چندین تفسیر در مورد بحران اقتصادی جهانی به یکی از ویژگی های اساسی این بحران اشاره می کند، یعنی بدهی های زیادی در اقتصاد جهانی وجود داشت و زمانی که پرداخت ها سررسید شد و به نقطه اوج رسید، کل اقتصاد جهانی تقریباً سقوط کرد. برای توضیح بیشتر، اگر شخصی وام سنگین می گیرد و بیش از توان خود زندگی می کند، باید به خاطر داشته باشد که روزی قبوض سررسید می شود و باید بدهی خود را به طلبکار پس دهد.

به هر حال، روز محاسبه مالی را نمی توان برای همیشه به تعویق انداخت و از این رو، بدهی ها یک روز سررسید می شود. و برای بازپرداخت بدهی های موجود، اگر بدهی بیشتری بپذیریم، به جای حل آن، بر مشکل اضافه می کنیم . و این همان چیزی است که در غرب اتفاق افتاد، زیرا مردم همچنان به تامین مالی وام مسکن خود و گرفتن پول بیشتر از کارت های اعتباری خود ادامه دادند تا جایی که مجبور شدند پس از قطع موسیقی با گرما روبرو شوند.

و اگر این سناریو در تمام بخش‌های اقتصاد تکرار شود و کسب‌وکارها، شرکت‌ها و حتی بانک‌هایی که قرار است بیشتر از قرض‌شان بدهی بدهند، زمینه برای بحرانی بزرگ فراهم شد که منجر به بحران اعتباری سال 2008 شد. بدتر از آن، در منطقه یورو، خود دولت‌ها به شدت مقروض بودند و همین امر بر بقای یورو افزود، زیرا هیچ مبلغی از کمک‌های مالی نمی‌توانست مشکل بدهی بیش از حد در همه سطوح اقتصاد را حل کند. حتی ایالات متحده زمان نهایی را به تعویق می اندازد که مجبور شود حساب های خود را متعادل کند و جنگ پیش رو بر سر سقف بدهی نشان دهنده بدترین اتفاقات آینده است.

جنبه دیگر بحران مالی جهانی این است که کل سیستم مبتنی بر عرضه بی پایان پول ارزان و کالاهای ارزان به لطف چین و خدمات ارزان به لطف هند است. علاوه بر این، نفت و گاز ارزان خاورمیانه باعث رونق مصرف‌کنندگان به ابعاد بی‌سابقه‌ای شد. زمانی که منابع شروع به اتمام کردند و چین قبل از خرید اوراق قرضه ایالات متحده به همراه روسیه دو بار فکر کرد، بحران تا جایی بالا گرفت که کمک های متوالی برای حفظ سیستم مورد نیاز بود. این نتیجه نهایی بحران است و در واقع چیزی است که نسل حاضر باید بیاموزد و در حد توان خود زندگی کند.

تنها زمانی که ما زندگی پایدار را تمرین کنیم و تنها زمانی که کسب و کارها خود را در بدهی غرق نکنند، می توانیم به بهبودی امیدوار باشیم زیرا دوران پول فراوان، انتخاب بی پایان مصرف کنندگان و نفت و گاز بی حد و حصر در حال پایان است. برای برنامه‌ریزی برای آینده، باید همه بدهی‌ها را در نظر گرفت و آنها را با دارایی‌ها محاسبه کرد تا ببیند آیا تعادل دارند یا خیر و تنها زمانی باید موقعیت خود را از نظر مالی سالم در نظر گرفت. در نتیجه، بدهی روزی سررسید می شود و از این رو همه بخش ها و تمام سطوح اقتصاد باید برای محاسبه مالی پیش رو آماده شوند .

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *