عملیات خزانه داری بانک ها

بانک های مدرن نهادهای بزرگی هستند که هزاران نفر را در نیروی کار خود به کار می گیرند. با این حال، در میان بخش‌های مختلف موجود در بانک‌ها، وزارت خزانه‌داری مهم‌ترین و کم‌شناخته‌ترین بخش است. در این مقاله به بررسی اجمالی این عملیات خزانه خواهیم پرداخت.

مدیریت بدهی دارایی

وظیفه اصلی اداره خزانه داری هر بانکی این است که اطمینان حاصل کند که دارایی های آن با بدهی های خود به هر طریق ممکن مطابقت دارد . این وظیفه وزارت خزانه داری است که مدل های مالی مختلفی را تهیه کند که به پیش بینی میزان درآمد خالص بهره ای که بانک در صورت وقوع سناریوهای مختلف اقتصادی انجام می دهد کمک کند. همچنین وظیفه وزارت خزانه داری این است که دقیقاً پیش بینی کند که این درآمد بدون بهره در برابر شوک های خارجی مانند تغییرات نرخ بهره چقدر حساس است.

وزارت خزانه داری این اطلاعات مهم را جمع آوری می کند و سپس آن را به تصمیم گیرندگان منتقل می کند تا تصمیم گیرنده نوع دارایی مورد نظرشان در ترازنامه بانک ها باشد. سپس این تصمیم‌ها به اهداف وام‌هایی تبدیل می‌شوند که مقامات بانک باید به آنها دست یابند. همچنین بر اساس اطلاعات دریافتی از خزانه، بانک از استفاده از برخی از انواع تعهدات سپرده خودداری می کند. از این رو، وزارت خزانه داری به شدت بر عملکرد سپرده گذاری و تحریم وام بانک تأثیر می گذارد.

سرمایه و نیازهای ذخیره

از آنجایی که اداره خزانه داری اساساً متولی ترازنامه بانک است، وظیفه کنار گذاشتن ذخایر برای برآورده کردن ذخایر مورد نیاز بانک مرکزی را نیز بر عهده دارد. همچنین، الزامات سرمایه ای که توسط هنجارهای بازل تجویز شده است باید برآورده شود. عدم رعایت این الزامات پیامدهای زیانباری دارد زیرا جریمه هایی توسط بانک مرکزی وضع می شود. در عین حال، نگهداری مقدار مازاد در ذخایر هیچ منفعتی ندارد زیرا چنین مبلغی سودی با نرخ بازار ندارد و بنابراین نشان دهنده از دست دادن فرصت برای بانک است.

ارتباط با نهادهای نظارتی

اداره خزانه داری بانک ها به شدت تحت نظارت است. از آنجایی که آنها باید نسبت های کفایت سرمایه و نسبت های ذخیره را حفظ کنند، باید با سازمان های نظارتی نیز در این زمینه ارتباط برقرار کنند. مدیران اجرایی وزارت خزانه داری معمولاً زمانی که تصمیمات مربوط به صنعت بانکداری اتخاذ می شود توسط دولت دعوت می شوند. در صورت وضع مقررات نامطلوب، چنین مدیرانی از طرف صنعت لابی می کنند.

سرمایه گذاری نقدی در اوراق بهادار دولتی

ادارات خزانه داری در بانک ها نیز مسئول نگهداری بخش معینی از پرتفوی خود در اوراق بهادار دولتی با نقدشوندگی بالا هستند . در کشورهایی مانند ایالات متحده، این کار به این دلیل انجام می‌شود که بانک‌ها به‌عنوان دلال‌کننده برای دولت‌ها عمل می‌کنند و انتظار می‌رود این اوراق را قبل از فروش بیشتر نگهداری کنند. در کشورهای دیگر مانند هند، بانک ها طبق قانون موظفند درصد مشخصی از پرتفوی خود را در اوراق بهادار دولتی نقد نگه دارند. این امر به پرتفوی بانک امنیت می بخشد و همزمان بازاری با نقدشوندگی بالا برای اوراق بهادار دولتی ایجاد می کند.

مدیریت بحران

عملیات خزانه داری هر بانکی مسئول مدیریت عملیات آن در صورت بروز فاجعه است. بنابراین، وزارت خزانه داری برای آماده شدن برای همین موضوع، باید خطراتی را که می تواند در طول زمان تحقق یابد، پیش بینی کند. وزارت خزانه داری مسئول استفاده از ابزارهایی مانند اوراق مشتقه برای پوشش ریسک قرار گرفتن بانک در معرض انواع مختلف ریسک است. اواخر دهه 2000 شاهد گسترش مشتقات اعتباری در بازار بودیم که به بانک‌ها اجازه می‌داد تا ریسک اساسی خود یعنی ریسک عدم پرداخت توسط طرف‌های مقابل را پوشش دهند. جدای از آن، ادارات خزانه داری برای بیمه تمام دارایی های فیزیکی نیز مهم هستند که از بین رفتن آن ها می تواند تأثیرات مادی بر تجارت بانک داشته باشد.

توابع پشت دفتر

بخش‌های خزانه‌داری همچنین باید بسیاری از فعالیت‌های عادی پشتیبان را انجام دهند . آنها قرار است به طور مرتب با شعب خود در مورد میزان سپرده های اخذ شده و میزان وام های قابل پرداخت در ارتباط باشند. آنها همچنین باید با بخش فارکس و بخش تجارت اختصاصی ارتباط برقرار کنند تا میزان ریسکی را که بانک می‌تواند در زمان واقعی متحمل شود نظارت کند. در عین حال، وزارت خزانه داری مسئول اطمینان از این است که تمام شعب و همچنین دستگاه های خودپرداز به خوبی دارای پول نقد برای برآورده کردن سطح خدمات هستند.

وقتی پول نقد بانک ها تمام می شود، به شدت بر شهرت آنها تأثیر می گذارد. بخش خزانه‌داری محاسبات پیچیده‌ای را انجام می‌دهد تا اطمینان حاصل کند که مقدار کافی پول نقد در هر کجا که لازم باشد برای جلوگیری از چنین موقعیت‌هایی در دسترس است.

بنابراین، وزارت خزانه داری قلب صنعت بانکداری است. مدیرانی که در این بخش کار می‌کنند، عملکرد یک بانک را که در شهرها، کشورها و حتی قاره‌ها گسترده شده‌اند، به خوبی می‌بینند. این مدیران مفهوم هزینه وجوه را درک کرده و بر کاربرد آن نظارت دارند.