هزینه فرصت سرمایه یک اصطلاح منحصر به فرد در اقتصاد و امور مالی است. از این نظر منحصر به فرد است که در دفاتر حسابداری اشاره ای به هزینه فرصت سرمایه نمی شود. این یک هزینه صریح نیست که از جیب پرداخت شود. از این رو هیچ اشاره ای به این هزینه در سوابق حسابداری نشده است. بلکه یک هزینه ضمنی است که از تصمیمات سرمایه گذاری ما ناشی می شود. این مقاله در مورد هزینه فرصت سرمایه و نحوه استفاده از آن در هنگام تصمیم گیری مالی توضیح می دهد:

استفاده های جایگزین از پول

هزینه فرصت سرمایه نشان دهنده استفاده های متناوب از پول است. فرض کنید، اگر 1000 دلار برای سرمایه گذاری داشته باشم و تصمیم بگیرم این پول را در بورس سرمایه گذاری کنم، منابع خود را متعهد می کنم. با سرمایه گذاری 1000 دلاری در بورس، اکنون نمی توانم از همان 1000 دلار برای اهداف دیگری استفاده کنم. بنابراین باید اطمینان حاصل کنم که منابع خود را به بهترین پروژه ممکن اختصاص می دهم. فرض کنید، من بین سرمایه گذاری در بازار سهام و املاک یک انتخاب دارم، وقتی سرمایه گذاری در بورس را انتخاب می کنم، آن را بهترین انتخاب ممکن می کنم. هزینه فرصت سرمایه به ما می گوید که برای انتخاب بهترین جایگزین ممکن، چه چیزی را پیش بینی کرده ایم. بنابراین هزینه فرصت سرمایه، ارزش دومین جایگزین بهترین است.

پروژه های جایگزین باید نمایه ریسک مشابهی را به اشتراک بگذارند

با این حال، ما باید اطمینان حاصل کنیم که هزینه های فرصت سرمایه را در پروژه های مشابه مقایسه می کنیم. این تضمین می کند که تصویری مغرضانه نبینیم و در نهایت پروژه های اشتباه را انتخاب کنیم. مقایسه بین سرمایه گذاری در بازار سهام و اوراق قرضه دولتی را در نظر بگیرید. معمولاً بازارهای سهام در مقایسه با اوراق قرضه دولتی بازده بیشتری ارائه می دهند. بنابراین، استفاده از اوراق قرضه دولتی به عنوان هزینه فرصت، همیشه آنها را خوب جلوه می دهد. اما سرمایه گذاری های بازار سهام و سرمایه گذاری های اوراق قرضه دولتی دارای پروفایل های ریسک بسیار متفاوتی هستند. یکی نرخ بازده ثابتی را تضمین می کند در حالی که در دیگری هیچ تضمینی وجود ندارد. از این رو، استفاده از یکی به عنوان هزینه فرصت سرمایه برای دیگری، تصویری ناهموار ارائه می‌کند و جایگزین پرخطر همیشه انتخاب می‌شود. از این رو، تنها پروژه هایی با ریسک مشابه باید برای محاسبه هزینه فرصت سرمایه مورد استفاده قرار گیرند. این محاسبات را بسیار ذهنی و قابل بحث می کند.

استفاده های جایگزین نشان دهنده هزینه های ضمنی هستند

تصمیم سرمایه گذاری همه چیز در مورد اولویت بندی است. این در مورد انتخاب بهترین جایگزین ممکن است. بنابراین، اگر ما 2 گزینه داشته باشیم، یکی که پتانسیل بازگشت 100 دلاری را ارائه می دهد، در حالی که دیگری با پتانسیل بازگشت 80 دلاری را ارائه می دهد، با انتخاب یک جایگزین، به طور متناوب از دیگری چشم پوشی می کنیم. بنابراین، اگر ما انتخاب می کنیم که بازدهی 100 دلاری دریافت کنیم، از بازگشت 80 دلاری خودداری می کنیم. امور مالی شرکتی این مبادله ضمنی را در نرخ بازده مورد انتظار در نظر می گیرد.

هزینه فرصت چگونه به تصمیم گیری کمک می کند؟

هزینه فرصت به انتخاب پروژه مناسب در مواجهه با گزینه های مختلف کمک می کند. در اینجا نحوه تصمیم گیری تحت تأثیر قرار می گیرد:

 

  • هزینه فرصت بالاتر NPV را کاهش می دهد: هزینه فرصت بالاتر به معنای نرخ تخفیف بیشتر است. نرخ تنزیل بیشتر به این معنی است که ارزش های آتی امروز به میزان قابل توجهی کمتر است. این وضعیتی را ایجاد می کند که NPV کاهش می یابد. هزینه فرصت بالای سرمایه، سطح پروژه های دیگر را نیز بالا می برد. 
  • فقط بهترین سرمایه گذاری دارای NPV مثبت است: همچنین، باید بدانیم که در یک مجموعه معین از 2-3 پیشنهاد سرمایه گذاری، تنها بهترین پیشنهاد دارای NPV مثبت خواهد بود. زیرا بهترین پیشنهاد، هزینه فرصت سرمایه برای سایر پروژه ها خواهد بود. از آنجایی که هزینه فرصت سرمایه بیشتر از جریان های نقدی است که پروژه ارائه می کند، NPV چنین پروژه ای منفی خواهد بود. فقط باید در مورد مشخصات ریسک پروژه های مختلف دقت کرد تا از مقایسه “سیب با سیب” اطمینان حاصل شود.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *