چه زمانی بانک های مرکزی در بازار فارکس مداخله می کنند؟

بانک های مرکزی اغلب در بازار فارکس مداخله نمی کنند. در واقع مداخله بانک‌های مرکزی را می‌توان نشانه‌ای از ضعف اقتصادی قابل توجه یک ارز دانست. در نتیجه، مداخله بانک مرکزی معمولاً تنها زمانی اتفاق می‌افتد که ارز تحت نوعی بحران باشد. این می تواند یک بحران اقتصادی واقعی مانند بحران 2008 یا بحران یورو باشد. از طرف دیگر، می تواند یک حمله گمانه زنی باشد که یک کشور با آن مواجه است.

راه های متعددی وجود دارد که بانک های مرکزی می توانند در بازارها مداخله کنند. برخی از این راه‌ها نسبت به سایرین به تعهد بیشتری نیاز دارند و همچنین مؤثرتر از بقیه هستند. در این مقاله، ما 4 نوع مداخله برجسته بانک مرکزی را فهرست کرده ایم .

چهار تکنیک

 

  1. Jawboning: Jawboning یکی از تکنیک های اساسی است که توسط بانک های مرکزی برای مدیریت ذخایر فارکس خود استفاده می شود. همانطور که از نام آن پیداست، تکنیک Jawboning بیشتر در مورد صحبت کردن است تا انجام عملی واقعی. در حین استفاده از این تکنیک، بانک‌های مرکزی فعالانه در مورد سطوح ارز هدف خود صحبت می‌کنند و به رسانه‌ها می‌گویند که اگر ارز از یک نقطه خاص فراتر رود، از انتهای آنها امکان مداخله وجود دارد.معامله گران و سایر فعالان بازار از توان پولی بانک های مرکزی آگاه هستند و به همین دلیل اغلب محدوده ارزی اعلام شده توسط بانک مرکزی به محدوده ای تبدیل می شود که در آن ارز به طور خودکار و بدون دخالت بانک مرکزی شروع به معامله می کند.

    Jawboning اساساً تکنیکی است که در آن تهدید مداخله بانک مرکزی برای تنظیم مجدد نرخ ها برای تنظیم مجدد نرخ ها بدون اینکه هیچ مداخله ای انجام شود استفاده می شود! زمانی که بانک‌های مرکزی به مداخله دوره‌ای در بازارهای آزاد شهرت داشته باشند، استخوان‌سازی فک بسیار مؤثر است.

     

  2. مداخله عملیاتی: تکنیک دیگری که توسط بانک های مرکزی برای کنترل نرخ ارز خود استفاده می شود، مداخله عملیاتی نام دارد. این همان چیزی است که معمولاً وقتی از اصطلاح مداخله بانک مرکزی استفاده می کنیم می فهمیم. در اینجا بانک مرکزی عملاً وارد بازار می شود و خرید و فروش ارز را بر اساس هدف خود آغاز می کند تا نرخ ارز را به نقطه خاصی برساند. معامله گران نگران مداخله بانک مرکزی هستند زیرا هدف بانک مرکزی تجارت پول نیست. تا زمانی که بتوانند به هدف خود برسند، از از دست دادن پول راضی هستند! بنابراین، یک مداخله عملیاتی می‌تواند باعث کاهش قابل توجهی در ذخایر فارکس بانک‌های مرکزی شود. به همین دلیل است که توصیه می شود از این خط مشی کم استفاده شود. 
  3. مداخله هماهنگ: یک مداخله هماهنگ مانند ترکیبی بین استخوان سازی فک و مداخله عملیاتی است. اولا، همانطور که از نام آن پیداست، مداخله هماهنگ مستلزم اقدام هماهنگ چندین بانک مرکزی است. بنابراین، چندین بانک مرکزی ممکن است شروع به افزایش نرخ ارزهای خاص در بازار کنند. سپس، به عنوان بخشی از اقدام هماهنگ، یکی از این بانک های مرکزی ممکن است در واقع مداخله عملیاتی را برای اصلاح نرخ ارز آغاز کند، در حالی که سایر بانک ها ممکن است فعالیت فک خود را افزایش دهند. بنابراین، فعالان بازار در یک لحظه در معرض تهدید چندین بانک مرکزی قرار دارند. اگر قرار باشد چند بانک مرکزی به طور همزمان مداخله کنند، می توانند نرخ ارز در بازارها را در عرض چند دقیقه به شدت تغییر دهند.مداخله هماهنگ تنها زمانی صورت می‌گیرد که بسیاری از بانک‌های مرکزی هدف یکسانی داشته باشند، یعنی بخواهند نرخ ارز خاصی را کنترل کنند. معمولا فک زدن از تمام بانک های مرکزی به نتایج مطلوب می رسد. ممکن است یک یا دو بانک مرکزی واقعاً مجبور به مداخله شوند. با این حال، تنها در موارد نادر، چندین بانک مرکزی باید مداخلات عملیاتی برای اصلاح نرخ ارز انجام دهند.

     

  4. مداخله استریل شده: مداخله سترون شکل دیگری از مداخله عملیاتی بانک مرکزی است. اصطلاح عقیم سازی از علوم پزشکی گرفته شده است. در این زمینه به این معنی است که بانک مرکزی عملیاتی را انجام می دهد که بر نرخ ارز در بازار فارکس تأثیر می گذارد. با این حال، در عین حال اقداماتی را انجام می دهد تا اطمینان حاصل شود که هیچ یک از فعالیت های خود در بازار هیچ تأثیری بر تجارت و تجارت در داخل کشور خود نداشته باشد. بنابراین تا آنجا که به کشور اصلی مربوط می شود، به طور مؤثر مداخله را عقیم می کند.بیایید این را با کمک یک مثال درک کنیم. بیایید بگوییم که فدرال رزرو نگران کاهش ارزش دلار در برابر روپیه هند است و می خواهد برای تغییر این وضعیت اقدام کند. در این صورت فدرال رزرو روپیه هند را در بازار می فروشد و از آن دلار می خرد. این منجر به دو اثر خواهد شد. اولاً عرضه روپیه را افزایش می دهد و ثانیاً عرضه دلار را کاهش می دهد. هدف فدرال رزرو در بازار فارکس محقق خواهد شد.

    با این حال، این سیاست یک اثر جانبی نیز دارد. در نتیجه این معامله، تعداد دلار در اقتصاد ایالات متحده به طور ناگهانی افزایش می یابد. این می تواند باعث تورم و سایر مسائل اقتصادی نیز شود. بنابراین، برای مقابله با این وضعیت، فدرال رزرو اوراق قرضه ایالات متحده را در بازار بفروشد. در نتیجه دلار را از بازار داخلی حذف می کند (اثر را عقیم می کند). اکنون تعهد دولت جایگزین دلار شده و تورم و سایر آثار آن کنترل خواهد شد.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *