نسبت قیمت به ارزش کتاب

فرمول

قیمت به ارزش دفتری = قیمت فعلی بازار / کل دارایی ها – دارایی های نامشهود

ارزش دارایی ها از آخرین ترازنامه منتشر شده گرفته شده است.

معنی

نسبت قیمت به ارزش دفتری به یک سناریوی انحلال فوری نگاه می کند. بنابراین سرمایه گذاران قیمتی را که برای شرکت می پردازند با آنچه که در صورت تعطیلی فوری کسب و کار دریافت می کنند مقایسه می کنند.

مفروضات

• دارایی های نامشهود بی ارزش هستند: قیمت به ارزش دفتری دارایی های نامشهود را از محاسبه ارزش دفتری خارج می کند. این می‌تواند گمراه‌کننده باشد، زیرا دارایی‌های نامشهود مانند پتنت‌ها می‌توانند جریان‌های نقدی را فراهم کنند، حتی اگر شرکت بلافاصله منحل شود. 

   

• دارایی‌های مشهود به قیمت منصفانه نشان داده می‌شوند: این نسبت فرض می‌کند که مدیریت دارایی‌ها را به ارزش دفتری منصفانه خود اعلام کرده است، یعنی هیچ دستکاری با استفاده از استهلاک کمتر برای نشان دادن دارایی‌ها بیش از حد ارزش‌گذاری شده صورت نگرفته است. 

تفسیر

نسبت قیمت به ارزش دفتری را می توان برای تفسیرهای جدی در مورد تجارت شرکت و نحوه واکنش بازار به آن استفاده کرد. در اینجا برخی از تفاسیر متداول انجام شده بر اساس نسبت قیمت به ارزش دفتری آورده شده است:

• قیمت پایین یا اساساً اشتباه: نسبت قیمت به ارزش دفتری پایین تر یک اتفاق بسیار نادر است. ارزش تمام شرکت هایی که در بورس اوراق بهادار معامله می شوند، بالاتر از دارایی هایشان است. با این حال، زمانی که چنین سناریویی پیش می‌آید، یکی از این دو حالت درست است. یا بازار یک ناهار رایگان احتمالی را نادیده گرفته است یا بازار می داند که ایرادات جدی در ماهیت بنیادی تجارت وجود دارد. بنابراین تحلیلگر باید به نسبت قیمت پایین به ارزش دفتری به عنوان نقطه شروع نگاه کند تا بفهمد کدام یک از این دو واقعیت است. 

   

• شرط های ورشکستگی: ثابت شده است که قیمت به ارزش دفتری برای سفته بازانی که شرط های ورشکستگی انجام می دهند بسیار مفید است. یک مثال مفید از این می تواند شکست Satyam باشد. وقتی کشف شد که کلاهبرداری بزرگی در شرکت وجود دارد، همه می خواستند از شر این سهم خلاص شوند. در این شیدایی، قیمت سهام به یک سطح پایین غیر واقعی سقوط کرد. سرمایه گذارانی که به نسبت قیمت به ارزش دفتری توجه داشتند دریافتند که حتی اگر شرکت عملیات خود را به ارزش دفتری خود خاتمه دهد، باز هم ارزش دفتری هر سهم بیشتری نسبت به قیمت بازار حاکم بر هر سهم باقی خواهد ماند. چنین شرط‌هایی معمولاً پرخطر هستند، زیرا اعتماد به ارزش دفتری اعلام‌شده در موارد مالی که تأیید شده است دشوار است.