مدل تنزیل سود سهام علاوه بر پیش‌بینی ارزش سهام عادی برای اندازه‌گیری ارزش حقوق صاحبان سهام ترجیحی نیز استفاده می‌شود. در مورد استفاده از مدل تنزیل سود سهام برای ارزش گذاری حقوق صاحبان سهام ترجیحی، مفروضات و شفاف سازی های خاصی وجود دارد که باید انجام شود. هدف این مقاله ارائه این اطلاعات به روشی آسان است.

سهام ترجیحی: خلاصه

فقط برای یادآوری به خوانندگان، سهام ترجیحی اوراق بهاداری هستند که می توان آنها را در حد وسط بین بدهی و حقوق صاحبان سهام در نظر گرفت. سهامداران ترجیحی بازده متغیری دریافت نمی کنند. بلکه آنها مانند دارندگان بدهی نرخ بازده ثابتی دریافت می کنند. بنابراین با خطرات یک سهامدار مواجه نمی شود و همچنین بازده آهسته دارنده اوراق قرضه را دریافت نمی کند. جایی بین این دو افراط است.

زیرا پرداخت به سهام ممتاز از نظر قانونی اجباری نیست. اگر شرکت سود کند، باید سود سهام ثابت خود را قبل از پرداخت به سهامداران عادی دریافت کند.

پیامدها:

این ویژگی های تعیین کننده سهام ترجیحی به پیامدهای خاصی منجر می شود. آنها به شرح زیر است:

 

    • سود سهام در صورت ترجیح سهامداران ثابت است. از این رو، نیازی به حدس و گمان در مورد اینکه الگوی پرداخت سود سهام چگونه خواهد بود، وجود ندارد. آیا مانند مدل تنزیل سود سهام ثابت خواهد بود یا مانند مدل رشد گوردون با نرخ ثابتی رشد خواهند کرد. زمان‌بندی جریان نقدی و مقادیر در مورد سهام ترجیحی تقریباً مشخص است

 

 

    • تنها عوامل خطری که باید در نظر گرفته شود این است که آیا شرکت گزینه ای برای بازپس گیری سهام ترجیحی و خاموش کردن آنها دارد یا خیر. همچنین، اگر شرکت در هر سال سودی نداشته باشد، سهامداران ترجیحی حقوقی دریافت نمی کنند.

 

ارزش گذاری سهم ترجیحی:

ارزیابی سهام ترجیحی یک تمرین بسیار ساده است. معمولاً سهام ممتاز سود سهام ثابتی را پرداخت می کنند. این سود، درصدی از ارزش اسمی سهم است. به عنوان مثال، یک سهم ترجیحی با ارزش اسمی 100 دلار که 5٪ سود سهام پرداخت می کند، 5 دلار به عنوان سود سهام پرداخت می کند.

بنابراین، اگر نرخ بازده مورد نیاز یک سرمایه گذار 10٪ باشد، می توان با استفاده از فرمول ساده به ارزش سهم ترجیحی رسید.

ارزش (سهم ترجیحی) = D/r

جایی که،

D مقدار ثابت دلاری سود سهام دریافتی است

و r نرخ بازده مورد نیاز سرمایه گذار است

بنابراین، ارزش این سهم ترجیحی 5/0.1 دلار = 50 دلار خواهد بود

مفروضات:

خطراتی که شرکت می تواند اوراق قرضه را پس بگیرد یا اینکه سود ممکن است به عنوان سود سهام ترجیحی در یک سال خاص پرداخت نشود، در این فرمول در نظر گرفته نشده است. بنابراین، اگر هر یک از این ریسک‌ها قابل پیش‌بینی باشد، ارزش حاصل از فرمول یعنی 50 دلار در این مورد، باید برای محاسبه آن ریسک کاهش یابد.

 

    • ارزش اختیار خرید را می‌توان از مدل‌های قیمت‌گذاری اختیار خرید مانند مدل دوجمله‌ای، مدل مدارس سیاه و غیره استخراج کرد. ارزش سهام ممتاز باید تعدیل شود زیرا خریدار سهم ممتاز نیز به عنوان فروشنده اختیار خرید به شرکت عمل می‌کند.

 

 

    • همچنین، اگر تحلیلگر پیش‌بینی کند که ممکن است برخی از سود سهام در آینده پرداخت نشود، باید ارزش فعلی سود از دست رفته را از ارزش فعلی سهم ترجیحی کم کند.

 

نتیجه:

یک سهم ترجیحی وانیلی ساده را می توان به راحتی با استفاده از مدل تخفیف سود ارزشیابی کرد. سهم ترجیحی وانیل ساده چیزی جز ابدیت نیست! برای انواع عجیب‌تر و پیچیده‌تر سهام ترجیحی، ارزش اولیه از مدل استخراج می‌شود و سپس برای محاسبه ریسک‌هایی که از دست رفته‌اند، تنظیماتی انجام می‌شود.

بدون نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *