برنامه ریزی موجودی – مفاهیم اساسی

هر سازمانی که در زمینه تولید، فروش یا تجارت محصولات فعالیت می کند، موجودی را به هر شکلی نگهداری می کند. در حالی که سازمان‌های تولیدی و تولیدی موجودی‌های مواد خام، کالاهای نهایی و موجودی قطعات یدکی را نگه می‌دارند، شرکت‌های بازرگانی ممکن است بسته به مدل کسب‌وکار فقط موجودی کالاهای نهایی را نگهداری کنند.

هنگامی که در مورد مواد خام تابع مدیریت موجودی اساساً با دو کارکرد عمده سروکار دارد. اولین تابع با برنامه ریزی موجودی و دومی ردیابی موجودی است. به عنوان برنامه ریزان موجودی، کار اصلی آنها تجزیه و تحلیل تقاضا و تصمیم گیری در مورد زمان سفارش و میزان سفارش موجودی جدید است. رویکرد سنتی مدیریت موجودی از دو مدل تشکیل شده است:

• EOQ – مقدار سفارش اقتصادی
• سفارش مستمر
• سفارش دوره ای

 

1. EOQ: روش مقدار سفارش اقتصادی، مقدار سفارش بهینه را تعیین می کند که هزینه کل موجودی را به حداقل می رساند. EOQ یک مدل پایه است و مدل های بعدی توسعه یافته بر اساس این مدل شامل مدل کمیت تولید و مدل تخفیف کمی است. 

    

2. مدل سفارش پیوسته: بر اساس مقدار سفارش ثابت کار می‌کند که در آن زمانی که سطح موجودی به سطح ایمنی از پیش تعیین‌شده رسید، یک ماشه برای تکمیل مجدد مقدار ثابت آزاد می‌شود و باعث سفارش مجدد می‌شود. 

    

3. مدل سیستم دوره ای: این مدل بر اساس ثبت سفارش پس از یک دوره زمانی مشخص کار می کند. 

مدل EOQ

مثال: Biotech.Co مواد شیمیایی تولید می کند تا به عمده فروشان بفروشد. یکی از مواد اولیه ای که خریداری می کند نیترات سدیم است که با نرخ 22.50 دلار در هر تن خریداری می شود. پیش‌بینی‌های Biotech نشان می‌دهد که نیاز تخمینی 575000 تن نیترات سدیم برای سال آینده وجود دارد. مجموع هزینه حمل سالانه این ماده 40 درصد هزینه خرید و هزینه سفارش 595 دلار است. مقرون به صرفه ترین مقدار سفارش چیست؟

D = تقاضای سالانه
C = هزینه حمل
S = هزینه سفارش

D = 5,75,000 تن
C = 0.40 (22.50) = 9.00 دلار/تن/سال
S = 595 دلار/سفارش

= 27573.135 تن در هر سفارش.

این مدل مفروضات خاصی را از پیش فرض می کند:

• هیچ سهام ایمنی در موجودی موجود نیست.
• هیچ کمبودی در تحویل سفارش مجاز نیست.
• تقاضا با نرخ یکسان است و نوسان ندارد
• زمان تحویل سفارش ثابت است
• یک سفارش = یک بار تحویل بدون کمبود مجاز است.
• این مدل برای محاسبه EOQ سایر هزینه‌های موجودی، مانند بهای تمام شده موجودی، هزینه اکتساب و غیره را در نظر نمی‌گیرد.

 

در این مدل، تقاضا برای تولید افزایش می‌یابد و موجودی آن تخلیه می‌شود. هنگامی که موجودی به یک نقطه بحرانی کاهش می یابد، فرآیند سفارش مجدد آغاز می شود. سفارش جدید همیشه برای مقادیر ثابت است. با دریافت تحویل در مقابل سفارش، سطح موجودی بالا می رود.

با استفاده از این مدل، برون یابی بیشتر داده ها برای تعیین عوامل دیگری مانند تعداد سفارش هایی که قرار است در یک سال انجام شود و فاصله زمانی بین سفارش ها چقدر است و غیره امکان پذیر است.

EOQ برای مقدار تولید:

این مدل همچنین برای تعیین اندازه سفارش و مقدار تولید برای کالایی که در یک مرحله از تولید تولید می‌شود و به‌عنوان موجودی در حال انجام ذخیره می‌شود تا به حالت تولید بعدی یا به مشتری عرضه شود، استفاده می‌شود.