احزاب درگیر در صدور بدهی زیرساخت

اوراق قرضه معمولاً در طول پروژه های زیرساختی منتشر می شود. شرکتی که سهام را در اختیار دارد عموماً شرکتی است که اوراق قرضه را منتشر می کند. این به این معنی است که شرکتی که دارای سهام است، شرکتی است که در واقع از دارندگان اوراق قرض می گیرد و بنابراین، بدهکار است.

اگرچه مسئولیت بازپرداخت وام بر عهده شرکت زیرساخت است، اما تنها شرکتی نیست که در صدور و همچنین سرویس دهی بدهی دخالت دارد. شرکت های زیرساخت به یک تیم کامل از متخصصان نیاز دارند تا در انجام وظایف مختلف مورد نیاز برای صدور و مدیریت اسناد بدهی به آنها کمک کنند.

احزاب مختلفی که در این فرآیند دخیل هستند و همچنین نقشی که هر یک از طرفین ایفا می کند در این مقاله به تفصیل توضیح داده شده است .

Lead Arranger: شرکت های زیرساخت معمولاً بانک های سرمایه گذاری را برای ایفای نقش تنظیم کننده اصلی استخدام می کنند. این نقش شامل رهبری و مسئولیت پذیره نویسی و توزیع کل موضوع بدهی است.

ترتیب دهندگان اصلی ممکن است به عنوان پذیره نویس اوراق زیرساختی در حال انتشار عمل کنند یا نباشند. در صورتی که آنها به عنوان پذیره نویس عمل کنند، به طور قراردادی متعهد به خرید اوراق قرضه از ناشر هستند. معمولاً پذیره نویسان ابتدا با سرمایه گذاران قرارداد می بندند. زمانی که آنها این قراردادها را امضا کردند، از همین توافق برای انعقاد قرارداد با شرکت زیرساخت استفاده می کنند. در واقع، آنها فقط به عنوان یک واسطه عمل می کنند. تنها خطری که این خرس را تحمل می کند این است که در صورتی که هر یک از طرفین قرارداد را با انکار تعهد خود، با اوراق قرضه باقی بمانند.

متولی: اکثر اوراق زیرساختی که منتشر می شوند شامل استفاده از وثیقه است. نظارت بر وثیقه به منظور حفظ منافع دارندگان اوراق قرضه مهم است. این نقش را متولیان بازی می کنند. آنها کسانی هستند که مراقب وثیقه هستند و اطمینان حاصل می کنند که دارایی های اساسی نقد نمی شوند و در نتیجه به منافع دارندگان اوراق آسیب می رسانند. در تئوری، یک امین قرار است یک شخص ثالث مستقل باشد. با این حال، در زندگی واقعی، متولیان توسط صادرکنندگان منصوب می شوند و از این رو تمایل بیشتری به آنها دارند. با این حال، در شرایط کاملاً قانونی، متولیان در قبال ناشر و همچنین دارندگان اوراق قرضه وظایفی دارند.

عامل پرداخت و عامل مالی: نماینده پرداخت و نمایندگان مالی توسط ناشر تعیین می شوند تا عواید حاصل از فروش اوراق قرضه را ردیابی کنند. تفاوت بین این دو در این است که نمایندگان مالی فقط در قبال ناشر مسئولیت دارند، در حالی که یک عامل پرداخت در قبال هر دو طرف مسئولیت دارد. این نمایندگان مسئول اطمینان از این هستند که واحد تجاری با هدف ویژه دارای جریان نقدی کافی است تا به وعده خود مبنی بر پرداخت به موقع بهره دوره ای و اصل اصل به دارندگان اوراق قرضه عمل کند.

مشاور نظارتی: نقش مشاور نظارتی کاهش پیچیدگی فنی و ارزیابی سرمایه گذاران از شرایط مالی فعلی است. پروژه‌های زیرساختی کاملاً فنی هستند. از سوی دیگر، سرمایه گذاران دارای تخصص مالی هستند و به خوبی با جنبه فنی آشنا نیستند. از این رو، یک عامل نظارتی به عنوان رابط بین دو طرف تعیین می شود.

نقش عامل نظارت این است که پروژه را از نقطه نظر فنی درک کند و آن را از نظر مالی برای سرمایه گذاران توضیح دهد. مشاوران نظارتی قرار است به نهادهای با هدف خاص کمک کنند تا با شرایط و عهدنامه های مالی که در قرارداد اوراق قرضه فهرست شده است، عمل کنند. عوامل نظارت بر روی زمین برای سرمایه گذاران چک می کنند که برای محافظت از سرمایه گذاری آنها مهم است.

عامل بورس: همانطور که از نام آنها پیداست، کار یک نماینده بورس کمک به شرکت زیرساخت است که اوراق قرضه خود را در بورس های مختلف فهرست کند. هر صرافی قوانین و مقرراتی دارد که باید از آنها پیروی کرد تا امکان فهرست بندی فراهم شود. در اوراق قرضه بزرگتر، چنین فهرستی بسیار مهم تلقی می شود زیرا نقدینگی بازار ثانویه را برای سرمایه گذاران فراهم می کند. نمایندگی های بورس در قوانین بورس مهارت دارند و از این رو می توانند فرآیند پذیرش را بسیار آسان تر کنند.

وکلای دادگستری: هم سرمایه گذاران و هم شرکت زیرساخت به طور کلی تیمی از وکلا دارند که به آنها در تنظیم قرارداد کمک می کند. هر طرف سعی می کند بندهایی را در نظر بگیرد که از منافع آنها محافظت کند. توافق نهایی حاصل چندین دور مذاکره بین هر دو تیم حقوقی است. در برخی موارد همین وکلا هم نماینده ناشران و هم سرمایه گذاران هستند!

حسابرسان: خدمات حسابرسان در پروژه های زیربنایی به شدت مورد نیاز است. این به این دلیل است که هر زمان که اوراق قرضه منتشر می شود، ناشر منابع مالی خاصی را ارائه می دهد. به منظور اطمینان از اعتبار پروژه، صحت این مالی باید تأیید شود. به همین ترتیب، طی بررسی های دوره ای، ناشر صورت سود و زیان و ترازنامه پروژه را ارائه می کند. این نیز باید تأیید شود تا سرمایه گذاران اطمینان حاصل کنند که سرمایه گذاری آنها محافظت می شود.

نکته اصلی این است که انتشار اوراق قرضه در واقع یک فرآیند پیچیده است که باید چندین نقش را ایفا کرد. لازم نیست که هر نقش باید توسط یک طرف متفاوت بازی شود. گاهی اوقات یک شرکت می تواند سه یا چهار نقش مختلف را بازی کند. با این حال، همه این نقش‌ها شامل هزینه‌هایی نیز می‌شوند که صدور اوراق قرضه را به فرآیندی پرهزینه تبدیل می‌کند.