در زمان های قبلی، قیمت ها توسط هزینه ها هدایت می شد. این بدان معناست که شرکت ها مقدار پولی را که برای تولید یک محصول خرج کرده اند در نظر می گیرند. آنها یک حاشیه سود به آن اضافه می کردند و سپس آن را به این قیمت “به علاوه” می فروشند. این سیستم مشکلاتی داشت. حتی اگر شرکت در تولید خود ناکارآمد بود، فقط می توانست هزینه ها را به مصرف کننده منتقل کند. با این حال با ظهور رقابت، قیمت گذاری به یک موضوع استراتژیک تبدیل شد. شرکت‌ها دیگر نمی‌توانستند بر مبنای «هزینه به اضافه» هزینه کنند. بلکه باید قیمت تعیین شده توسط بازار را می پذیرفتند. بنابراین کنترل هزینه ها مهم شد و سیستم هزینه یابی سفارش کار جزو اولین سیستم های قیمت گذاری بود که ایجاد شد.

شرکت هایی که در هر دوره محصولات متفاوتی تولید می کنند

سیستم سفارش کار توسط نوع بسیار خاصی از شرکت ها استفاده می شود. این شرکت ها محصولات استاندارد تولید نمی کنند و آنها را برای فروش به مشتریان ذخیره نمی کنند. بلکه دستور می گیرند. این بدان معناست که محصول به صورت سفارشی مطابق با نیاز مشتریان ساخته شده است. این امر هزینه های سفارش کار را دشوار می کند زیرا در شرکتی که محصولات استاندارد تولید می کند، می توان تولید را از قبل مشخص کرد و سربار را می توان بین محصولات تخصیص داد. اما در مورد هزینه یابی سفارش کار، تعیین سربار برای دوره حسابداری بعدی بسیار ذهنی و مستعد خطا است.

هزینه ها را نمی توان به طور کامل از قبل تعیین کرد

شرکت هایی که از هزینه یابی سفارش کار پیروی می کنند نمی توانند میزان دقیق هزینه هایی را که متحمل خواهند شد را تعیین کنند. برخی از سربار آنها ممکن است استاندارد باشد و برای اداره تجارت مورد نیاز باشد، در حالی که برخی دیگر ممکن است وابسته به کار در حال انجام باشد. شرکت‌هایی که این کارها را انجام می‌دهند نمی‌توانند قبل از تکمیل کار واقعی از هزینه‌های دقیق مطلع شوند.

ترکیبی از هزینه های واقعی و برآوردی

یکی از مشکلات عمده در هزینه‌یابی سفارش کار، عدم تطابق بین زمانی که قیمت‌گذاری انجام می‌شود و زمانی که هزینه‌ها واقعاً مشخص می‌شوند، است. قبل از شروع تولید باید قیمت ها ذکر شود. با این حال، هزینه ها تنها پس از اتمام کار مشخص می شود. هزینه های کار و مادی را می توان به دقت شناخت. با این حال، سربار یک تخمین است. از این رو برآورد باید دقیق باشد. اگر سربارها به درستی شناخته نشده باشند، شرکت ممکن است قیمت را بسیار کم کند و ضرر کند یا شرکت ممکن است قیمت را خیلی زیاد کند و مشتریان را به رقبای ارزان‌تر از دست بدهد.

مثال ها:

همه انواع شرکت ها از هزینه سفارش کار پیروی نمی کنند. برخی از کسب و کارها هستند که از این تکنیک پیروی می کنند زیرا تقریباً یک پیش نیاز برای تجارت آنها است. در اینجا چند نمونه معروف وجود دارد:

 

  • ساخت و ساز: صنعت ساخت و ساز کاملاً مبتنی بر پروژه های فردی است. سازندگان معمولا واحدهای استاندارد تولید نمی کنند. حتی اگر این کار را انجام دهند، مکان، تدارکات و بسیاری از عوامل دیگر متفاوت است. بنابراین هزینه های متحمل شده نیز متفاوت است. از این رو، هزینه سفارش کار بسیار محبوب است. 

     

  • کشتی سازی: کشتی سازی صنعت دیگری است که بر روی پروژه های فردی به جای محصولات استاندارد شده کار می کند که سفارش کار را به هزینه انتخاب بدیهی می رساند. 

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *