بیمه اتکایی در مقابل بیمه مضاعف

در مقاله قبلی متوجه شدیم که بیمه اتکایی چیست. ما همچنین انواع مختلف قراردادهای بیمه اتکایی را که معمولاً توسط شرکت های بیمه امضا می شود مورد مطالعه قرار دادیم.

مشکل این است که اغلب مردم بین بیمه اتکایی و بیمه مضاعف اشتباه می گیرند، زیرا بیش از یک شرکت بیمه در هر دو مورد دخیل هستند. با این حال، باید درک کرد که بیمه اتکایی و بیمه مضاعف هر دو بسیار متفاوت هستند. در این مقاله نگاهی دقیق تر به تفاوت های این دو مفهوم خواهیم داشت.

• • تعریف : بیمه اتکایی قراردادی است بین یک شرکت بیمه و یک شرکت بیمه دیگر. این کار برای اطمینان از اینکه تمام ریسک در دست یک شرکت بیمه متمرکز نیست انجام می شود. از سوی دیگر بیمه مضاعف وضعیتی است که بیمه‌گذار ریسک و موضوع مشابهی را تحت پوشش بیش از یک شرکت بیمه قرار می‌دهد.

    در صورت بیمه مضاعف، مجموع تمام بیمه نامه ها باید بیشتر از ارزش دارایی پایه باشد. به عنوان مثال، اگر ارزش یک خودرو 1000 دلار باشد، دو بیمه نامه به ارزش 500 دلار و 400 دلار به عنوان بیمه مضاعف شناخته نمی شوند. زیرا مبلغ تضمین شده کمتر از ارزش ملک است. از طرف دیگر، اگر مبلغ تضمین شده برای دو بیمه 800 دلار و 700 دلار باشد، کل مبلغ تضمین شده 1500 دلار است در مقابل ارزش اساسی 1000 دلار. از آنجایی که مبلغ تضمین شده بیش از ارزش ملک است، چنین ترتیبی بیمه مضاعف نامیده می شود.

    لازم به ذکر است که در مورد بیمه اتکایی، شرکت بیمه در برابر احتمال خسارت تحت پوشش قرار می گیرد. از طرفی در صورت بیمه مضاعف، بیمه گذار در مقابل احتمال خسارت تحت پوشش قرار می گیرد.

  • اصل غرامت : اصل غرامت می گوید که شخص نباید از بیمه سود ببرد. بیمه فقط برای جبران ضرر است نه کسب سود. در غیر این صورت مردم شروع به آسیب رساندن به دارایی های خود می کنند تا از آن سود ببرند. بیمه اتکایی با اصل غرامت منطبق است در حالی که از طرف دیگر بیمه مضاعف بر خلاف اصل غرامت است.

    زیرا در صورت بیمه اتکایی، همان ریسک توسط بیمه گر اتکایی پوشش داده می شود. به عنوان مثال، اگر یک شرکت بیمه 1000 دلار بیمه خودرویی را فروخته باشد، دوباره همان ریسک را با شرکت بیمه دیگری بیمه می کند. از این رو، در صورت خسارت، بیمه شده تنها 100 دلار دریافت می کند که خسارت را پوشش می دهد و به مشتری اجازه سود نمی دهد.

    در صورت بیمه مضاعف، فردی همان وسیله نقلیه 1000 دلاری را نزد دو شرکت بیمه بیمه کرده است. بنابراین، در صورت ضرر، کل پرداخت باید تنها به 1000 دلار محدود شود. شخص نمی تواند 1000 دلار از دو طرف مطالبه کند و از ادعای بیمه بهره مند شود. در صورت بیمه مضاعف، دو شرکت بیمه باید با یکدیگر معامله کنند و مبلغی را به صورت ترکیبی به بیمه گذار پرداخت کنند.

  • وابستگی : در صورت بیمه اتکایی، قرارداد دوم منوط به وجود قرارداد اول است. یعنی اگر اصل قرارداد بیمه در کار نباشد، نمی توان مطالبه بیمه اتکایی کرد! این تضمین می کند که شرکت بیمه نمی تواند از ادعایی که از طرف دیگران انجام می شود سود ببرد.

    در صورت بیمه مضاعف، دو یا چند قرارداد بیمه مستقل از یکدیگر هستند. از این رو، حتی اگر کاربر تصمیم به فسخ یکی از قراردادهای بیمه داشته باشد، چنین اقدامی تأثیری بر قرارداد دیگر نخواهد داشت. اگر بیمه نامه دیگری وجود نداشته باشد، دارنده بیمه همچنان می تواند به ادعای یکی از بیمه نامه ها ادامه دهد.

• • بیمه عمر : از آنجایی که هیچ کس نمی تواند برای زندگی انسان ارزش قائل شود، مفهوم بیمه مضاعف واقعاً در مورد بیمه عمر صدق نمی کند. از این رو، بیمه شدگان مجازند به همان اندازه که شرکت ها مایل به فروش آن هستند، قرارداد بیمه ببندند. در صورت فوت آنها، همه شرکت ها باید کل مبلغ تضمین شده را پرداخت کنند. در این مورد هیچ گونه تقسیم مبلغ تضمین شده وجود نخواهد داشت، زیرا اصل غرامت اعمال نمی شود.

• • هدف : بیمه اتکایی در خدمت تنوع بخشیدن به ریسک است. این ابزاری است که توسط شرکت های بیمه بزرگ برای پارک بخشی از ریسک خود در شرکت های بیمه در سایر کشورها استفاده می شود. از سوی دیگر، بیمه مضاعف مکانیزمی برای تنوع بخشیدن به ریسک نیست. در بسیاری از موارد، تلاشی برای کلاهبرداری از شرکت بیمه و سود بردن از خسارت است. به منظور جلوگیری از ادعاهای متقلبانه، شرکت‌های بیمه باید دائماً داده‌های مربوط به دارایی پایه و مبلغ تضمین شده در برابر آن را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.

نکته اصلی این است که بیمه اتکایی و بیمه مضاعف با یکدیگر بسیار متفاوت هستند. تنها شباهت آنها این است که بیش از یک شرکت بیمه در هر دو مورد دخیل هستند.