از زمان شروع بحران اقتصادی جهانی، صحبت های زیادی در مورد اینکه چگونه جهانی شدن به حد ناچیز خود رسیده است و اینکه مفهوم اقتصاد جهانی یکپارچه که منجر به شکوفایی می شود، بی اعتبار شده است، وجود داشته است. دلیل این بدبینی این بود که بسیاری از مفسران جهانی شدن را عامل ایجاد بحران اقتصادی جهانی و فرو بردن جهان در یک رکود بزرگ جدید می‌دانستند.
با این حال، همه چیز از دست رفته نیست زیرا بازارهای نوظهور یا بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) کم و بیش از سککه‌های اولیه بحران عبور کرده‌اند، هرچند در ماه‌های اخیر، به نظر می‌رسد که عمدتاً به دلیل تزلزل آنها دلایل داخلی نکته اینجاست که این اقتصادها به جای اینکه قربانی یکپارچگی بیش از حد مانند اقتصادهای غرب شوند، از جهانی شدن به نفع خود استفاده کرده اند. آنها توانستند این کار را با برنامه‌ریزی زیرکانه انجام دهند و تا حد زیادی خود را از بدترین تأثیرات بحران اقتصادی جهانی محافظت کنند.
مشکلات اخیر با چین و هند و برزیل و روسیه عمدتاً ناشی از پویایی داخلی است و سیاست‌هایی که دولت‌ها اتخاذ کرده‌اند، جذب سرمایه جهانی بیشتر به جای دور زدن سرمایه جهانی است. نکته اینجاست که این کشورها می خواهند به جای قربانی شدن، ذینفع جهانی شدن باشند و با این حساب است که دوباره رقابتی می شوند. برای اثبات این موضوع، نیازی نیست به دورتر از هند نگاه کنیم که در هفته‌های اخیر یک سری اقدامات اصلاحی جسورانه انجام داده است که به عنوان «جمعه انفجار بزرگ» شناخته می‌شوند. اگرچه این اقدامات در مجموع کافی نیستند، اما در رفع برخی از عیوب اساسی اقتصاد کمک زیادی می کنند. از این رو، اصلاحاتی مانند باز کردن بخش خرده‌فروشی و هوانوردی به روی سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی و کاهش یارانه‌ها انجام می‌شود.
از این رو، نمی توان گفت که جهانی شدن روز خود را سپری کرده است، همانطور که از اشتیاق این کشورها برای جذب سرمایه جهانی مشهود است. در واقع، به جرات می توان گفت که ممکن است شاهد یک تعادل مجدد در اقتصاد جهانی باشیم که در آن سرمایه جهانی دوباره راه خود را به این بریکس ها و همچنین به بازارهای نوظهور دیگر مانند ویتنام پیدا می کند. این راه رو به جلو برای جهانی شدن و جهت گیری نظم جهانی در حال ظهور است. اگرچه بیانیه قبلی به معیارهایی نیاز دارد، زیرا این اقتصادها به طور کامل از جنگل خارج نشده اند، هنوز می توان در مورد محرک های جهانی شدن که از شرق در آینده می آید، حدس و گمان زد.
در نهایت، جهانی شدن در حالی که یک بازی مجموع صفر نیست، یک موقعیت برد-برد نیز نیست، اگر مشوق ها وجود نداشته باشند. از این رو، برای موفقیت و شکوفایی جهانی شدن مانند آنچه در دوران طاقت فرسا رونق اقتصادی بود، دولت های عضو بریکس باید اطمینان حاصل کنند که به روی سرمایه جهانی باز هستند و همچنین به اصلاحات فکر می کنند . در نتیجه، در حالی که آینده اقتصاد جهانی هنوز نامشخص است، نشانه‌های موجود نشان می‌دهد که شرق ممکن است در سال‌های آینده بهتر از غرب باشد.
بدون نظر