بحران اقتصادی مداوم به دلیل ادغام شدید اقتصاد جهانی در سراسر جهان گسترش یافت. از این رو، بسیاری از مفسران به سرعت به این موضوع اشاره کردند که جهانی شدن مقصر سرایتی است که بسیاری از کشورهای جهان به عنوان پیامد بحران ارزان قیمت در ایالات متحده تجربه کردند. در واقع، بسیاری از کارشناسان پس از بحران جهانی شدن را نادیده گرفتند و گفتند آنچه که اکنون شاهد آن هستیم فروپاشی جهانی گرایی است. با این حال، قبل از نوشتن آگهی ترحیم جهانی شدن، باید جنبه هایی را در نظر بگیریم که به نفع جهانی شدن عمل می کنند. برای شروع، جهانی شدن بستری را فراهم کرد که از طریق آن اصل مزیت رقابتی به فعلیت رسید. این نظریه ارائه شده توسط دیوید ریکاردو معتقد است که کشورها در تجارت با یکدیگر به جای زمانی که منزوی هستند سود می برند.
بعد، این واقعیت که نوآوری و اختراع در اقتصاد جهانی به دلیل جهانی شدن افزایش یافته است را نمی توان نادیده گرفت. نکته اینجاست که آزادسازی منابع کمیاب برای به کارگیری برای نوآوری و اختراع پیشرفته در غرب عمدتاً به این دلیل بود که کارهای کم هزینه و ارزش افزوده کمتر در شرق انجام می شد.
علاوه بر این، تغییر تولید به چین به این معنی است که شرکتهای آمریکایی میتوانند بر فعالیتهای با ارزش افزوده بالاتر و همچنین سرمایهگذاری در طراحی، تحقیق و توسعه محصول نهایی متمرکز شوند . از سوی دیگر، اقتصادهای آسیایی شاهد افزایش استانداردهای زندگی خود به دلیل جهانی شدن بودند، که با توجه به تعداد بسیار زیاد مردمی که در فقر زندگی می کنند، پیشرفت بسیار خوبی است.
با این حال، راه برون رفت از بحران این خواهد بود که کشورها توسعه پایدار و سرمایه گذاری در منابع جایگزین انرژی و همچنین کاهش مصرف تا حد نیاز را انجام دهند. نکته اینجاست که جهانی شدن نباید بهانه ای برای مصرف بی رویه و مادی گرایی شود، جایی که در دسترس بودن کالاهای ارزان به این معنی است که مصرف کنندگان بسیاری از پول خود را هدر می دهند. از این نظر، جهانیسازی میتواند واقعاً یک موهبت باشد زیرا کشورهای سراسر جهان میتوانند بهترین شیوههای خود را برای بهبود وضعیت زندگی مردم در سراسر جهان مبادله کنند.
برای این که این اتفاق بیفتد، باید تلاش متمرکزی از سوی رهبران تجاری و رهبران دولتی برای رسیدگی به مسائل اساسی ظرفیت مازاد، مصرف بیش از حد، و رویههای سرمایهداری پرخطر از جمله بانکداری صورت گیرد. هنگامی که به این مسائل پرداخته شود، جهان برای موج بعدی جهانی شدن آماده می شود که کسب و کارها را در تلاشی واحد برای حل مشکلات حل نشدنی جهان گرد هم می آورد. با همین خوش بینی است که بسیاری از کارشناسان از کشورها خواسته اند از بالا بردن دیوارهای حمایتی خود دست بردارند و بر لزوم اتحاد بیشتر به جای انزوا از یکدیگر تاکید کرده اند.
در نهایت، اگر جهانیسازی بهعنوان یک موقعیت برد-برد بهجای یک بازی حاصل جمع صفر در نظر گرفته شود، پتانسیل تغییر بازی را دارد. همانطور که در مقاله قبلی اشاره شد، تمرکز باید بر افزایش کارایی به جای سود به تنهایی به قیمت تمام شدن هر چیز دیگری باشد. نکته قابل توجه این است که با افزایش کارایی، سود و سوددهی نیز افزایش می یابد.
بدون نظر