استوار است. تمام ابزارها و تکنیک های مالی شرکت ها صرفاً راه ها و ابزارهای اجرای این قوانین هستند. این قوانین را می توان در ابتدای هر کتاب درسی مالی شرکتی یافت. یکی از این قوانین مربوط به مفهوم بازده است و دیگری به مفهوم ریسک مربوط می شود . ما هر دو این قوانین را در این مقاله شرح داده ایم. آنها به شرح زیر است:

قانون شماره 1: ارزش پول امروز از پول فردا بیشتر است

قانون اساسی تامین مالی شرکتی این است که زمان‌بندی جریان‌های نقدی از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین، ما می خواهیم زمان بندی جریان های نقدی در اسرع وقت انجام شود. هر چه زودتر پول نقد را دریافت کنیم، برای شرکت ما بهتر است. هر دلاری که شرکت امروز به صورت نقدی دارد بهتر از همان دلار نقدی فردا است به دلایل زیر:

• تورم: تورم با گذشت زمان دائماً قدرت خرید وجوه شرکت را می خورد. بنابراین اگر شرکت امروز یا یک سال بعد همان مقدار اسمی پول را داشت، می‌توانست با پولی که امروز دارد نسبت به همان مقدار پول یک سال بعد، کالاها و خدمات بیشتری خریداری کند. بنابراین، برای خنثی کردن اثر تورم، شرکت ها باید تجارت خود را به گونه ای انجام دهند که اطمینان حاصل کنند که پول نقد در اسرع وقت دریافت می شود. 
• هزینه فرصت: همچنین هر دلاری که شرکت دریافت نمی کند دارای هزینه فرصت سرمایه است. فرض کنید بدهکاران شرکت 100 دلار بدهکار هستند و سال بعد 100 دلار می پردازند. ارزش اسمی پولی که آنها پرداخت کرده اند 100 دلار است اما ارزش واقعی کمتر است. این به این دلیل است که اگر بدهکاران فوراً پرداخت می کردند، شرکت بلافاصله پول نقد در اختیار داشت. سپس می‌توانستند این وجه نقد را در اوراق بهادار بدون ریسک سرمایه‌گذاری کنند و می‌توانستند سود یکساله را از آن به دست آورند. با پذیرش همان 100 دلار یک سال بعد، شرکت در واقع 100 دلار به بدهکاران خود وام داد و آن هم بدون بهره!

قانون شماره 2: ارزش پول بدون ریسک بیشتر از پول پرخطر است

تامین مالی شرکتی شامل مبادله بین جریان های نقدی فعلی و آتی است. شرکت‌ها ممکن است با پروژه‌های مختلفی روبرو شوند که جریان‌های نقدی آتی متفاوتی را ارائه می‌دهند. با این حال، درک این نکته مهم است که همه جریان‌های نقدی به یک اندازه در آینده محقق نمی‌شوند. برخی از جریان‌های نقدی ممکن است تقریباً مطمئن باشند مانند سرمایه‌گذاری در اوراق خزانه، در حالی که برخی دیگر مانند بازده پیش‌بینی‌شده از سرمایه‌گذاری‌های بازار سهام ممکن است بسیار نامطمئن باشند. از این رو، قانون دوم بیان می کند که شرکت باید قبل از انجام هر گونه مقایسه و انتخاب، هر یک از این جریان های نقدی را برای ریسک خود تنظیم کند. عوامل زیر باید در نظر گرفته شود:

• بازگشت سرمایه: برخی از پروژه ها بسیار خطرناک هستند. در اینجا، شرکت نگران است که آیا پولی که سرمایه گذاری می کند بازیابی می شود یا خیر. برای جبران احتمال از دست دادن کل سرمایه خود که سرمایه گذاران با آن مواجه هستند، باید نرخ بازدهی بالاتری از چنین پروژه هایی خواست. 
• بازده سرمایه: در موارد دیگر، جریان نقدی ممکن است کمی نامطمئن باشد. در این موارد، شرکت ها باید قبل از تصمیم گیری، ریسک پایین را در نظر بگیرند.

نکته اصلی این است که قبل از انتخاب، همه پروژه ها باید قابل مقایسه باشند. این کار با تعدیل جریان نقدی که در دوره‌های زمانی مختلف دریافت می‌شود و همچنین تعدیل مقادیر مختلف ریسک‌هایی که در پروژه‌های مختلف درگیر هستند، انجام می‌شود.