بانک های سرمایه گذاری و پذیره نویسی

وظیفه اصلی بانک های سرمایه گذاری کمک به مشتریان خود برای افزایش سرمایه است. این اغلب توسط عرضه های اولیه عمومی انجام می شود. این جایی است که بانک های سرمایه گذاری بزرگترین خدمات خود را ارائه می دهند، یعنی پذیره نویسی. اکثر مردم درک اولیه ای از پذیره نویسی دارند. آنها می دانند که وقتی یک بانک سرمایه گذاری یک انتشار سهام را پذیره نویسی می کند، به ناشر تضمین می کنند که انتشار آنها با قیمت مشخصی پذیره نویسی می شود. با این حال، تعهدات بسیار بیشتری وجود دارد. در این مقاله نگاه دقیق تری به معنای پذیره نویسی از دیدگاه بانکدار سرمایه گذاری خواهیم داشت.

انواع مختلف پذیره نویسی

انواع مختلفی از تعهدات پذیره نویسی وجود دارد که بانکداران سرمایه گذاری می توانند به مشتریان خود بدهند. بیایید نگاهی به برخی از پرکاربردترین انواع قرارداد بیندازیم.

• اساس تعهد شرکت: این یک نوع قرارداد پذیره نویسی است که بیشتر برای عموم شناخته شده است. طبق این ترتیب، بانک سرمایه گذاری به سادگی کل موضوع را با قیمت معین از ناشر خریداری می کند. پس از خرید، آنها سعی می کنند موضوع را با قیمت بالاتری به سرمایه گذاران بفروشند. اما مسئولیت کل موضوع بر عهده بانکدار سرمایه گذاری است. یعنی اگر به هر دلیلی نتوانند سهام را بفروشند، قرار است خودشان سهام را نگه دارند. نیازی به گفتن نیست که این امر ریسک زیادی را برای بانکداران سرمایه گذاری ایجاد می کند. از این رو، آنها مراقب هستند که با چه کسانی چنین قراردادهایی را امضا کنند. همچنین برای انجام چنین معاملاتی غرامت بالایی دریافت می کنند. 
• بهترین مبنای تلاش: بیشتر معاملات بانکی سرمایه گذاری بر اساس بهترین تلاش انجام می شود. این بدان معناست که بانکدار سرمایه‌گذاری قانوناً موظف است از کل شبکه خود برای تلاش و فروش اوراق بهادار شرکت صادرکننده استفاده کند. با این حال، اگر به هر دلیلی اوراق بهادار فروخته نشود، بانکدار سرمایه‌گذاری هیچ تعهدی برای نگهداری اوراق نخواهد داشت. آنها را می توان به سادگی به شرکت صادر کننده بازگرداند. 
• اساس همه یا هیچ: ترتیب دیگری که بین بانک های سرمایه گذاری و مشتریان وجود دارد، مبنای همه یا هیچ نامیده می شود. بر اساس این ترتیب، بانک‌های سرمایه‌گذاری سعی می‌کنند همه اوراق بهادار را با قیمتی خاص بفروشند. با این حال، اگر آنها در انجام چنین فروش کوتاهی کنند، کل لات را به صادرکننده باز می گردانند. همانطور که از نام آن پیداست، یا 100٪ از فروش انجام شده است، یا هیچ تضمینی فروخته نمی شود.

عواملی که بانکداران سرمایه گذاری قبل از پذیره نویسی در نظر گرفته اند

بانکداران سرمایه‌گذاری معمولاً وقتی تصمیم می‌گیرند هر موضوع عمومی را پذیره‌نویسی کنند، ریسک‌های مهمی را متحمل می‌شوند. به همین دلیل است که آنها اغلب چندین عامل مهم را قبل از تصمیم گیری در مورد پذیره نویسی یا عدم پذیرش یک موضوع در نظر می گیرند.

• زمان بندی بازار: زمان بندی بازار مهمترین عامل است. این یک واقعیت شناخته شده است که اکثر مسائل عمومی با فاز صعودی بازار مطابقت دارند. فاز گاو نر بازار به خرید دیوانه وار معروف است. بنابراین، اگر موضوع عمومی در این مرحله اتفاق بیفتد، بانکداران سرمایه گذاری به طور قابل توجهی تخلیه سهام را آسان می کنند. به همین دلیل است که از زمانی که همه‌گیری ویروس کرونا باعث سقوط بازار شده است، تقریباً هیچ مشکل عمومی رخ نداده است. 
• افکار عمومی: افکار عمومی در مورد یک صنعت نیز عامل مهمی است که بانک های سرمایه گذاری در فرآیند پذیره نویسی به آن توجه می کنند. این به این دلیل است که مواقعی وجود دارد که رسانه های عمومی مملو از اخبار خوب در مورد یک صنعت هستند و مواقع دیگری وجود دارد که یک صنعت تبلیغات منفی می کند. به عنوان مثال، شرکت‌های فناوری در طول حباب دات کام تبلیغات مثبت زیادی دریافت کردند. به طور مشابه، شرکت‌های مسکن تبلیغات مثبت زیادی را قبل از ورشکستگی وام مسکن در سال 2008 دریافت کردند. در آن زمان، بانکداران سرمایه گذاری نسبت به پذیره نویسی مسائل این شرکت ها بسیار مثبت بودند. 
• اندازه شناور: بانکداران سرمایه گذاری همچنین تمایل دارند اندازه شناور آزاد را که برای فروش به بازار ارائه می شود در نظر بگیرند. اگر اکثریت سهام شرکت فروخته می شود، احتمالاً نشانه خوبی نیست. از این رو، بانکداران سرمایه گذاری از تعهدات تهاجمی پذیره نویسی در مورد چنین موضوعاتی اجتناب می کنند. از سوی دیگر، اگر تنها درصد کمی از کل سهام شرکت با ارزش گذاری منصفانه فروخته شود، بانکداران سرمایه گذاری به اندازه کافی اطمینان دارند که پول و همچنین شهرت خود را در چنین موضوعی به خطر می اندازند. 
• نوع تمرکز سرمایه گذار: برخی از IPO ها هستند که بر روی سرمایه گذاران خرد متمرکز هستند، در حالی که در عین حال موضوعات دیگری نیز بر روی سرمایه گذاران نهادی متمرکز هستند. بانکداران سرمایه گذاری باید موقعیت نقدی این جوامع سرمایه گذاری را قبل از اینکه موضوع را پذیره نویسی کنند، در نظر بگیرند. به عنوان مثال، بانکداران سرمایه گذاری در طول دوره های بیکاری بالا، یک موضوع متمرکز بر خرده فروشی را پذیره نویسی نمی کنند. به طور مشابه، آنها در طول دوره هایی که صنعت مالی در عقب است، یک موضوع متمرکز بر نهاد را پذیرفته نمی شود.

نکته اصلی این است که پذیره نویسی بخش اصلی حرفه بانکداری سرمایه گذاری است. همچنین یک فعالیت پیچیده است که در آن مهارت مالی و زیرکی زیادی برای پیش‌بینی عملکرد آینده یک موضوع مورد نیاز است. به همین دلیل است که بانکداران سرمایه گذاری در قبال این فعالیت ها غرامت بالایی دریافت می کنند.