زنجیره تامین و برنامه ریزی مورد نیاز توزیع

یکی از عملکردهای مهم برنامه ریزی سازمانی، برنامه ریزی لجستیکی اقلامی است که از جاهای دیگر سازمان به دست می آیند. در برنامه ریزی سازمانی، این نوع عرضه به عنوان توزیع شناخته می شود. حجم / مقدار توزیع در قالب سفارشات توزیع برنامه ریزی شده برنامه ریزی شده است. در افق برنامه ریزی جامع، این سفارشات توزیع برنامه ریزی شده به عنوان یک طرح توزیع عمل می کنند. هنگامی که یک مقدار توزیع برنامه ریزی می شود، نیاز مربوط به کالا در سطح مناسب انبار / انبار منتقل می شود تا سیستم بتواند این تقاضای وابسته را در نظر بگیرد.

راه‌اندازی ساختاری برای برنامه‌ریزی توزیع با تعریف خوشه‌ها و مدل‌سازی جریان کالا از طریق زنجیره تأمین با تأمین روابط و استراتژی‌های منبع‌یابی انجام می‌شود.

خوشه ها: برنامه ریزی سازمانی از خوشه ها برای مدل سازی ساختارهای توزیع در یک سایت و/یا بین سایت های مرتبط استفاده می کند. خوشه مجموعه ای از موجودیت ها مانند انبارها / مراکز کاری است. یک خوشه معمولاً یک مکان جغرافیایی را نشان می دهد که از یک یا چند انبار (معمولاً انبارهای غیر قابل خالص سازی) تشکیل شده است که به عنوان یک واحد برای اهداف برنامه ریزی در نظر گرفته می شوند.

از خوشه ها برای تعیین گروه بندی موجودیت ها استفاده می شود تا بتوان روابط بین موجودیت ها را تعریف کرد. لازم نیست نهادهای متعلق به یک خوشه به همان شرکت مالی و/یا لجستیکی یک سازمان تعلق داشته باشند. مفهوم اقلام خوشه‌بندی شده با ترکیب کالا/انبار تحت ماژول موجودی قابل مقایسه است. تفاوت عمده این است که یک خوشه می تواند مجموعه ای از چندین انبار باشد.

مفهوم خوشه با مثال زیر به بهترین شکل نشان داده می شود. فرض کنید مراکز توزیع یک سازمان خرده فروشی بزرگ به گروه های i) شمال، ب) جنوب و سوم) شرق و iv) غرب گروه بندی می شوند. همه آنها علاوه بر دریافت برخی از لوازم محلی، تا حد زیادی از طریق سفارشات توزیع از یک انبار مرکزی تامین می شوند.

برنامه ریزی نیازهای توزیع برای خوشه شمالی، که در آن زنجیره تامین از یک انبار منطقه ای و سه انبار تقسیمی تشکیل شده است، در نمودار زیر نشان داده شده است:

سلسله مراتب خوشه و انبار

برنامه ریزی تامین – برنامه ریزی تامین عنصر مهم بعدی برنامه ریزی نیازهای توزیع است که شامل موارد زیر است:

منابع تامین

نیازهای مواد را می توان با سه نوع سفارش پوشش داد:

1. سفارشات تولید
2. سفارشات توزیع
3. سفارشات خرید.

سفارشات توزیع کالاها را بین خوشه ها جابجا می کند. سفارشات توزیع به ویژه برای شرایطی مناسب است که انبارها/ کانال های فروش یک سازمان در یک منطقه بزرگ پخش شده است.

استراتژی های جریان کالا

منابع تامین با موارد زیر بهینه شده اند:

1. استراتژی های زنجیره تامین
2. استراتژی های منبع یابی
3. استراتژی های تامین

استراتژی منبع یابی تعیین می کند که آیا یک نیاز توسط سفارشات تولید، سفارشات توزیع یا سفارشات خرید پوشش داده می شود. ترکیبی از این منابع نیز امکان پذیر است. اگر منبع توزیع باشد، سیستم تامین کنندگان (دپوها) را بر اساس انتخاب می کند

1. استراتژی های تامین برای تامین کنندگان داخلی
2. روابط عرضه‌ای که میزان تجمع را در سطح گروه‌ها و خوشه‌ها مشخص می‌کند.

اگر منبع خرید باشد، سیستم تامین کنندگان را بر اساس استراتژی تامین برای تامین کنندگان خارجی انتخاب می کند.