سیاست “پول هلیکوپتر”

میلتون فریدمن یکی از اقتصاددانان بزرگی است که در قرن بیستم زندگی کرده است. بسیاری از سیاست های اقتصادی امروزی برگرفته از مدرسه پولی اقتصاد است که توسط میلتون فریدمن در شیکاگو تأسیس شد. میلتون فریدمن در طول بحث های خود در یکی از کلاس های درس خود به ایده سیاست پول هلیکوپتر اشاره کرده بود.

وقتی فریدمن به این ایده اشاره کرد، فقط اظهارات فرضی می کرد. میلتون فریدمن نمی دانست که ایده های فرضی او بعداً مورد توجه جدی سیاست گذاران قرار خواهد گرفت. سیاست گذاران در ژاپن و استرالیا با ایده استفاده از سیاست پولی پول هلیکوپتر بازی می کنند. این ایده همچنین به طور فعال توسط بن برنانکی رئیس فدرال رزرو ایالات متحده در طول حباب دات کام در سال 2001 مورد توجه قرار گرفت.

ایده هایی که چند دهه پیش دیوانه کننده به نظر می رسید اکنون به طور جدی مورد توجه قرار گرفته اند. در این مقاله نگاه دقیق تری به سیاست پول هلیکوپتر و همچنین مزایا و معایب آن خواهیم داشت.

پول هلیکوپتر چیست؟

ایده “پول هلیکوپتر” از قیاسی که میلتون فریدمن به کار برد نشأت گرفت. فریدمن این سیاست را با ارائه جزئیاتی در مورد اینکه اگر دولت پول زیادی چاپ کند و با استفاده از هلیکوپتر به خانه ذینفعان مختلف پرتاب کند، چه اتفاقی خواهد افتاد، توضیح داد. هلیکوپترها یک قیاس آشکار بودند. ایده اصلی این بود که دولت باید با چاپ آن پول ایجاد کند و در اختیار ذینفعان خاصی قرار دهد. بعید است که هرگز از هلیکوپتر برای تحویل استفاده شود. در عوض، تحویل را می توان با انتقال الکترونیکی، چک های پستی یا حتی از طریق بازپرداخت مالیات انجام داد. با این حال، با این وجود، از آنجایی که قیاس هلیکوپتر جذاب بود، مورد توجه قرار گرفت و اکنون این سیاست به عنوان سیاست “پول هلیکوپتر” شناخته می شود.

پول هلیکوپتر چگونه متفاوت است؟

پول هلیکوپتری یکی از بسیاری از سیاست‌های پولی غیرمتعارفی است که اقتصاددانان در سال‌های اخیر مورد بررسی قرار داده‌اند. سایر سیاست های مشابه شامل تسهیل کمی و همچنین درآمدزایی بدهی است. درک تفاوت بین پول هلیکوپتر و سایر سیاست های پولی مهم است.

• • در مورد تسهیل کمی، دولت با چاپ آن پول زیادی ایجاد می کند. اما صرف خرید دارایی های مالی می شود. از این رو، پول تازه ایجاد شده که توسط دولت خرج می شود به دست موسسات مالی مانند بانک ها می رسد. بعداً، بانک ها ممکن است از این پول برای وام دادن به عموم مردم استفاده کنند. از این رو بانک ها ذینفع پولی هستند که توسط دولت ایجاد شده است. پس از بحران وام‌های ارزان قیمت، از تسهیل کمی برای افزایش سرمایه بانک‌ها استفاده شد.

• • پولی‌سازی بدهی نیز سیاستی است که در آن بانک مرکزی پول جدید ایجاد می‌کند. این پول تازه ایجاد شده سپس به دولت قرض داده می شود زیرا بانک مرکزی از این پول برای خرید اوراق بدهی منتشر شده توسط آن استفاده می کند. این پول بعداً توسط دولت برای اجرای اشکال مختلف طرح های مالی استفاده می شود. در بسیاری از موارد، مردم خود ممکن است از چنین طرح هایی بهره مند شوند. با این حال، بار دیگر، آنها ذینفع مستقیم نیستند.

تفاوت پول هلیکوپتری با سایر طرح ها در این است که در مورد پول هلیکوپتری، مردم ذینفع مستقیم پول تازه ایجاد شده هستند. هیچ واسطه ای در این سیاست وجود ندارد.

انتقادات زیادی علیه سیاست پول هلیکوپتر وارد شده است. برخی از مهمترین آنها در زیر ذکر شده است.

توزیع مجدد در طبیعت

اولاً، سیاست پول هلیکوپتر ماهیتی بازتوزیعی دارد. این به این دلیل است که وقتی دولت پول چاپ می کند، موجودی پول موجود ارزش خود را از دست می دهد. از این رو، هنگامی که پول رایگان به ذینفعان داده می شود، آنها دریافت کننده ارزش رایگان هستند. با این حال، در همان زمان، ارزش از افرادی که همیشه این ارز را در اختیار داشتند، ربوده می شود. این دلیلی است که گفته می شود پول هلیکوپتر ماهیتی بازتوزیعی دارد. ارزش را از افرادی که آن را دارند می گیرد و به دیگران می دهد. طبقه متوسط ​​و فقیر معمولاً کسانی هستند که در نتیجه این توزیع مجدد ثروت بیشترین ضربه را می بینند.

سرمایه منفی و اهرم بی نهایت

پول هلیکوپتر می تواند موقعیت های عجیبی را ایجاد کند. به عنوان مثال، می تواند شرایطی ایجاد کند که بدهی های بانک مرکزی از دارایی های آن بیشتر شود. این به این دلیل است که دارایی های بانک ها ثابت می ماند در حالی که به چاپ و توزیع بدهی های بیشتر و بیشتری ادامه می دهد. در نتیجه، ممکن است شرایطی پیش بیاید که در نهایت بانک ها سرمایه منفی یا سرمایه صفر داشته باشند. همچنین، از آنجایی که اهرم در رابطه با سرمایه محاسبه می شود، بانک مرکزی ممکن است در نهایت اهرم بی نهایت داشته باشد. این منجر به ایجاد موقعیت های عجیب و غریب می شود که مدیریت آنها دشوار است.

سابقه ضعیف و لابی گری

در نهایت، پول هلیکوپتر یک سابقه ضعیف ایجاد خواهد کرد. این پیام به مردم خواهد داد که اگر بتوانند فشار کافی بر دولت وارد کنند، می توانند دریافت کننده پول مجانی باشند. این امر باعث افزایش لابی‌های غیرضروری با دولت می‌شود، زیرا گروه‌های مختلف سعی می‌کنند دولت را باج بگیرند و از آن سود ببرند.