در مورد روشی که هند یکی از معدود کشورهایی بود که به دلیل بحران اقتصادی جهانی نسبتاً آسیب ندیده بود، مطالب زیادی نوشته شده است. بیشتر این روایت‌ها بر این تمرکز داشتند که چگونه هند توانست طوفان را در روزهای تاریک پس از فروپاشی Lehmann Brothers تحمل کند. با این حال، نمی توان به طور کامل گفت که بدترین شرایط برای هند به پایان رسیده است، همانطور که رویدادهای چند ماه اخیر نشان می دهد. از زمانی که آژانس رتبه‌بندی، S&P (Standard & Poor’s) آن را به تورم سرسام‌آوری که کشور را تحت تأثیر قرار داده است، کاهش داد، شاخص‌های اقتصادی دیگری نیز وجود دارند که برای آینده اقتصاد نوید خوبی ندارند. با توجه به این عوامل، خیلی زود است که بگوییم هند از جنگل خارج شده است.

با این حال، یک جنبه قابل توجه از بحران اقتصادی جهانی روشی است که در آن بانک های جهانی تقریباً سقوط کردند و مجبور شدند توسط دولت های مربوطه خود نجات یابند . این به افتخار نخبگان سیاستگذار در هند است که اجازه داد و ستد مشتقات را که تا حدی مسئول بحران اقتصادی جهانی بودند، ندادند.

علاوه بر این، این واقعیت که RBI (بانک رزرو هند) و وزارت دارایی اقدامات لازم را انجام دادند تا اطمینان حاصل شود که بانک ها به اندازه کافی سرمایه دارند و همچنین اطمینان حاصل کردند که آنها بخشی از سرمایه خود را برای الزامات قانونی کنار می گذارند به این معنی است که سیستم بانکی هند به سرنوشتی که بسیاری از کشورهای اروپا و به ویژه ایالات متحده پس از بحران با آن دست و پنجه نرم کردند، دچار نشدند.

مهم است که به یاد داشته باشید که دولت هند با یک بسته محرک پاسخ داد و سیاست پولی نسبتاً سست را برای ایجاد بحران دنبال کرد. این بدان معناست که رشد هند تا حدودی به دلیل در دسترس بودن پول آسان بوده است. و این واقعیت که RBI اکنون از یک سیاست پولی فشرده پیروی می کند، نشان دهنده این است که شدت مشکل تورم را تشخیص می دهد. این یکی از جنبه هایی است که باید در ماه های آینده مورد توجه قرار گیرد.

جدای از این جنبه مربوط به عدم وابستگی بیش از حد هند به صادرات مانند چین است و از این رو اگر ذخایر ارزی و تراز پرداخت ها به همراه کسری حساب جاری به درستی مدیریت شود، دلیل نمی شود که چرا. هند می تواند راحت نفس بکشد. با این حال، چرخش اخیر در ارزش روپیه که به شدت در برابر دلار کاهش یافته است به این معنی است که این جنبه نیز باید مورد توجه قرار گیرد.

در نتیجه، تجربه اقتصاد هند پس از بحران اقتصادی جهانی متفاوت بوده و اگرچه نکات مثبت قابل توجهی وجود دارد، اما جنبه‌های منفی نیز دارد. به همین دلیل است که اظهارات اخیر نخست وزیر و کاپیتان های صنعت علیه فلج شدن سیاست ها باید در چارچوب احیای داستان هند دیده شود. آنچه بعد اتفاق می افتد حدس هر کسی است، اما منصفانه است که بگوییم سال های طلایی رشد ممکن است پشت سر ما باشد.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *