تصور کنید که یک سازمان در مقیاس کوچک را اداره می کنید و بیش از پنج سال است که در تجارت هستید. شما موفق شده اید تمام فرآیندهای آنلاین از جمله خرید، حقوق و دستمزد، صورتحساب و حسابداری و غیره را ساده کنید. این احتمال وجود دارد که هیچ فکری برای تهیه نسخه پشتیبان از اطلاعات خود در سیستم ها نداشته باشید. حتی اگر برای مدتی این کار را انجام داده باشید، ممکن است برای خرید یک هارد دیسک یا درایو خارجی برای ذخیره داده های پشتیبان سرمایه گذاری نکرده باشید. در چنین شرایطی، اگر هارد دیسک شما از کار بیفتد و ارائه دهنده خدمات فناوری اطلاعات به شما بگوید که قادر به بازیابی اطلاعات برای شما نیست، شما تمام اطلاعات ارزشمند مربوط به کسب و کار خود را در پنج سال گذشته از دست خواهید داد و ضرر غیر قابل جبران است. . این در بسیاری از مکان ها از جمله سازمان های متوسط و بزرگ نیز اتفاق می افتد.
اینجاست که مفهوم بازیابی بلایا به وجود می آید. هر فاجعه ای می تواند دارایی های شما از جمله سیستم ها را تهدید کند. علل ممکن است طبیعی، ساخته دست انسان یا تصادفی باشد. عواقب زیان می تواند برای کسب و کار فاجعه بار باشد. برای اجتناب از چنین موقعیتهایی، باید رویه مدیریت بلایای طبیعی را در جای خود تطبیق داد.
روشهای مدیریت بلایا و راهحلهای بازیابی عمدتاً توسط شرکتهای فناوری اطلاعات و فناوری که مستعد بلایا هستند و دارای برنامههای کاربردی حیاتی هستند که از کسبوکار خود و همچنین کسبوکار مشتریانشان پشتیبانی میکنند، اقتباس شده است. با این حال این مفهوم تنها به شرکت های فناوری اطلاعات محدود نمی شود.
مدیریت بلایا و بازیابی بلایا بر ترسیم یک برنامه روشمند و دقیق تمرکز دارد که خطرات، بلایا و رویدادهای احتمالی را پیشبینی میکند و اقدامات اولیه را برای محافظت از سیستمها و داراییها و ثانیاً برای بازیابی عملکردها در سریعترین زمان ممکن مشخص میکند. یک طرح خوب مدیریت بلایا شامل کلیه محصولات و سیستم های مرتبط با فناوری از جمله سیستم های ارتباط صوتی و داده، نرم افزار، داده و سخت افزار و همچنین انواع سخت افزار، نرم افزار و پایگاه داده، سرورها و غیره فناوری اطلاعات خواهد بود.
کسبوکارهایی مانند بانکها، کارتهای اعتباری، خطوط هوایی و سایر سیستمهای حیاتی نمیتوانند هرگونه اختلال در خدمات و همچنین از دست دادن دادهها را تحمل کنند، که نتیجه آن میتواند برای کسبوکارها فاجعهبار باشد. همه این شرکتها به سرمایهگذاری هنگفتی برای ایجاد و مدیریت مراکز پشتیبانگیری و بازیابی اطلاعات فراساحلی یا در سایتهای جایگزین معروف هستند. چنین شرکتهایی اطمینان میدهند که یک سیستم پشتیبانگیری از دادههای ضد احمق دارند که همیشه کارآمد است.
اغلب فرد متوجه می شود که هزینه راه اندازی یک طرح بازیابی فاجعه در محل می تواند به اندازه تنظیم عملیات کامل گران باشد . با این حال، اگر سیستمها برای اداره تجارت مانند شرکتهای کارت اعتباری و بانکها بسیار حیاتی باشند، هیچ گزینهای جز سرمایهگذاری در مراکز بازیابی نخواهند داشت.
در این مقطع، توجه به این نکته مهم است که بازیابی فاجعه و تداوم کسب و کار یکی و یکسان نیستند. اگرچه هدف مشابه است، اما تفاوت جزئی بین این دو وجود دارد. در صورت بروز فاجعه در سایت، Disaster Recovery با هدف بازیابی داراییها، سیستمها، دادهها و موارد دیگر و بازگرداندن عملیات به حالت عادی است. با این حال، تداوم کسب و کار بر روی سرپا نگه داشتن کل عملیات تجاری یا حداقل عملیات عملی در صورت وقوع فاجعه متمرکز است.
بدون نظر