مرحله 1: بین یک نقشه فرآیند عادی در مقابل خطوط شنا تصمیم بگیرید
نقشههای فرآیند را میتوان به روش معمولی که در آن توالی نگرانی اصلی است یا در الگوی مسیر شنا ساخته شد. در الگوی خط شنا همراه با توالی، مسئولیت پذیری نیز به طور رسمی ثبت می شود. به این دلیل که هر گروه از شرکت کنندگان به طور جداگانه ضبط می شود و زمان صرف شده توسط آنها برای انجام یک کار نیز ثبت می شود. به همین دلیل است که مسیرهای شنا زمانی مفید هستند که انتقال بین گروههای شرکتکننده یک نگرانی عمده باشد.
مرحله 2: تصمیم گیری ها و توالی ها را شناسایی کنید
هنگامی که در مورد نوع نقشه فرآیند دقیق تصمیم گرفتید، با شناسایی نقطه شروع و نقطه پایان فرآیند فرعی شروع کنید. پس از این نقشه توالی اقدامات و تصمیماتی که درگیر هستند. غیرعادی است که کسی اقدامات کلیدی را در یک فرآیند فرعی از دست بدهد. این به این دلیل است که آنها با چشم غیر مسلح بسیار قابل مشاهده هستند. با این حال، احتمالاً تصمیمات مربوطه نادیده گرفته می شود. بنابراین در نظر بگیرید که آیا تمام تصمیمات و همچنین تمام مسیرهای جایگزین در نمودار گنجانده شده است یا خیر.
مرحله 3: خروجی ها و ورودی ها را فهرست کنید
مرحله بعدی این است که دقیقاً آنچه را که فرآیند ایجاد می کند، یعنی خروجی ها، یادداشت کنید. خروجی ها معمولاً اقلام ملموسی هستند مانند محصولی که در حال تولید است یا سندی که ایجاد شده است. در مورد محیط های خدماتی، تحویل سرویس طبق برنامه ریزی خروجی نهایی است. فهرست کردن این خروجیها همچنین برای شخصی که فرآیند را نقشهبرداری میکند، مشخص میکند که آیا آنها مطابق با معیارهای حیاتی به کیفیت هستند که توسط مشتریان فهرست شدهاند.
بر اساس خروجی های فهرست شده، فهرستی از متغیرهای ورودی که برای کار فرآیند مورد نیاز هستند و باید مورد نیاز باشند، تهیه کنید. یک نقشه فرآیند دقیق سناریویی را ایجاد می کند که به موجب آن تحلیلگر باید متغیرها و تصمیمات را گام به گام نقشه برداری کند و از دست دادن آنها دشوار باشد.
مرحله 4: طبقه بندی متغیرهای ورودی
نتیجه نهایی معمولی مرحله فوق، فهرستی طولانی از متغیرهای ورودی است. با این حال، لیست ها برای مدیریت خیلی خوب کار نمی کنند. آنها باید به دسته هایی تقسیم شوند که مدیریت نسبتاً بسیار آسان تر است. بنابراین، متغیرهای ورودی به روشهای بیشماری طبقهبندی میشوند. بر اساس نوع آنها مانند نمودار استخوان ماهی به عنوان 6 M، 8 S و غیره طبقه بندی می شوند. بر اساس اینکه آیا متغیرها قابل کنترل هستند یا خیر، آنها را به عنوان قابل کنترل و غیر قابل کنترل طبقه بندی می کنند. موارد غیر قابل کنترل به عنوان خطر در نظر گرفته می شوند.
مرحله 5: ثبت داده ها
هنگامی که متغیرهای خروجی و ورودی فهرست شدند، داده ها باید با شبیه سازی فرآیند یا اجرای واقعی آن ثبت شوند. سپس باید بین وضعیت ورودی ها و خروجی های مطلوب همبستگی هایی انجام شود تا ورودی های بحرانی مشخص شود.
مرحله 6: ارزیابی
بررسی کنید که آیا وضعیت ایده آل ورودی ها در واقع ایده آل است یا خیر. شبیه سازی را با وضعیت تعیین شده متغیرها اجرا کنید. بررسی کنید که آیا پیامدهای نامطلوب ظاهر می شود یا خیر.
بدون نظر