در چند دهه گذشته، بانک ها شروع به ارائه نوع جدیدی از محصول به نام کارت اعتباری کرده اند. کارت اعتباری یک خط اعتباری چرخشی است که به مشتریان ارائه می شود. مشتریان می توانند از کارت برای قرض گرفتن پول برای خرید استفاده کنند. سپس یک دوره اعتباری رایگان به آنها پیشنهاد می شود. اگر آنها بتوانند در مدت زمان بدون اعتبار به بانک بازپرداخت کنند، هیچ سودی دریافت نمی شود. با این حال، اگر مشتریان از دوره بدون اعتبار تجاوز کنند، کارمزد بهره دریافت می شود. از آنجایی که این وام‌ها ماهیت بسیار پرخطر و بدون وثیقه دارند، بانک‌ها نرخ بهره بسیار بالایی از موجودی موجود در این کارت‌ها دریافت می‌کنند.
در مدت زمان بسیار کوتاهی، کارت های اعتباری بر چشم انداز بانکداری مدرن تسلط یافته اند . آنها امروزه یکی از محبوب ترین محصولات ارائه شده توسط بانک ها هستند. یک آمریکایی متوسط بین 10 تا 13 کارت اعتباری دارد. همچنین، ایده کارت های اعتباری به سرعت در حال گسترش به کشورهای در حال توسعه است. در این مقاله، دلیل محبوبیت کارت‌های اعتباری و همچنین فهرستی از طرف‌هایی را که در یک معامله درگیر هستند، خواهیم فهمید.
دلیل پشت کارت های اعتباری
برای اینکه تراکنش با موفقیت در کارت اعتباری پردازش شود، حداقل باید 4 تا 5 طرف درگیر شوند . هر یک از این طرفین برای ارائه خدمات هزینه ای دریافت می کنند. در نتیجه، تراکنش های انجام شده روی کارت های اعتباری به طور متوسط 2 تا 3 درصد گران تر از همان تراکنش هایی است که به صورت نقدی انجام می شود. این هزینه اضافی باید توسط کسی تقبل شود. معمولاً این هزینه بر عهده بازرگان است. بنابراین، تاجر با پذیرش کارت های اعتباری، به معنای واقعی کلمه سود خود را بین 2 تا 3 درصد کاهش می دهد.
این سؤال را ایجاد می کند که چرا هر بازرگانی می خواهد پرداخت از طریق یک شبکه کارت اعتباری گران قیمت را به جای پذیرش پول نقد بپذیرد. پاسخ در رفتار انسان نهفته است. افرادی که روی کارت های اعتباری خرج می کنند بیشتر از افرادی که پول نقد می پردازند خرج می کنند . بنابراین، فروشگاه ها با پذیرش کارت های اعتباری فروش خود را به میزان قابل توجهی افزایش می دهند. از این رو، حتی اگر مقدار مشخصی از کارمزد دریافت شود، از پرداخت هزینه اضافی ایرادی ندارند.
بنابراین مصرف‌کننده اعتبار رایگان دریافت می‌کند، بانک کارمزد دریافت می‌کند و تاجر فروش بیشتری دریافت می‌کند که یک وضعیت برد-برد-برد ایجاد می‌کند. این امر، کارت اعتباری را به محبوبیت بانکداران و موتور رشد صنعت بانکداری بالغ و پایدار تبدیل کرده است.
هر تراکنش کارت اعتباری شامل چندین طرف است. به غیر از دارنده کارت و فروشنده یعنی تاجر، حداقل 4 نوع طرف مختلف در این فرآیند شرکت دارند. نقش آنها در زیر ذکر شده است.
بانک تجاری
بانک تاجر بانکی است که فروشنده یعنی تاجر در آن حساب دارد. این بانک به دلیل دریافت وجه در پایان فرآیند تسویه به بانک دریافت کننده نیز معروف است. همچنین به عنوان بانک تملک کننده نیز شناخته می شود. این به این دلیل است که بانک‌های بازرگان باید بروند و به بازرگانان بفروشند. آنها باید تاجر را متقاعد کنند که یک دستگاه نقطه فروش را در مغازه خود نصب کند و شروع به پذیرش پرداخت های کارت اعتباری کند.
بانک صادر کننده
بانک گشاینده بانکی است که از طرف مشتری در معامله مشارکت دارد. این بانکی است که اعتبار معامله را تامین می کند. همچنین این بانکی است که تراکنش های مشتری را ثبت می کند، صورت حساب می دهد و از مشتری پول دریافت می کند. این بانک جزییات حساب مشتری را نگهداری می کند و فقط در صورت وجود اعتبار در حساب اعتباری مشتری، اجازه پرداخت را می دهد. همچنین این بانک وظیفه وصول وجوهی از مشتریان به همراه هرگونه سود در صورت سررسید را بر عهده دارد.
شبکه های
هر تراکنش کارت اعتباری مستلزم ارسال چندین پیام بین چندین طرف در عرض چند ثانیه است. ابتدا باید استعلام به بانک صادرکننده ارسال شود، سپس مجوز از بانک دریافت شود، همچنین بازرگانان باید فروش روزانه خود را برای تسویه در پایان روز به صورت دسته ای ارسال کنند.
این پردازش منسجم مستلزم وجود شبکه‌های فناوری پیشرفته است. از این رو، شرکت های شبکه ای وجود دارند که در تجارت کارت اعتباری نیز مشارکت دارند. این شرکت ها اساساً زیرساخت های خود را هر بار که تراکنش انجام می شود اجاره می دهند و برای انجام آن کارمزد دریافت می کنند.
انجمن ها
در نهایت، انجمن هایی مانند Visa، MasterCard، American Express و Discover وجود دارند. این انجمن ها بانک های مختلفی را به عنوان عضو دارند. آنها پرداخت های بین بانک های عضو را تسهیل می کنند. بنابراین، این شبکه ها به بانک صادرکننده و بانک پذیرنده کمک می کنند تا سوابق خود را تسویه کنند. سپس این دو بانک باید به ترتیب با مشتریان و بازرگانان به تنهایی معامله کنند.
مکانیزم کارت اعتباری یک شگفتی تکنولوژیکی است. اعتبار فوری برای کاربران خود فراهم می کند و به راحتی می تواند الگوهای هزینه آنها را بدون هیچ تلاشی پیگیری کند. با این حال، کارت‌های اعتباری به دلیل نرخ‌های بهره ربوی که از موجودی‌های معوقه دریافت می‌شود و همچنین اقدامات سختی که برای جمع‌آوری بدهی‌ها از مشتریان انجام می‌شود، با مناقشه‌های قابل توجهی مواجه شده‌اند. اگر مسائل اخلاقی را کنار بگذاریم، کارت های اعتباری در واقع مهم ترین نوآوری در صنعت بانکداری خرده فروشی در یک قرن گذشته بوده اند. با این حال وقتی مسائل اخلاقی در نظر گرفته شد، شرایط به کلی تغییر کرد!
بدون نظر