صندوق های تامینی و اهرمی

اهرم یکی از ویژگی های تعیین کننده هر صندوق تامینی است. بنابراین صندوق های تامینی در ایجاد و استفاده از اهرم مهارت کسب کرده اند. آنها نه تنها از ابزارهای سنتی مانند حقوق صاحبان سهام و اهرم درآمد ثابت استفاده می کنند، بلکه از اهرم ایجاد با کمک معاملات آتی، گزینه ها و سوآپ ها نیز استفاده می کنند. در این مقاله نحوه ایجاد این اهرم را توضیح خواهیم داد.

اهرم سهام

استفاده از سهام برای ایجاد اهرم یکی از قدیمی‌ترین و ساده‌ترین روش‌های مورد استفاده صندوق‌های تامینی است. این ایده زمانی مفید است که صندوق بخواهد منحصراً در سهام سرمایه گذاری کند. صندوق معمولا سهام را خریداری می کند و سپس از همان سهام به عنوان وثیقه استفاده می کند تا حتی بیشتر وام بگیرد و سهام بیشتری خریداری کند!

استقراض در برابر سهام معمولاً در قالب یک “repo” یا قرارداد بازخرید انجام می شود. این بدان معنی است که وام گیرنده سهام خود را به ارزش 100 دلار به وام دهنده می فروشد. همان وام گیرنده قول می دهد از هم اکنون سهم را با 101 دلار در هفته بازخرید کند. بنابراین، 1 دلار در واقع سودی است که به 100 دلار پرداخت می شود. با این حال، در این بین عنوان سهام تغییر می کند. این به وام دهنده اجازه می دهد تا در صورتی که وام گیرنده قادر به بازپرداخت مبلغ قرض گرفته شده به اضافه بهره نباشد، سهام را بدون هیچ مشکل قانونی بفروشد.

وام دهنده نیز مقداری از مارجین پول را نگه می دارد. این مارجین پول با تغییر ارزش سهام اصلاح می شود. عدم ارائه وثیقه مورد نیاز در حین تماس مارجین می تواند وام دهنده را به فروش سهام و تسویه موقعیت خود سوق دهد.

این تکنیک به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا به کمک وام دهنده نیاز دارد. همچنین، هزینه های مبادله ای که در تکنیک اهرم حقوق صاحبان سهام وجود دارد، قابل توجه بوده و به عنوان یک عامل بازدارنده عمل می کند.

اهرم درآمد ثابت

اهرم درآمد ثابت بسیار شبیه به اهرم حقوق صاحبان سهام است. تنها تفاوت این است که اوراق بهاداری که به عنوان وثیقه استفاده می شود، اوراق بهادار با درآمد ثابت مانند اوراق قرضه خزانه داری ایالات متحده است. اکنون، ارزش این اوراق به سرعت سهام تغییر نمی کند. بنابراین آنها به طور قابل توجهی نوسان کمتری دارند و در نتیجه وام دهنده نسبت وام به ارزش بسیار بالایی را ارائه می دهد.

از این رو، هنگامی که صندوق های تامینی در حال ایجاد موقعیت در اوراق بهادار با درآمد ثابت هستند، می توانند در برابر اوراق بهادار موجودی که دارند وام بگیرند و موقعیت خود را بزرگ کنند. یک بار دیگر نیاز به هماهنگی وام دهنده و همچنین هزینه های معامله به عنوان یک عامل بازدارنده عمل می کند.

اهرم آتی

اوراق مشتقه مانند معاملات آتی که در بورس معامله می شوند، فرصتی را برای صندوق های تامینی برای ایجاد اهرم ایجاد می کنند. معاملات آتی به صندوق های تامینی اجازه می دهد تا با استفاده از تنها 10 درصد از سرمایه به عنوان مارجین پول، موقعیت های بزرگی را در اختیار بگیرند. حرکات بازار پیگیری می شود و در صورت کاهش قیمت اوراق بهادار باید حاشیه به حساب اضافه شود.

با این حال، نکته مثبت این است که از آنجایی که وام دادن پول توسط صرافی انجام می شود، این روند به آرامی و بدون هیچ مشکلی انجام می شود. همچنین، هزینه های تراکنش حداقل است و مکانیسم حاشیه عالی است. وجود بازار ثانویه نقدینگی یک موهبت بزرگ برای این صندوق های تامینی است. آنها می توانند موقعیت های خود را هر زمان که بخواهند در یک دقیقه تسویه کنند.

بنابراین، معاملات آتی فرصتی را برای صندوق ایجاد می کند تا اهرمی 9:1 ایجاد کند، بدون اینکه مجبور باشد بارها و بارها سهام را به عنوان وثیقه بگذارد.

اهرم گزینه ها

گزینه ها نیز در بورس معامله می شوند. این به معامله گران فرصتی می دهد تا اهرم خود را بدون سرمایه گذاری زیاد افزایش دهند. به عنوان مثال، اگر صندوقی بخواهد گزینه ای به ارزش 10 دلار بخرد، این امر به آنها همان میزان کنترل را می دهد که 1000 دلار در صورتی که سهام را به طور کامل خریداری کنند. این به این دلیل است که گزینه‌ها به معامله‌گران این حق را می‌دهند که با قیمتی معین خرید کنند، اما تعهدی ندارند. اگر قیمت سهام به اندازه کافی بالا نرود، معامله گر به سادگی 10 دلار سرمایه گذاری در قیمت اختیار معامله را حذف می کند. صندوق همچنین می تواند از اختیار فروش برای ایجاد حق فروش سهام خود به قیمت از پیش تعیین شده، اما نه تعهدی استفاده کند. بار دیگر، اگر آنها نمی خواهند سهام پایه را بفروشند، باید هزینه اختیار را حذف کنند.

بنابراین، صندوق‌های تامینی می‌توانند با کمک گزینه‌ها، موقعیت‌های گسترده‌ای را در سهام، اوراق قرضه و کالاهای اساسی مختلف بدون خرید هیچ یک از آن کالاها، به دست آورند. علاوه بر این، گزینه ها لازم نیست در ترازنامه گزارش شوند. بنابراین مدیران صندوق می‌توانند بدون اینکه ترازنامه را خیلی بد جلوه دهند، اهرمی ایجاد کنند.

تعویض اهرم

مبادله ها، درست مانند گزینه ها، بر اساس مبلغی فرضی ساخته می شوند. این بدان معنی است که وقتی یک قرارداد منعقد می شود تقریباً هیچ پول نقدی تغییر نمی کند. در سوآپ نرخ بهره، یکی از طرفین موافقت می کند که سود نرخ ثابت خود را با بهره نرخ شناور در تاریخ معینی مبادله کند. مبلغ واقعی را می توان یک میلیون دلار تعیین کرد. بنابراین با وجود اینکه هیچ یک از طرفین یک میلیون دلار کم نکرده اند، موظف به پرداخت نرخ بهره به طرف دیگر خواهند بود!

اینگونه است که صندوق های تامینی مقادیر زیادی اهرم ایجاد می کنند. یکبار دیگر، ابزارهای مشتقه نباید در ترازنامه فهرست شوند و بنابراین توسط صندوق های تامینی ترجیح داده می شوند.