تجربه من در مربیگری رهبری اجرایی چیزهای زیادی به من آموخت. یکی از مهمترین آنها این است که حل تعارض حتی برای شایسته ترین رهبر نیز یک چالش بزرگ است. رهبران مؤثر باید مهارت های حل تعارض خوبی داشته باشند، با این حال تعداد کمی از ما چگونه این کار را انجام دهیم.

اکثر مردم تعارض را دوست ندارند، اما مدیریت خوب آن نشانه بلوغ و قدرت است.

درگیری ها اجتناب ناپذیر هستند و هرکسی که حتی کوچکترین بلوغی داشته باشد این را درک می کند و می داند که درگیری پایان دنیا نیست. در حالی که ممکن است افراد کمی با درگیری دیگران سرگرم شوند، اکثر ما از برخورد با آن لذت نمی بریم. با این حال، تعارض اغلب یک گام ضروری به جلو است، و مهارت یک رهبر در مدیریت تعارض می‌تواند او را در سطح بالاتری از اثربخشی قرار دهد و میراث بزرگ‌تری را تضمین کند.

به یاد داشته باشید: چیزهای خوب می توانند از تعارض حاصل شوند

درگیری‌ها به همه فرصت می‌دهد تا به مشکلات گاه پنهانی که آشکار می‌شوند رسیدگی کنند. حل موثر تعارض می تواند درک افراد از یکدیگر را افزایش دهد و هم خودآگاهی و هم همدلی آنها را افزایش دهد. تیم هایی که به طور موثر تعارض ها را حل می کنند اغلب متوجه می شوند که به جای اینکه پس از آن از یکدیگر بیگانه شوند، منسجم تر از قبل هستند. از این گذشته، آنها به تازگی نشان داده اند که می توانند با هم کار کنند و این برای ایجاد احترام متقابل خوب است. در نهایت، حل موثر تعارض منجر به بررسی مجدد اهداف و انتظارات افراد و به دست آوردن درک بهتری از دیدگاه های دیگران می شود.

سبک های مدیریت تعارض و زمانی که مناسب هستند

ابزار حالت تعارض توماس-کیلمن  پنج سبک مدیریت تعارض را مشخص می کند : رقابت، همکاری، سازش، اجتناب و سازگاری. ممکن است به اینها نگاه کنید و بگویید: “آیا بدیهی نیست که همکاری بهترین راه است؟” این ممکن است در بسیاری از موارد درست باشد، اما در واقع، سبک های دیگر حل تعارض نیز جایگاه خود را دارند.

رقابت زمانی می تواند موثر باشد که اقدام سریع و قاطع مورد نیاز باشد، مانند زمانی که دو ارائه دهنده برای یک قرارداد با یک مشتری آلو رقابت می کنند. زمانی که حفظ هارمونی از اهمیت بالایی برخوردار است، از جمله در زمان جمع شدن در تعطیلات با خانواده، ممکن است اسکان راهی باشد. اجتناب از تعارض نمی تواند یک راه حل دائمی باشد، اما می توان از آن به طور موقت استفاده کرد تا قبل از پرداختن به مشکل، احساسات سرد شوند. و سازش، جایی که همه چیزی به دست می‌آورند، اما هیچ‌کس هر آنچه را که می‌خواهد به دست نمی‌آورد، زمانی که اختلال بالقوه درگیری ارزش زحمت روش‌های حل تعارض فشرده‌تر را ندارد، می‌تواند به خوبی کار کند.

حل موثر تعارض، پل زدن شکاف هاست، نه ایجاد دیوار بین طرف های درگیر.

جداسازی احساسات از تعارض

فقط به ندرت می توانید احساسات را به طور کامل از درگیری حذف کنید، اما عاقلانه است که همه طرف های درگیری سعی کنند احساسات خود را از استدلال خود جدا کنند. بیان اینکه همه باید این کار را انجام دهند، شروع خوبی است، اما گام های دیگری نیز وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از تأثیر نابجای احساسات در یک درگیری که باید حل شود، بردارید. همه باید در مورد این مراحل به توافق برسند:

• گوش دادن به نقطه نظرات دیگران
• دانستن حقایق وضعیت
• بررسی گزینه ها با هم، که ممکن است نیاز به طوفان فکری داشته باشد

وقتی همه تلاش می‌کنند تا احساسات را از فرآیند راه‌حل جدا کنند، این حس بیشتر به وجود می‌آید که «ما همه با هم در این کار هستیم» و شانس بیشتری برای ایجاد راه‌حل قابل اجرا وجود دارد.

چگونه رهبران می توانند مهارت های حل تعارض خود را بهبود بخشند

رهبران می توانند مهارت های حل تعارض خود را از راه های مختلفی بهبود بخشند. اول اینکه، برای رهبران مهم است که به طور مستمر روی هوش هیجانی و خودآگاهی خود کار کنند. رهبران باید نسبت به نشانه هایی که فرآیندهای فعلی با مشکل مواجه هستند یا شکسته اند و نیاز به رسیدگی دارند، هوشیار باشند. به همین ترتیب، آنها باید از مسائل آندمیک تیم آگاه باشند و به دنبال راه هایی برای رسیدگی به آنها قبل از اینکه آنها ناخوشایند شوند، باشند. و آنها باید همیشه از تصویر بزرگتر، از اهداف کلی که دلایل سازمان و تیم برای حرکت رو به جلو هستند آگاه باشند.

مربیگری رهبری اجرایی می تواند یک فرآیند موثر برای رهبرانی باشد که می خواهند مهارت های حل تعارض را بهبود بخشند. اما آنها باید از تلاشی که باید انجام دهند آگاه باشند و انتظار نداشته باشند که یک مربی رهبری وارد شود و با تکان دادن عصای جادویی همه چیز را درست کند. تا زمانی که زندگی وجود داشته باشد، درگیری وجود خواهد داشت. ممکن است ما آن را دوست نداشته باشیم، اما عامل بزرگی در پیشرفت انسان است، و هر چه موثرتر یاد بگیریم با آن کنار بیاییم، بیشتر می توانیم با هم انجام دهیم.