خطوط در حال تغییر سیستم ذخیره ارز جهانی

ارز ذخیره چیست؟

اصطلاح ارز ذخیره به معنای ارزی است که کشورهای جهان برای تجارت با یکدیگر از آن استفاده می کنند. به عنوان مثال، اگر هند یا چین مجبور به تجارت با عربستان سعودی برای نفت باشند، از دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره استفاده می کنند. علاوه بر این، اگر کشورهای اروپایی مجبور به تجارت با مالزی یا استرالیا باشند، آنها نیز باید از دلار آمریکا به عنوان ارز ذخیره استفاده کنند. به عبارت دیگر، ارزی که همه کشورهای جهان از آن برای تجارت با یکدیگر استفاده می کنند، به عنوان ارز ذخیره جهانی شناخته می شود. همانطور که بعداً بحث خواهیم کرد، مزایای زیادی برای یک کشور وجود دارد که پول خود را به عنوان ارز ذخیره جهانی داشته باشد. در حال حاضر، در نظر گرفتن این واقعیت مفید خواهد بود که همه کشورهای موجود در سیستم تجارت جهانی برای ادامه تجارت با سایر کشورهای جهان، باید ذخایر ارز ذخیره خود را نگه دارند.

امتیاز گزاف دلار آمریکا

از آنجایی که دلار آمریکا ارز ذخیره جهانی است، در این وضعیت از امتیازات گزافی برخوردار است. این بدان معناست که ایالات متحده می تواند تا آنجا که ممکن است پول چاپ کند و همچنان موقعیت برتر خود را حفظ کند، زیرا جهان از USD به عنوان ارز ذخیره استفاده می کند، که به این واقعیت تبدیل می شود که جهان بدون دلار نمی تواند کار کند. این مزیت هایی را برای دلار آمریکا و در نتیجه، ایالات متحده ایجاد می کند، زیرا می تواند کسری تجاری زیادی داشته باشد و در عین حال نگران این نباشد که آیا ذخایرش مانند سایر کشورها تمام می شود یا خیر. از آنجایی که دلار را تحت کنترل خود دارد، لازم نیست نگران کاهش ذخایر ارزی خود باشید زیرا می تواند تا حد امکان دلار چاپ کند. در واقع، با تحلیل دلایل بحران اقتصادی جهانی، مشخص شد که ایالات متحده در مصرف و استانداردهای زندگی خود که از سوی دلار به عنوان ارز ذخیره به آن اعطا شده بود، بی‌دقت و بی‌توجه بوده است.

تهدید یوان چین

با این حال، به نظر می رسد که با استفاده فزاینده از یوان چین در تجارت دوجانبه، اوضاع در حال تغییر است. در ماه‌های اخیر، چندین کشور جهان توافق کرده‌اند تا با یوان مبادلات تجاری با یکدیگر انجام دهند که منجر به کاهش وضعیت دلار به عنوان ارز ذخیره شده است.. این بدان معناست که چینی ها ورود خود را با یوان به صحنه جهانی اعلام می کنند و استفاده از آن در حال افزایش است. پیامدهای این روند برای ایالات متحده نگران کننده است، و برای جهان خوب است، زیرا اولی باید به طور جدی در مدل مبتنی بر مصرف خود تجدید نظر کند، و دومی در عوض می تواند یوان را به جای دلار نگه دارد. زمانی که کشوری مانند هند کسری تجاری زیادی داشته باشد، تامین مالی آن در هر نوبت برای آن غیرممکن می شود، به این معنی که یا باید دلار بخرد یا صادرات را افزایش دهد. از سوی دیگر، اگر یوان به ارز ذخیره تبدیل شود، کشورهای آسیایی تجارت راحت‌تری خواهند داشت، زیرا روابط تجاری خوبی با چین دارند. این اهمیت واقعی اقدامات اخیر برای داشتن یوان به عنوان ارز ذخیره است، که به کاهش نفوذ آمریکا و افزایش قاطعیت چین تبدیل می شود.

نتایجی که اظهار شده

علاوه بر این، کشورهای جهان نیازی به یارانه به مصرف کننده آمریکایی ندارند، به این معنی که مصرف بیش از حد کاهش می یابد و بقیه جهان نیازی به تحمل هزینه های زیست محیطی و اجتماعی این مصرف گرایی ندارند. در پایان، در حالی که روزهای اولیه بازی‌های ارزی جهانی است، منصفانه است که بگوییم آینده قطعاً به جذب کشورهای آسیایی و مجبور شدن ایالات متحده با واقعیت‌های جدید بستگی دارد.