تأثیر جغرافیا بر بانکداری و کارکردهای آن

چرا جغرافیا برای بانکداری اهمیت دارد؟

با یکپارچگی و پیوستگی اقتصاد جهانی به دلیل فرآیند جهانی شدن، جغرافیای بانکداری در مجموع ابعاد متفاوتی به خود گرفته است. آن روزگاری که مشتریان مجبور بودند برای واریز و برداشت پول به شعبه مراجعه کنند، گذشته است. در عوض امروزه، مشتریان می توانند تجارت خود را به روش های مختلفی انجام دهند که نقش جغرافیا یا “قدرت مکان” را کاهش می دهد . با این حال، بحران اقتصادی جهانی اخیر خطرات یکپارچگی مالی را برجسته کرده است، زیرا بحرانی که به دلیل پایین آمدن بازار مسکن در ایالات متحده آغاز شد، به دلیل ماهیت مستقل جغرافیایی محصولات مالی مانند CDO و CDO، کل جهان را تحت تأثیر قرار داد. مشتقات.

کارکردهای اساسی بانکداری و وابستگی و استقلال مکان

وظايف اساسي بانكها وام گرفتن و قرض دادن است. این کار در مکان‌های مختلف انجام می‌شود و هیچ محدودیتی وجود ندارد که هر دو باید در یک مکان انجام شوند، اگرچه به طور سنتی، این روشی بود که در آن بانکداری تصور شد. می‌توان گفت که بانک‌ها در ایالات متحده پراکنده بودند، اگرچه «خوشه‌هایی» از «مراکز مالی» مانند نیویورک و شیکاگو وجود داشتند که مرکز فعالیت‌های مالی مانند بانکداری سرمایه‌گذاری و تجارت مشتقات بودند.

به دلیل وظایف مختلفی که بانک ها انجام می دهند، پول به بانک ها وارد و خارج می شود. اینها می‌توانند در ماهیت سپرده‌ها، وام‌ها، محصولات مالی عجیب و غریب، بانکداری شرکتی و سرمایه‌گذاری و غیره باشند. همه این کارکردها در نهایت بر اساس کارکردهای استقراض و وام است.

نحوه ورود و خروج پول به بانک ها بر اساس ماهیت سرمایه گذاری (جریان پول به بانک) و ماهیت وام (جریان پول از بانک) است. اگر یک بانک در یک منطقه خاص واقع شده باشد، به احتمال زیاد به اقتصاد آن منطقه کمک می کند زیرا معاملات انجام شده توسط بانک و جریان های مالی در آن بر اقتصاد منطقه تأثیر می گذارد. با این حال، یک بعد ملی برای جریان های مالی وجود دارد و همچنین از این واقعیت مشهود است که بانک ها فراتر از منطقه محلی تجارت می کنند و از این رو آنها هم برای اقتصاد منطقه ای و هم برای اقتصاد ملی سود می برند.

اهمیت مکان

امور مالی “راه نجات” هر اقتصاد است و از این رو عمل بانکداری، با فعال کردن جریان های مالی به رشد مناطق و کشورها از طریق اعطای وام و استقراض کمک می کند که باعث رشد اقتصادها می شود. عمل “بانکداری فیات” منبع رشد در پارادایم اقتصادی فعلی است و این امکان را به پول می دهد تا “رشد” کند و از این طریق به رشد منطقه و همچنین کشوری که بانک در آن فعالیت می کند کمک کند. همانطور که قبلا ذکر شد، مکان بر نحوه عملکرد بانکداری تأثیر می گذارد و از این رو می توان گفت که از مکانی به مکان دیگر متفاوت است، اگرچه در زمان های اخیر، بانکداری تا حد زیادی مستقل از جغرافیا شده است.

نتیجه

در خاتمه، تصور رشد اقتصادی بدون بانکداری غیرممکن است و اگرچه در زمان‌های اخیر، بانکداری تا حد زیادی از جغرافیا مستقل شده است، اما در زمان «بانک‌ها»، جغرافیا هنوز اهمیت دارد. نکته ای که باید به آن توجه داشت این است که وقتی نیاز به نزدیکی فیزیکی در انجام تراکنش های مالی به ویژه از نقطه نظر مقررات و نظارت در نظر گرفته شود، بانک و جغرافیا هنوز به طور جدایی ناپذیری به هم مرتبط هستند. از این رو، به هیچ وجه قطعی نیست که بانکداری مستقل از جغرافیا است، اگرچه گاهی اوقات ما به طور دیگری فکر می کنیم.