شرکت های حقوقی:

شرکت های حقوقی در سرتاسر جهان هزینه کار را انجام می دهند. اکثر دفاتر حقوقی از مشتریان خود نرخ ساعتی دریافت می کنند. این نرخ بر اساس همان عوامل مواد مستقیم، نیروی کار مستقیم و همچنین سربار به دست می آید. در مورد شرکت های حقوقی، مواد مستقیم استفاده شده ناچیز است. اکثر نرخ ساعتی نشان دهنده هزینه هایی است که باید به عنوان حقوق به وکلای کارمند پرداخت شود. سربار مورد نیاز برای نگهداری دفتر و امکانات مشترک بین مشتریان بر اساس سربار تخمینی تقسیم می شود.

استودیوهای سینمایی:

استودیوهای فیلم مانند والت دیزنی نیز هزینه های شغلی را دنبال می کنند. هر فیلمی که آنها تولید می کنند یک شغل خاص است. آن‌ها هزینه‌ها را بر اساس مواد و نیروی کاری که در ساخت فیلم صرف شده است، تخصیص می‌دهند. بخش سخت این است که هزینه تجهیزات، استودیوها و سایر امکانات مشترک را بین کارهای مختلفی که در حال انجام هستند، یعنی فیلم هایی که در حال تولید هستند، تقسیم کنیم.

خدمات درمانی:

هزینه Medicare اخیراً در سراسر جهان یک نگرانی عمده بوده است. این امر بسیاری از بیمارستان ها را بر آن داشته است تا به هزینه های خود نگاه دقیق تری داشته باشند. اکثر ارائه دهندگان خدمات پزشکی از هزینه های شغلی برای انجام این کار استفاده می کنند. تخصیص منطقی هزینه ها تنها راهی است که می توان هزینه ها را برای برخی بیماری ها کاهش داد. تخصیص صحیح هزینه ها تضمین می کند که افرادی که برای درمان دارویی آنفولانزای معمولی مراجعه می کنند مجبور نیستند هزینه های اضافی را که در نتیجه داشتن تجهیزات برای بیماری های عمده مانند ایست قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه و غیره متحمل می شوند، بپردازند.

شرکت های حسابداری:

4 شرکت بزرگ حسابداری همیشه از هزینه های شغلی برای صورتحساب مشتریان خود استفاده می کنند. مدل آنها بسیار شبیه به مدل شرکت های حقوقی است. با حسابداران نیز، هزینه مواد ناچیز است. هزینه های نیروی کار را می توان به راحتی تعیین کرد. مشکل واقعی این است که سربار را بین مشتریان مختلف تقسیم کنید.

خدمات نرم افزاری:

شرکت هایی که نرم افزار سفارشی برای مشتریان می سازند نیز از سیستم های هزینه یابی سفارش کار استفاده می کنند. اکثر آنها یک پروژه با نرخ ثابت را می پذیرند، در حالی که برخی از مشتریان بر زمان و مواد اصرار دارند. با این حال، اکثر هزینه های یک شرکت نرم افزاری سربار است. اینها باید به طور عادلانه بین مشتریان مختلف تقسیم شوند.

شرکت های خدماتی منجر به توسعه روش های هزینه یابی شغل شده اند. مواد اولیه جزء اصلی هزینه ها بودند و به راحتی قابل ردیابی بودند. با این حال، پیگیری میزان نیروی کار صرف شده برای مشاغل مختلف و بهره وری آنها نتیجه تلاش شرکت های خدماتی بوده است. برخی از روش ها و رویه های آنها توسط بخش تولید نیز اتخاذ شده است. این امر منجر به افزایش بهره وری شده است.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *