کارآفرینی به معنای تجسم مجدد شغل برای یافتن هدفی بزرگتر است. این معمولاً شامل گسترش مرزهای شرح شغل برای مطابقت با چیزی است که شخص معنی دار می داند.

افرادی که نقش‌های خود را به گونه‌ای تعریف می‌کنند که ارزش‌هایشان را در بر بگیرند، رضایت شغلی بیشتری پیدا می‌کنند و نتایج بهتری در کار به دست می‌آورند.

نمونه‌ای از کاردستی می‌تواند کارمند نظافت بیمارستان باشد که وقتی در مورد کارشان سوال می‌شود، کار خود را به‌عنوان بیش از آنچه به‌طور دقیق در شرح شغل مشخص شده است توصیف می‌کند. برای مثال، آنها ممکن است هر روز با بیماران یا بازدیدکنندگان ارتباط برقرار کنند.

یکی از کارآفرینان که در حین تحقیق پروفسور ییل، ایمی ورزنیفسکی در مورد ارزش اجتماعی در محل کار مصاحبه کرد،  تغییر تصاویر روی دیوارهای اتاق بیماران را  با وجود اینکه بیماران بیهوش یا در کما بودند، توصیف کرد، با این باور که تغییر جو می تواند به طور غیرمستقیم به نفع آن بیماران باشد. این که کار می کند یا کار نمی کند، احساسات مهم است، اینطور نیست؟

کارآفرینی می تواند در هر نقش، هر صنعت و حرفه ای انجام شود و نه تنها برای فرد  ، بلکه سازمانی که در آن کار می کند نیز سودمند است.

کارآفرینی و مشارکت کارکنان ارتباط نزدیکی دارند

همانطور که ممکن است انتظار داشته باشید، رفتار ایجاد شغل ارتباط نزدیکی با مشارکت کارکنان دارد. تحقیقاتی که اخیراً در  مجله اروپایی کار و روانشناسی سازمانی منتشر  شده است نشان می دهد که این واقعاً درست است. کارکنانی که در تلاش‌های خود برای ایجاد شغل تشویق شدند، سطوح بالاتری از مشارکت کارکنان را نشان دادند. آنها به احتمال زیاد به دنبال چالش ها و جستجوی منابع هستند، وظایف خود را بهتر انجام می دهند و از رضایت شغلی بیشتری برخوردار می شوند. علاوه بر این، محققان دریافتند که رفتار جستجوی منابع در صنعتگران شغل در واقع یک محیط کاری انگیزشی بیشتری ایجاد می کند.

توانمندسازی رهبران باعث افزایش مشارکت کارکنان می شود

البته، ایجاد شغل بستگی به این دارد که فرد احساس قدرت کند تا بیش از آنچه در شرح شغلش به طور دقیق توضیح داده شده است، انجام دهد. رهبران توانمند  کسانی هستند که کاری بیش از محول کردن وظایف انجام می دهند. آنها اعضای تیم خود را توانمند می‌سازند تا به روشی که تخصص و تجربه آن‌ها را هدایت می‌کند، کار خود را انجام دهند.

رهبرانی که اعضای تیم را توانمند می‌سازند تا از مهارت‌ها و استعدادهای خود برای انجام وظایف به روشی استفاده کنند که معتقدند تعامل کارکنان را بهتر می‌کنند.

رهبران توانمند سطوح بالایی از اعتماد متقابل بین خود و کسانی که رهبری می کنند دارند. آنها از مدیریت خرد اجتناب می کنند و در عین حال انتظارات روشنی را تعیین می کنند و منابع مورد نیاز را برای اعضای تیم فراهم می کنند. آنها هر دو بازخورد سازنده می دهند و به ایده های کارمندان برای انجام کارها به شکل متفاوت گوش می دهند. و آنها اعضای تیم را برای برتری خود می شناسند.

کارکنان ایجاد شغل مزایای سازمانی را ارائه می دهند

کارکنان ایجاد شغل که توسط رهبران توانمند هدایت می شوند، تنها ذینفعان رفتار ساخت شغل آنها نیستند. سازمان نیز سود می برد. هنگامی که رهبران اطمینان حاصل کنند که اعضای تیم خود استقلال، منابع و تشویق کافی برای مشارکت در رفتار ساخت شغل دارند، مشارکت کارکنان را تقویت می کنند. و مشارکت قوی کارکنان منجر به  مزایایی  مانند:

• بهره وری بالاتر – که در کارمندانی که به طور ضرب المثلی بیش از پیش می روند و غیبت کمتری دارند نشان می دهد.
• حفظ شغل قوی‌تر – که می‌تواند شرکت‌ها را از هزینه‌های مهم مرتبط با استخدام و آموزش افراد جدید صرفه‌جویی کند
• تفکر نوآورانه تر – به دلیل احساس قوی مالکیت بر کار آنها
• خدمات بهتر به مشتریان – زیرا آنها معمولاً در محل کار خوشحال هستند، مثبت و فعال هستند و مشتریانی که به دنبال خدمات هستند این نگرش ها را دنبال می کنند.
• طبق مطالعه وایات واتسون، سود بیشتر – 26 درصد درآمد بیشتر به ازای هر کارمند!

مربیگری رهبری می تواند به مشتریان کمک کند تا با کار بر روی مهارت های رهبری مانند ارتباطات، تفویض اختیار و توانمندسازی اعضای تیم، به رهبرانی توانمند تبدیل شوند. با کمک یک مربی رهبری، رهبران می توانند بیاموزند که چگونه رفتار ساخت شغل را تشویق کنند و چرا منجر به هرج و مرج نمی شود، اما در واقع بهره وری را افزایش می دهد.

و مربیگری رهبری می تواند به رهبران کمک کند تا کار خود را انجام دهند – نقش های خود را دوباره تصور کنند تا با ارزش هایشان مطابقت داشته باشد و مرزهای کارشان را گسترش دهند. اگر علاقه مند به یادگیری بیشتر در مورد توانمندسازی رهبری هستید، توصیه می کنم کتاب های من و همچنین خدمات سخنرانی و آموزش رهبری من را بررسی کنید.